บัลลังก์หมอยาเซียน ตอนที่ 178 ตั้งครรภ์ปลอม

ฉู่หมิงชุ่ยเดินเข้ามานั่งข้างๆ เขาช้าๆ พลันดึงมือเขามากุมที่ท้องตัวเอง แล้วพูดขึ้น： “นี่คือลูกของเราเพคะ เป็นฮ่องเต้ของเรา”

อ๋องฉีตกใจทันที พลางดึงมือออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วจ้องหน้านาง

ฉู่หมิงชุ่ยมองหน้าเขา แล้วถามขึ้นเสียงแข็ง： “ท่านกลัวอะไร？”

อ๋องฉีตกใจมากจริงๆ เพราะเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ฉู่หมิงชุ่ยมีความคิดอย่างนี้

ตอนนี้เขาเป็นองค์ชาย ถึงแม้ว่าเขาจะได้ลูกชาย มากสุดก็เป็นได้แค่รัฐทายาท

“ชุ่ยเอ๋อ อย่าพูดซี้ซั้ว！” อ๋องฉีเหมือนถูกไฟลนที่มือ พลันหันข้างแล้วนอนลงไป โดยไม่สนใจบาดแผลตรงหัวไหล่ที่โดนกดเลย

ฉู่หมิงชุ่ยแทบอยากจะเอาฝ่ามือตีลงไป

นางนั่งตาลอย เพราะไม่นึกเลยว่าตัวเองจะเลือกคนโง่อย่างเขา

ผ่านไปสักพักนางถึงฉีกยิ้มออกมา “เสด็จปู่เคยพูดกับข้าก่อนหน้านี้ว่า จะสนับสนุนท่านให้เป็นองค์รัชทายาท เสด็จปู่จึงสั่งให้ข้าทดสอบท่าน เมื่อครู่ก็คือการทดสอบ”

อ๋องฉีค่อยๆ หันกลับมา “ทดสอบ？”

“ใช่ เสด็จปู่อยากทราบว่าท่านมีความคิดเรื่องนี้หรือไม่ มีความกล้าที่จะทำและเป็นผู้นำหรือไม่” ฉู่หมิงชุ่ยพูดด้วยนำเสียงเยือกเย็น

อ๋องฉีนิ่งไป “โส่วฝู่ฉู่คิดมากไปแล้ว เสด็จพ่อมีอายุยืนแน่นอน อีกอย่างเสด็จพ่อเองก็ยังอายุไม่มาก ไม่จำเป็นจะต้องรีบแต่งตั้ง”

ฉู่หมิงชุ่ยหัวเราะในใจ ไม่รีบแต่งตั้งงั้นหรือ？ตอนนี้ทุกคนต่างจับจ้องตำแหน่งรัชทายาท ขนาดพวกปัญญาชนหรือขุนนางต่างก็เริ่มตีสนิทและใกล้ชิดอ๋องกันแล้ว

ขนาดอ๋องซุนเอง ตอนนี้ก็ได้เริ่มวางแผนการแล้ว

เขายังจะบอกว่าไม่รีบอีกหรือ？ช่างซื่อบื้ออะไรขนาดนี้

เขานั่งอยู่หลังโต๊ะไม้ พร้อมกับใช้สายตามองฉู่หมิงชุ่ย “เรื่องอ๋องฉีถูกลอบทำร้าย ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”

แน่นอนว่าฉู่หมิงชุ่ยไม่กล้าปิดบัง พลันพูดขึ้น： “เป็นฝีมือของหลานเอง”

โส่วฝู่ฉู่พูดเสียงแข็ง： “ตอนนี้เจ้าดูทำอะไรโดยพลการแล้วนะ”

“หลานเองก็ไม่มีทางเลือก จึงคิดออกเพียงเท่านี้ ถึงสามารถเบี่ยงเบนทุกคนได้ และให้ทุกคนคิดว่าเป็นฝีมือของคนนอก ที่ต้องการจะจัดการจวนอ๋องฉี” ฉู่หมิงชุ่ยพูดเสียงน่าสงสาร

“แล้วแผนของเจ้าสำเร็จหรือไม่？เจ้าปิดบังอ๋องฉู่ได้หรือไม่？” โสว่ฝู่ฉู่พูดเสียงเยือกเย็น

ฉู่หมิงชุ่ยแสดงความเจ็บปวดออกมาทันที พร้อมทั้งหายใจติดขัด “เขา......หลานไม่คิดว่าเขาจะตัดเยื่อใยง่ายขนาดนี้”

“เจ้าคิดว่าอ๋องฉู่โง่หรือ？หลังจากที่พวกเจ้าอภิเษกแล้ว เขาเองก็น่าจะมองออก บุตรชายของฝ่าบาทนั้น คนที่ฉลาดที่สุดก็คืออ๋องฉู่ สำหรับแผนการอ่อนๆ ของเจ้า

： “เสด็จปู่ ข้ารู้สึกเสียใจ

โสว่ฝู่ฉู่หยิบบุหรี่ขึ้นมา แล้วเติมยาเส้นเข้าไป พลางพูดเสียงนิ่ง： “วันนี้ ตอนที่อยู่ในห้องทรงพระอักษร ฝ่าบาทมาแสดงความยินดีกับข้า”

ฉู่หมิงชุ่ยหลบสายตา โดยไม่พูดอะไร

“เจ้าตั้งครรภ์จริงหรือ？” โสว่ฝู่ฉู่จุดบุหรี่ พลางดูดเข้าหนึ่งครั้ง แล้วจึงค่อยๆ พ่นควันออกมา และยิ่งทำให้สีหน้าเขาดูนิ่งขึ้นไปอีก

ฉู่หมิงชุ่ยไสหัว พูดด้วยเสียงเบา: “เปล่า”

“เพราะฉะนั้น ได้วางแผนอะไรหรือไม่!” โส่วฝู่ฉู่เหมือนรู้ตั้งแต่แรกแล้ว ในน้ำเสียงนั้นไม่ได้มีความโกรธแค้นใดๆ

รอให้ถึงวันงานเลี้ยงในจวนที่จะถึงนี้ เพื่อจะได้ชวนคนในราชวงศ์และตระกูลชั้นสูงในเมืองหลวงมาร่วมงาน และก็ใช้โอกาสนี้เชิญหยวนชิงหลิงมาด้วย