อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1158 เหยื่อล่อ

ในป่าไผ่

เวินเส้าหยียืนอยู่ยอดไม้ไผ่ มือไพล่หลังทั้งสองข้าง มองเปลวเพลิงพุ่งขึ้นฟ้าด้วยสายตาเย็นชา เสียงสังหารตระกูลไป๋หลี่สะเทือนเลือนลั่น

ด้านหลังเวินเส้าหยี ยังมีผู้อาวุโสสวี่อายุกว่าเจ็ดสิบอีกคนหนึ่ง

แม้ผู้อาวุโสสวี่จะอายุมากแล้ว แต่ยังมีกำลังวังชา ดวงตาเปล่งประกาย ดูไม่ออกว่าเป็นชายชราอายุเลยเจ็ดสิบสักนิด

ผู้อาวุโสสวี่เอ่ยปากขึ้น “เด็กสาวตัวเล็กๆ คนหนึ่ง กลับสามารถควบคุมหมื่นสรรพสัตว์ กวาดล้างตระกูลไป๋หลี่จนเป็นเช่นนี้ได้ พลังของกู้ชูหน่วนที่อยู่ในตัวนางจะไร้เทียมทานขนาดไหน หัวหน้าเผ่า ปล่อยนางไปเช่นนี้ ถูกต้องจริงแล้วหรือ”

“เจ้ามีวิธีที่ดีกว่านี้หรือ”

“เสี่ยงเกินไป”

ยังไม่ต้องพูดถึงหัวหน้าเผ่าปล่อยนางโดยพลการ หากผู้อาวุโสในเผ่าคนอื่นๆ รู้ต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟแน่

เอาแค่ว่านังเด็กนี่ ระดับความก้าวหน้าของนางใช่คนธรรมดาจะคาดถึง กระทั่งเรียกได้ว่าร้ายกาจที่สุดในสิบศตวรรษ แม้แต่หัวหน้าเผ่าของพวกเขาก็ยังไม่เก่งถึงขั้นนี้

อีกทั้งนางยังรู้จักควบคุมสัตว์ หมื่นสรรพสัตว์รับนางเป็นนาย แม้แต่สัตว์วิเศษก็ยังสวามิภักดิ์

น่ากลัวว่า...

ตระกูลใหญ่ที่มีประวัติยาวนานนับพันปี จะสูญสิ้นด้วยน้ำมือเด็กสาวคนหนึ่งได้อย่างไร

ข้าน้อยคิดว่ารีบเอาวิญญาณสามดวงที่อยู่ในตัวนางออกมาให้เร็วที่สุดจะดีกว่า จากนั้นก็ฆ่านาง จะได้ไม่เป็นภัยภายหลัง พวกเราค่อยๆ หาวิญญาณก็ได้ แต่นาง...เสี่ยงมากเกินไป ถ้าปล่อยให้พัฒนาต่อไป ด้วยความเร็วในการบำเพ็ญของนางตอนนี้

“ไป ตามไปดูกัน”

ไม่รอให้ผู้อาวุโสสวี่พูด เวินเส้าหยีก็แตะปลายเท้า ตามกู้ชูหน่วนไปราวกับภูตผีในยามราตรี

นางเหมือนกู้ชูหน่วนเหลือเกิน

ราวกับเป็นคนเดียวกัน

ที่จริงเขาก็ไม่อยากปล่อยนางไป

แต่การหาวิญญาณลำบากยิ่งนัก เขาจะรอนานขนาดนั้นไม่ได้แล้ว

ยังต้องอาศัยตัวนางไปทำอีกหลายเรื่อง

ที่เขาคิดไม่ตกที่สุดก็คือราชินี