แดนนิรมิตเทพ บทที่1319

ในห้องของประธานสวีรื่อ กรุ๊ป เล่ชิงชางผมหงอกไปกว่าครึ่งหัวแล้ว และเมื่อเทียบกับรูปลักษณ์ที่ดูกระฉับกระเฉงของเขาเมื่อครึ่งปีที่แล้ว เหมือนแก่ขึ้นสิบกว่าปี

“ท่านประธาน เราถูกมัตสึดะ กรุ๊ปปิดกั้นหนทางทั้งหมดมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว ตอนนี้ ธุรกิจทั้งหมดของเราถูกมัตสึดะ กรุ๊ปปิดกั้น บริษัทมีหนี้หลายร้อยล้าน หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ภายในสิบวันนี้ ธุรกิจส่วนใหญ่ของบริษัทก็คงต้องหยุดดำเนินการ”

เล่หรูเฟิงรายงานด้วยสีหน้าที่ใจมาก อยู่ในบริษัท เล่หรูเฟิงก็คือเลขาของเล่ชิงชาง ที่เล่ชิงชางทำแบบนี้ ก็เพื่อฝึกความสามารถของเล่หรูเฟิง ให้เตรียมความพร้อมรับช่วงแทนเขา

“รู้แล้ว นายออกไปก่อน！” เล่ชิงชางใช้มือกุมขมับเอาไว้ ถอนหายใจไปหนึ่งที

เล่หรูเฟิงที่เป็นห่วง ไม่ได้ออกไปทันที แต่มองเล่ชิงชาง แล้วพูดอย่างเป็นห่วง “พ่อครับ พ่อต้องรักษาสุขภาพด้วยนะครับ！”

เล่ชิงชางเงยหน้าขึ้น มองลูกชายตัวเอง นี่มันไม่ใช่แค่ลูกน้องรายงานกับหัวหน้าแล้ว แต่เป็นความห่วงใยที่ลูกมีต่อพ่อ

ทันใดนั้นเล่ชิงชางก็รู้สึกว่าดวงตาเปียกชุ่มเล็กน้อย เมื่อไม่นานมานี้ เหมือนว่ามีมือที่อ่อนโยนคู่หนึ่ง ทุกครั้งที่เขาเหน็ดเหนื่อย ก็จะปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเขา พลางจับอยู่ที่หลังของเขาอย่างเบาๆ พลางยิ้มและบ่น พ่อคะ บ้านเรารวยขนาดนี้แล้ว ทำไมพ่อยังต้องทำงานหนักขนาดนี้!”

ในตอนนั้น เล่ชิงชางไม่เห็นด้วยกับคำพูดนี้เลย รวย? เห่อๆ ไม่เคยเห็นว่าตัวเองรวยเลย เล่ชิงชางเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ และปรารถนาที่จะเป็นหัวหน้าที่โดดเด่นที่สุดของตระกูลเล่ และนำตระกูลเล่ไปสู่จุดสูงสุด

ตอนนั้น เล่ชิงชิงไม่ได้สนใจความห่วงใยของลูกๆ ถึงขนาดเพื่อเป้าหมายของตัวเองแล้ว เขาก็ผลักลูกสาวของตัวลงไปในกองไฟ

บางทีอาจจะเพราะสวรรค์ทนดูไม่ได้ ในที่สุดเขาก็ได้รับกรรมที่ทำเอาไว้