อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1139 ร้ายกาจ

“อ้า...”

ไป๋หลี่หยุนเยว่หวีดร้องเสียงหนึ่ง ดวงตาทั้งสองถูกอาวุธลับของกู้ชูหน่วนแทงทะลุ กลายเป็นคนตาบอดไปในทันที

เขาหลบหลีกอาวุธลับของกู้ชูหน่วนได้แล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าอาวุธลับจะมีไส้ใน และร้ายกาจยิ่งกว่าอาวุธลับเปลือกนอกหลายเท่า

ครั้นทุกคนเห็นไป๋หลี่หยุนเยว่หวีดร้องเสียงหลง ก็อดขนลุกขนพองไม่ได้

“โครม...”

เมื่อตระกูลไป๋หลี่สูญเสียอาวุโสไปหลายคน ความเดือดดาลของเจ้าบ้านไป๋หลี่ก็ถูกกระตุ้นจนถึงขีดสูงสุด

แม้กู้ชูหน่วนจะหลบการโจมตีได้หนหนึ่ง แต่เขาก็ไม่คิดจะปล่อยนาง บีบนางด้วยกระบวนท่าพิฆาตติดต่อกัน

ระดับห้าขั้นสูงต่างชั้นกับระดับสี่ขั้นต้นโดยสิ้นเชิง

เจ้าบ้านไป๋หลี่ตีประชิดเนืองๆ แต่ละกระบวนท่าล้วนถึงที่ตาย ครั้นทุกกระบวนท่าปล่อยออกมา ล้วนเป็นการทำลายล้างทั้งสิ้น

กู้ชูหน่วนรู้ว่าหากยังฝืนรับมือจะไม่เป็นผลดีต่อนาง จึงได้แต่ใช้วิชาตัวเบาขั้นสูง ใช้อ่อนสลายแข็ง

ด้วยความต่างชั้นของพลัง ทุกครั้งขณะที่เจ้าบ้านไป๋หลี่กำลังจะสังหารนาง กู้ชูหน่วนก็มักหลบหลีกได้อย่างปราดเปรียวเสมอ

เขาตวาด “ตาม...”

เมื่อนั้นก็มีคนไม่น้อยตามไป

แต่ก็มีอีกจำนวนมากที่อยู่สู้กับพวกจ่านเฟิงต่อ

ที่จุดไกลๆ

ไม่รู้ว่ากู้ชูหน่วนพาจอมมารวิ่งอ้าวไปไกลเท่าใดจึงหยุด

นางกระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง

“พี่สาว ท่านบาดเจ็บหรือ”

กู้ชูหน่วนปาดฟองเลือดที่อยู่ตรงมุมปาก คลี่รอยยิ้มด้วยใบหน้าซีดเซียว

“ตาแก่นั่นวิทยายุทธ์สูงเกินไป ข้าต้องพยายามต่อถึงสู้กับเขาได้”

“เดี๋ยวพวกเขาก็จะไล่มาแล้ว อาโม่ เจ้าตามงูเล็กพวกนี้ไปจากที่นี่ก่อน”