แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1213
เหลยจ้านสำลัก แล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ ผมยอมรับว่ามันเป็นซากปรักหักพัง แต่คุณก็ไม่สามารถปฏิเสธว่าครั้งหนึ่งมันเคยเป็นเมืองที่โอ่อ่าหรูหราใหญ่โต”
ลี่เซี่ยวกล่าวเย้ยหยัน “แล้วไง? คุณก็บอกแล้วว่าครั้งหนึ่งมันเคยเป็น ตอนนี้มันกลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้ว”
เหลยจ้านพูดไม่ออก “เอาล่ะ ผมไม่โต้เถียงกับคุณแล้ว เพียงแต่สำหรับผมแล้ว มันโอ่อ่าหรูหราใหญ่โตเป็นอันดับหนึ่งของโลก”
หลังจากกล่าวจบ เหลยจ้านเร่งฝีเท้า เดินตามจีอู๋หยา เดินอยู่ในเมืองที่เขาคิดว่าครั้งหนึ่งมันเคยเป็นเมืองอันดับหนึ่งของโลก
เมืองนี้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เต็มไปด้วยกลิ่นฉุน และเต็มไปด้วยฝุ่นหนา
อย่างไรก็ตาม ยังคงสามารถพบลายลักษณ์อักษรที่เหลืออย่างเลือนราง
เฉินโม่เก็บป้ายขึ้นมาจากพื้นชิ้นหนึ่ง บนนั้นมีอักษรหลายตัว คล้ายอักษรหัวเซี่ยมาก แต่ไม่ใช่อักษรหัวเซี่ยโบราณ
“พวกคุณมีใครรู้จักอักษรบนป้ายนี้บ้าง?” เหลยจ้านเก็บเศษป้ายเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับป้ายที่อยู่ในมือของเฉินโม่แล้ว ตัวอักษรที่อยู่บนป้ายนี้ ยิ่งไม่เหมือนตัวอักษร
เฟิงเหมียนเอียงศีรษะและกล่าวด้วยความสงสัย “ตัวอักษรนี้ดูเหมือนภาษาอังกฤษ แต่ก็ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ซับซ้อนกว่าภาษาอังกฤษ ฉันไม่รู้จักเหมือนกัน”
จีอู๋หยาหันมามองพวกเขา แล้วกล่าวว่า “อย่าเสียเวลาอีกเลย เมื่อสักครู่ผมดูแล้ว ตัวอักษรพวกนี้ไม่ใช่ตัวอักษรของประเทศใด ๆ บนโลกนี้ บางทีอาจจะเป็นอารยธรรมของยุคที่แล้ว ถึงแม้จะเรียกผู้เชี่ยวชาญที่ศึกษาอักษรโบราณมาที่นี่ แต่ก็ไม่มีใครรู้จักหรอก”
เหลยจ้านโยนป้ายลงบนพื้น แล้วกล่าวพึมพำ “แม่งฉิบหาย อยู่ที่นี่ผมกลายเป็นคนไม่รู้หนังสือแล้ว”
พวกเขายังคงเดินหน้าต่อ เดินมาถึงใจกลางเมือง อาคารของที่นี่ดีกว่าที่อื่น ๆ อย่างน้อยเมื่อมองอาคารที่เหลืออยู่เหล่านี้แล้ว ก็สามารถจินตนาการได้ว่าเมื่อก่อนอาคารเหล่านี้มีรูปร่างอย่างไร ถึงแม้จะไม่รู้ว่ามันเหมือนของเดิมหรือไม่
ดูเหมือนที่นี่จะเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส สามารถมองลวดลายสีทองบนพื้นได้จาง ๆ บรรยากาศของที่นี่แตกต่างจากที่อื่น ๆ ดูเหมือนจะมีพลังแปลก ๆ ทำให้รู้สึกไม่ค่อยวุ่นวายใจมากนัก ทำให้รู้สึกสงบ.....
“ผมคิดว่าสถานที่นี้เป็นเหมือนวัด กระทั่งผมยังสามารถได้กลิ่นธูปอยู่อากาศ” เหลยจ้านสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ด้วยสีหน้าละโมบ ไม่ว่าที่นี่จะเป็นวัดหรือไม่ อย่างน้อยเมื่อเทียบกับสถานที่อื่นแล้ว มันทำให้คนรู้สึกสบายใจ
“พวกคุณดูสิ ดูเหมือนว่าที่นั่นจะมีแสงสว่าง!” เซี่ยไห่หลงชี้กองซากกำแพงที่อยู่ตรงหน้า แล้วตะโกนด้วยความรีบร้อน
พวกเขามองตามนิ้วของเซี่ยไห่หลง และเห็นแสงสว่างจริง ๆ แต่มันซ่อนอยู่ในอาคารที่พังทลายเหล่านั้น มีเพียงมุมที่เซี่ยไห่หลงยืนเท่านั้น ถึงจะสามารถมองเห็นได้
เหลยจ้านวิ่งไปคนแรก ยืนอยู่บนขอบซากปรักหักพัง และมองไปรอบ ๆ
“ไม่ใช่มั้ง? พวกคุณเดาสิว่าผมเห็นอะไร?” สีหน้าของเหลยจ้านเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“มีอะไรก็พูดออกมาตามตรง อย่าอุบไว้อีกเลย” จีอู๋หยากล่าวตำหนิ นี่มันเวลาไหนแล้ว เหลยจ้านยังไม่จริงจังอีก
อ่าน แดนนิรมิตเทพ นวนิยาย บทที่ 1213
ชุดนวนิยาย แดนนิรมิตเทพ ของ จูผาซู่ ได้อัปเดตบทล่าสุดแล้ว บทที่ 1213. ที่ บทที่ 1213 ตัวละครชายและหญิงยังคงอยู่ที่จุดสูงสุดของปัญหา ซีรีส์ แดนนิรมิตเทพ จูผาซู่ บทที่ 1213 เป็นนวนิยายที่ดีมาก ดึงดูดผู้อ่านได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทที่ 1213 ได้นำรายละเอียดที่น่าตื่นเต้นมาให้ผู้อ่าน เนื้อหาใดที่ผู้เขียน จูผาซู่ จะนำเรามาที่ บทที่ 1213 ติดตาม แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1213 ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com.
แดนนิรมิตเทพ จูผาซู่ บทที่ 1213
แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1213