แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1288

“เหมิงเหมิง!” ผู้หญิงคนที่มารายงานข่าว อุทานด้วยความตกใจ

หลินเหมิงเหมิงรู้สึกดีใจมาก และกำลังจะพูด แต่เมื่อเธอเห็นชายหนุ่มชุดขาวที่นั่งบนโซฟาหันมามอง เธอตกใจกลัวจนไม่กล้าพูดอะไร

ฮู่เชียนเสวี่นเดินไปอยู่ข้างชายหนุ่มชุดขาว โค้งคำนับและกล่าวว่า “คุณชายหลิ่ว ผมพาคนพวกนี้มาแล้ว คุณคิดจะลงโทษพวกเขาอย่างไร?”

ถานชิวเซิงและคนอื่น ๆ ตกใจกลัวจนพูดไม่ออก มองชายหนุ่มคนนั้นด้วยความหวาดกลัว

ท่านฮู่แห่งหลานไห่เป็นคนระดับไหน นึกไม่ถึงว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้ เขาจะแสดงความเคารพขนาดนี้!

ชายหนุ่มคนนี้คือใครกันแน่?

ไม่ว่านักเรียนเหล่านี้จะคิดอย่างหนักเพียงใด พวกเขาก็ไม่สามารถคิดออกว่าคุณชายหลิ่วคนนี้ มีประวัติความเป็นมาอย่างไร?

เป็นความผิดของหลินเหมิงเหมิง เพราะหลินเหมิงเหมิงอาศัยว่าตนเองเป็นคนหน้าตาดี เกิดความลำพองใจ มักจะดูถูกคนอื่น

ผู้หญิงแบบนี้ไม่คุ้มที่จะช่วย เธอควรได้รับบทเรียนบ้าง แต่อย่างไรเสีย ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนนักเรียน ซึ่งพวกเขาไม่สามารถทิ้งหลินเหมิงเหมิงไว้คนเดียวได้

และตอนนี้หลินเหมิงเหมิงตกใจกลัวมาก ถือว่าเธอถูกลงโทษแล้ว

แต่เขาก็กัดฟันและกล่าวว่า “ขอโทษด้วย มันเป็นความผิดของพวกเรา แต่คุณดูสิ ตอนนี้หลินเหมิงเหมิงตกใจกลัวมาก ถือว่าเธอถูกลงโทษแล้ว

คุณชายหลิ่วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ปล่อยเธอไป? เธอเป็นคนแรกที่กล้าด่าผมหลิ่วจื่อเฉิง คุณคิดว่าผมจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ เหรอ?”

“พวกคุณกลับไปกันเถอะ เมื่อผมมีความสุขแล้ว ผมก็จะปล่อยเธอไปเอง!” ใบหน้าของหลิ่วจื่อเฉิงเย็นชา และมองหลินเหมิงเหมิงด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