บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว
หยู่เหวินเห้าที่อาละวาดอยู่ในห้อง อาหารก็ทานไม่ลง เพราะวันนี้เอาแต่ดูศพที่ที่ทำการปกครองเมืองหลวงมาแล้วทั้งวัน ทั้งยังฟังเรื่องการปรับเปลี่ยนโครงสร้างของคดีฆาตกรรมยกครัว แต่กลับไม่มีเบาะแสใดเลย ทำให้เขาทั้งร้อนใจและหงุดหงิด พอกลับมาถึงจวนก็ต้องมาเจอเรื่องเหลวไหลที่สวีอีเป็นก่อขึ้นมาอีก จึงไม่อาจสกัดความโมโหที่มีได้จนระเบิดออกมา
“ทังหยังเล่า?” หลังจากที่เขาโวยวายก็หันไปถามฉี่หลอด้วยความโมโห
ฉี่หลอตอบกลับอย่างระมัดระวัง : “เรียนท่านอ๋อง ใต้เท้าทังออกไปด้านนอกตั้งแต่ช่วงพลบค่ำแล้วเจ้าค่ะ”
เขาคิดว่าทังหยางคงจะไปรับหยวนชิงหลิง จึงได้กล่าว: “เจ้าไปแจ้งกับผู้รักษาประตู ให้เขาแจ้งกับใต้เท้าทังว่าหากกลับมาแล้วเร่งมาเข้ามาพบข้าที่ตำหนักเซี่ยวเยว่ทันที”
“เจ้าค่ะ！” ฉี่หลอรีบเดินออกไป พร้อมความโล่งอกขึ้นมาทันที
หลังจากที่หยู่เหวินเห้าอาบน้ำเรียบร้อย ก็มานั่งดื่มชาอยู่กลางห้อง
พร้อมกับทอดสายตาไปด้านนอกบ่อยครั้ง เหตุใดทังหยางยังไม่กลับมาอีก?ถ้าทังหยางยังไม่กลับมา เช่นนั้นนางก็ยังไม่กลับมาเช่นกัน
หลังจากธูปดอกหนึ่งหมดไป ทังหยางก็รีบเดินเข้ามาทันที “ท่านอ๋อง เรียกพบข้าหรือ?”
“ไปแห่งใดมา?” หยู่เหวินเห้าวางถ้วยชาลง พร้อมเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาที่แสร้งทำเป็นคิดไม่ถึงว่าเขาจะไปรับหยวนชิงหลิง
ทังหยางอบกลับ : “วันนี้กระหม่อมไปที่คลังพ่ะย่ะค่ะ ไม่ใช่ว่าการเก็บเกี่ยวในช่วงฤดูใบไม้ร่วงกำลังจะมาถึงแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ”
หยู่เหวินเห้าตอบ “อ๋อ” ไปเพียงคำเดียว “ไป ที่คลังงั้นสิ ไม่มีอะไรแล้ว เจ้ากลับไปเถอะ”
ทังหยางไม่กล้าที่จะอยู่ต่อ และใช้โอกาสในตอนที่สวีอีคนโง่เขลายังไม่กลับ รีบออกทันที
หยู่เหวินเห้าเรียกฉี่หลอเข้ามา พร้อมกับไถ่ถาม : “พระชายากลับมาแล้วหรือยัง?”
“เรียนท่านอ๋อง พระชายาเสด็จกลับมาแล้วเจ้าค่ะ ประทับอยู่ที่หอเฟิ่งหยีเจ้าค่ะ”
“กลับมาแล้ว?กลับมาตั้งแต่เมื่อใดกัน?”
ฉี่หลอตอบกลับอย่างรอบคอบ : “คาดว่าน่าจะเพิ่มกลับมาได้ไม่นานเจ้าค่ะ”
หยู่เหวินเห้าบอกให้นางออกไป “เข้าใจแล้ว เจ้าออกไปเถอะ”
ฉี่หลอถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะหันหลังออกไป ช่วงนี้ท่านอ๋องช่างเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย
หยู่เหวินเห้านั่งลงดื่มชาต่อ แต่ใจกลับไม่สงบลงสักที
จะไปหอเฟิ่งหยีดีหรือไม่?ไปหรือไม่ไป?ไปหรือไม่ไป?ไปหรือไม่ไป?
แล้วเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปด้านนอกทันที ฉี่หลอที่ยืนอยู่ด้านจึงรีบสอบถามทันที : “ท่านอ๋องจะไปแห่งใดเจ้าคะ?”
