แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1256

หนานกงหยู่สามารถหลอกคนอื่นได้ แต่เขาไม่สามารถหลอกเฉินโม่ที่เมื่อก่อนเคยเป็นผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพได้

พลังที่หนานกงหยู่แสดงออกมา ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถใช้พลังฟ้าดินได้ตามต้องการ แต่การรับรู้ทางจิตของเฉินโม่นั้นทรงพลังมาก จนเขาสามารถมองเห็นได้อย่างง่ายดาย

พลังฟ้าดินกว้างใหญ่ไพศาล แม้แต่เฉินโม่ที่เมื่อก่อนเป็นแดนเทพ ยังไม่กล้าแกล้งทำเป็นเจ้าแห่งฟ้าดินเลย นับประสาอะไรกับหนานกงหยู่ในปัจจุบัน?

ดูแล้วพลังของหนานกงหยู่นั้นทรงพลังมาก แต่ความจริงแล้วเป็นแค่การสร้างสถานการณ์ขู่ขวัญตบตาคนอื่นเท่านั้น เขาสามารถใช้พลังฟ้าดินได้เป็นเรื่องจริง แต่พลังฟ้าดินพวกนั้นอ่อนแอจนน่าเวทนา

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เอาไว้ดูได้ แต่ใช้งานไม่ได้ สามารถข่มขู่เหล่านักบู๊ที่ไม่รู้เรื่องพวกนี้ตกใจกลัวได้ แต่สำหรับผู้บำเพ็ญอย่างเฉินโม่แล้ว เขาสามารถรู้ได้อย่างง่ายดาย

“คอยดูว่าฉันจะทำลายแกอย่างไร?” หลังจากเฉินโม่เข้าใจสิ่งนี้ เขายิ้มเย้ยหยัน แล้วเดินเข้าไปอย่างสบาย ๆ

“เสี่ยวโม่!” เมื่อหลี่ซู่เฟินเห็นเฉินโม่เดินเข้าไป ก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนด้วยความกังวล

เฉินโม่ยังมีเวลาหันกลับมายิ้มให้หลี่ซู่เฟินและคนอื่น ๆ “คุณแม่ วางใจเถอะ ผมจะฆ่าเขาเพื่อระบายความโกรธแค้นให้พวกคุณ!”

ท่าทางตอนนี้ของเฉินโม่ เหมือนเด็กที่ขอความดีความชอบ เฉินโม่กล่าวด้วยความผ่อนคลาย ราวกับว่าคู่ต่อสู้ของเขาคือคนที่สามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย

หนานกงหยู่รู้สึกโกรธจนแทบกระอักเลือดออกมา และตะโกนว่า “เจ้าหนู แกจะต้องชดใช้ให้กับความเย่อหยิ่งของแก!”

ดูเหมือนว่าฝ่ามือใหญ่สีเขียวจะสัมผัสได้ถึงความโกรธของหนานกงหยู่ มันขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย แล้วสะบัดไปที่เฉินโม่

เฉินโม่เอามือไพล่หลังด้วยรอยยิ้ม มองฝ่ามือที่ใหญ่กว่าตนเองนับร้อยเท่า ด้วยสีหน้าราบเรียบ

ขณะที่ฝ่ามือใหญ่สีเขียวอยู่ห่างจากเฉินโม่สามฟุต เฉินโม่ชี้นิ้วแล้วกล่าวว่า “ทำลาย!”