แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1215

“ถอยทันที นี่คือคำสั่ง!” จีอู๋หยาตะโกนเสียงดัง

“ตกลง!” สีหน้าของเหลยจ้านเต็มไปด้วยความเสียดาย

เฉินโม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนของพื้นดิน คราวนี้แม้แต่สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เป็นไปตามที่เฟิงเหมียนรับรู้ สิ่งที่อยู่ใต้ดินทำให้เฉินโม่รู้สึกตื่นตระหนก

ตอนนี้ความแข็งแกร่งของเฉินโม่จะอยู่ที่ชั้นเจ็ดแดนรวมพลังเท่านั้น แต่ความรู้ความเข้าใจและความกล้าของเขาอยู่ระดับแดนดั่งเทพ เฉินโม่รู้ดีว่า ถึงแม้ตอนนี้ความแข็งแกร่งจะฟื้นฟูสู่แดนดั่งเทพ แต่สิ่งที่อยู่ใต้ดินยังคงทำให้เขาตื่นตระหนก

“ห๊ะ ทำไมผมขยับเขยื้อนไม่ได้? ขาของผมเหมือนถูกตรึงกับพื้นดิน!” จู่ ๆ เหลยจ้านก็ร้องด้วยความตื่นตระหนก

จางเจิ้นตวาดด้วยความโกรธ “แม่งฉิบหาย ผมก็เหมือนกัน ผมไม่สามารถควบคุมขาทั้งคู่ได้!”

ไม่เพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น จีอู๋หยา เฟิงเหมียน พวกเขาทุกคนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เช่นกัน และยืนอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เฉินโม่ลองยกเท้าขึ้น และพบว่าขาของตนเองเหมือนถูกอัดฉีดด้วยแรงมหาศาล ถึงแม้เขาจะใช้พลังบำเพ็ญทั้งหมด แต่ก็ไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย ราวกับเป็นคนธรรมดา

“สถานที่แห่งนี้เป็นอย่างไรกันแน่?” หลังจากเฉินโม่เกิดใหม่แล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกตื่นตระหนก ดูเหมือนว่าเมื่อก่อนเขารู้เรื่องของดาวไอกาน้อยมาก

จู่ ๆ เฉินโม่ก็เกิดความคิดหนึ่ง ทำไมเมื่อก่อนกษัตริย์เซียนตงหวา อาจารย์ของตนเอง ถึงเดินทางผ่านดาวไอกาซึ่งเป็นดาวเคราะห์ที่มีพลังทิพย์น้อยนิด?

เป็นเรื่องบังเอิญหรือมีแผนการอื่น?

บนพื้นที่โล่งที่พวกเขาทำความสะอาดแล้ว พื้นคอนกรีตแข็งเริ่มแตกเหมือนเปลือกไม้เก่า และเริ่มหลุดร่อนทีละชิ้น