“ข้าทานอาหารเยอะแล้ว อยากจะไปเดินเล่นที่ลานเพื่อย่อยอาหารที่สวนเสียหน่อย” หยู่เหวินเห้าเดินไปโดยไม่หันกลับมาด้วยซ้ำ
ฉี่หลอถึงกับตะลึง ย่อยอาหาร?แต่ท่านอ๋องยังไม่ได้ทานอาหารเลยแม้แต่น้อยนี่เจ้าคะ
หยู่เหวินเห้าหลังจากที่อยู่ตรงลานได้สักพัก สุดท้ายก็ตัดสินใจไปยังหอเฟิ่งหยี
หยวนชิงหลิงที่กำลังนั่งอ่านหนังอยู่ใต้แสงไฟ ลู่หยาก็เดินเข้ามารายงาน “พระชายา ท่านอ๋องมาเข้าพบเจ้าค่ะ”
หยวนชิงหลิงวางหนังสือลงแล้วเดินตามลู่หยาเดินออกไป
หยู่เหวินเห้าที่กำลังเดินเข้ามาถึงหน้าลาน โดยมีตอเป่ามาอยู่รับหน้า
เมื่อเห็นหยวนชิงหลิงออกมา หยู่เหวินเห้าจึงกล่าวขึ้นมา : “เจ้ารีบเอามันออกไปเดี๋ยวนี้”
หยวนชิงหลิงพูดกับตอเป่า : “ไปเล่นเสีย อย่าเสียมารยาทกับท่านอ๋อง”
จากนั้นตอเป่าจึงสะบัดหางเดินออกไป
หยู่เหวินเห้าก้าวเท้ายาวเดินเข้าไป แต่หยวนชิงหลิงกลับโน้มตัวลง “ถวายบังคมท่านอ๋อง！”
หยู่เหวินเห้ามองไปยังนางแล้วถามด้วยความประหลาดใจ : “วันนี้เกิดเรื่องอันใดขึ้น?เหตุใดถึงได้มีมารยาทขึ้นมาเล่า?ก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นเจ้าจะมีมารยาทเช่นนี้เลย”
หยวนชิงหลิงตอบกลับอย่างนิ่งเฉย : “ก่อนหน้านี้นับว่าเป็นความผิดของข้า ท่านอ๋องโปรดอภัย”
หยู่เหวินเห้าชักสีหน้า พลางยื่นมือออกไปหวังประคองหน้าของนาง “เป็นอันใดไป?”
หยวนชิงหลิงก้าวถอยหลังออกไป เพื่อเลี่ยงมือของเขา ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเช่นเดิม “ไม่เป็นอันใดเจ้าค่ะ”
มือของหยู่เหวินเห้าค้างอยู่ตรงนั้นอย่างว่างเปล่าด้วยความตกตะลึง ก่อนที่เขาจะค่อยๆลดมือลงมา พลางจ้องมองไป
“ข้าทำผิดต่อเจ้าแล้วหรือ?”
หยวนชิงหลิงส่ายหน้าอย่างไม่กล้ามองไปยังเขา “มิกล้าเจ้าค่ะ ข้าเพียงคิดว่าระหว่างข้าและท่านอ๋อง ควรที่จะให้ความสำคัญเรื่องมารยาทจะดีกว่าเท่านั้น”
หยู่เหวินเห้ามองไปยังนางด้วยความผิดหวัง นางจะรู้บ้างรู้ไม่ว่ากว่าเขาจะมาถึงที่นี่ได้ต้องรวบรวมความกล้าถึงเพียงใด?เขาต้องเดินอยู่ในลานตั้งนานเลยเชียว
แล้วนางจำเป็นต้องปฏิบัติเช่นนี้กับเขาด้วยหรือ?
เขากล่าวด้วยเสียงที่เย็นชา “เจ้าคงชอบใจสินะ！”
แล้วหันกลับทันที
แล้วเสียงอันนอบน้อมของหยวนชิงหลิงก็ดังขึ้นมาจากด้านหลัง “น้อมส่งท่านอ๋อง！”
หยู่เหวินเห้าโกรธจนปากสั่นเคลือไปหมดแล้ว จึงรีบสาวเท้าเดินกลับไป
อะไรกัน?คิดว่าข้าจำเป็นต้องชอบเจ้าหรือไรกัน?
หยวนชิงหลิงยืนอยู่บนบันได มองดูแผ่นหลังของเขาเดินจากไป
ที่นางไม่ให้สัมผัสตัวนั้น เพราะรู้สึกว่าเขานั้นสกปรก
เห็นนางเป็นอะไรกัน?เมื่อสักครู่นี้เพิ่งจะมีความสำราญสองสาวงาม แล้วยังคิดจะมาเล่นสนุกที่นี่อีก คิดว่านางเป็นสัตว์เลี้ยงของเขาหรือไงกัน
นางค่อยๆ เดินกลับไปยังห้องพัก แม่นมฉีที่เห็นดังนั้นจึงถามด้วยเสียงเบาๆ : “พระชายา เหตุใดถึงต้องปฏิบัติเช่นนี้กับท่านอ๋องด้วยเล่าเจ้าคะ?”
หยวนชิงหลิงมองไปยังแม่นมฉี “สักครู่นี้ข้ายังมีความเคารพม่เพียงพออีกหรือ?”
แม่นมฉีถึงกับเงียบกริบ
พอ แต่นั่นมากเกินไป！
หยู่เหวินเห้าเดินกลับมายังตำหนักเซี่ยวเยว่ด้วยความโกรธเคือง เหมือนมีบางอย่างติดอยู่ที่คอ จะทำเช่นไรก็กลืนไม่ลงเสียที
เมื่อวานยังรักใคร่กลมเกลียวอยู่เลย วันนี้กลับเปลี่ยนเป็นเช่นนี้ สำหรับนางแล้วเขาเป็นอะไรกันแน่?
แม้แต่จะเอื้อมมือไปสัมผัสนิดเดียวก็ไม่ได้ แล้วผู้ใดกันที่เป็นผู้ไปทูลกับท่านย่าว่ายังไม่เคยได้มีความสัมพันธ์ร่วมรักกันเล่า?
เมื่อนึกถึงสีหน้าที่เฉยชาของนาง ท่าทางการปฏิเสธและออกห่างเขานั้น มันทำให้ใจของของเขาเจ็บขึ้นมาทันที ทั้งเศร้าใจ ทั้งสองแทบจะไม่ได้ร่วมห้องนอนกันเลยสักครั้ง ต่างก็พากันออกจวนตั้งแต่เช้า
กู้ซือที่มารออยู่ด้านนอกตั้งแต่เช้า เมื่อเห็นหยวนชิงหลิงเดินออกมา จึงรีบสั่งให้คนลากรถมาเข้ามาแล้วให้หยวนชิงหลิงรออยู่ครู่หนึ่ง
วันนี้หยวนชิงหลิงสวมชุดสีเขียวถักลายเมฆธรรมดาไม่มีลายปักใดๆ ซึ่งลู่หยาเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้นาง พร้อมมัดผมของนางเป็นสองจุกแล้วนำผมด้านหลังมาม้วนเป็นห่วงสองวง ทำให้ดูสดใสอละบริสุทธิ์อย่างมาก
ในขณะที่รอ หยู่เหวินเห้าก็เดินออกมาพอดี
หยวนชิงหลิงจึงรีบถอยหลังออกไปสองก้าวแล้วโน้มตัวลง “อรุณสวัสดิ์ท่านอ๋อง ！”
เมื่อวานหยู่เหวินเห้าใช้เวลาอย่างมากกว่าจะระงับความเคืองใจลงไปได้อย่างยากลำบาก แต่พอหลังจากที่ได้เห็นใบหน้าที่เย็นชาของนาง ความโกรธก็พลุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง เขาจึงทำเป็นไม่สนใจนาง แล้วเดินเข้าไปจูงม้า ก่อนจะพยักหน้าให้กับกู้ซือแล้วควบมาออกไป
กู้ซือแอบมองไปยังหยวนชิงหลิง ได้เห็นขนตาอันดัดงอนของนาง ดวงตาที่สงบนิ่งไร้ซึ่งความโกรธเคือง ดูแล้วเมื่อวานนี้ทั้งสองคงจะง้องอนกันจนเรื่องกลับตาลปัตรไปหมดแล้ว
บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว ออนไลน์ฟรี
ชุดนวนิยาย บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว โดยผู้แต่ง ลิ่วเยว่ ได้อัปเดต บทล่าสุด ในที่นี้ ผู้แต่ง ลิ่วเยว่ ได้เน้นไปที่ตัวละครหลักของนวนิยายเรื่อง บัลลังก์หมอยาเซียน เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจความรู้สึกชายและหญิงในเนื้อหา บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว ได้ดีขึ้น ตัวผู้และตัวเมียจะเป็นผู้นำที่ บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว บัลลังก์หมอยาเซียน รวมตัวกันหรือพบปัญหาอื่นหรือไม่ ติดตาม บัลลังก์หมอยาเซียน นวนิยาย บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
บัลลังก์หมอยาเซียน ลิ่วเยว่ บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว
บัลลังก์หมอยาเซียน นวนิยาย บทที่ พระชายาโกรธก็สมควรแล้ว