บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 209 ในวังรู้เรื่องแล้ว

หลังจากที่หยู่เหวินเห้ากลับมาจากการอาบน้ำ ยังคงมีความโมโหเต็มใบหน้า

“ลงโทษแล้วหรือ”หยู่เหวินเห้าเดินเข้าประตูมาก็ถามอย่างกราดเกรี้ยว “ตีตายหรือยัง”

หยวนชิงหลิงเดินเข้าไปดูแลด้วยรอยยิ้ม ยกน้ำ เช็ดผม นวดไหล่ “ให้ออกไปแล้ว ครั้งนี้เป็นการลงโทษเพื่อตักเตือน ”

“ปล่อยนางไปง่ายๆเช่นนี้หรือ”หยู่เหวินเห้ายังคงโมโห ที่จริงก็ไม่กล้าที่จะไม่โมโห เพราะตอนเริ่มต้นเขาเองก็แยกแยะไม่ออก ยังให้คนอื่นกอดเปล่าๆอยู่ชั่วครู่ ยายหยวนรังเกียจเรื่องพวกนี้มาก

หยวนชิงหลิงพูดว่า “ก็แค่กระต่ายน้อยที่ถูกชี้นำจนหลงทางเท่านั้น ไม่ยินดีจะแต่งกับบัณฑิตอู๋ จึงได้เลือกลงมือกับท่าน คิดอยากจะเป็นพระชายารอง”

“ถูกชี้นำ ใครชี้นำ”หยู่เหวินเห้าคิดถึงคนคนหนึ่งขึ้นมา “พระชายาจี้”

“เป็นนาง”หยวนชิงหลิงดึงเขาให้นั่งลง “เรื่องนี้ไม่ต้องไปสืบสวนต่อแล้ว น้องรองเองก็ขายหน้ามากพอแล้ว ถ้ายังไปสืบสวนเอาเรื่องต่อ ภายหน้านางจะไม่กล้ามาอีก”

“ครั้งนี้นางเองไม่ระวังตัว แรกเริ่มยังกล้าช่วยเสี่ยวหลันอีก”หยู่เหวินเห้าเสียงฮึดฮัด

“ถูกคนอื่นใช้เป็นเครื่องมือ อย่าโทษนางเลย ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ ”หยวนชิงหลิงลูบหลังให้เขา พูดยิ้มๆ

หยู่เหวินเห้าเสียงดังดุดัน “ครั้งนี้เห็นแก่หน้าเจ้า จะไม่เอาเรื่อง หากยังมีครั้งหน้า ภายหน้าก็อย่าได้เข้าออกจวนอ๋องแม้แต่ครึ่งก้าว”

“ได้ ได้ ”หยวนชิงหลิงรับรอง “ข้าได้เตือนนางไปแล้ว ไม่มีครั้งหน้าแน่”

“ยังมีอีก……”หยวนชิงหลิงแววตานิ่งขรึมลง แต่ความโมโหก็ยังไม่ได้หายไป

หยวนชิงหลิงปล่อยมือออก เหลือบมองเขาแวบหนึ่ง “น่าจะพอแล้วกระมัง ”

หยู่เหวินเห้าเก็บอารมณ์โกรธ คว้ามือของนางไปแนบไว้กับอกของตนเอง เอ่ยอย่างน้อยใจเต็มทน “ทำต่อเถอะ ทำเหมือนเมื่อครู่ ไม่ได้รู้สึกสบายเช่นนั้นมานานแล้ว”

“พอแล้ว เจ้ากลับไปดูแลนางให้ดี หากยังมีเรื่องเช่นนี้อีก ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าเป็นแรกเลย”ไทเฮาพูดเสียงดุดัน

ด่านนี้ของหยู่เหวินเห้าทำเอาเขามึนงงสับสนไปหมด ออกจากตำหนัก ก็ลากเอาตัวแม่นมไปมุมหนึ่งเพื่อสอบถามอย่างละเอียด

พอเขาได้ฟังเรื่องราว ก็รู้สึกไม่ได้การแล้ว “เรื่องมันเป็นอย่างนี้ที่ไหนกัน ใครพูดเหลวไหลให้ไทเฮาฟังกัน”

ตอนนี้พระชายาจี้ไม่สบาย ย่อมเข้าวังมาพูดคุยกับไทเฮาไม่ได้แน่

“วันนี้ ฮองเฮามาคำนับไทเฮา”แม่นมพูดเสียงเบา

ฮองเฮาไม่รู้เรื่องนี้แน่ นอกจากจะมีคนเข้าวังมาบอกนาง

“วันนี้มีใครเข้าวังมาคำนับฮองเฮาบ้าง”หยู่เหวินเห้าถาม

แม่นมยิ้มบางๆ “เรื่องนี้ข้าน้อยก็ไม่ทราบ หากท่านอ๋องอยากถาม ก็ไปถามท่านกู้ดู ท่านกู้เป็นเวรนำกำลังตรวจตราประตูวังในวันนี้ ”

หยู่เหวินเห้ารีบไปหากู้ซือทันที

กู้ซือกำลังเดินตรวจอยู่นอกประตูวัง ถูกหยู่เหวินเห้าคว้าตัวเอาไว้ ถามว่า “กู้ซือ เจ้าบอกข้ามาดีๆ วันนี้มีใครเข้าวังมาพบฮองเฮาบ้าง”

กู้ซือชะงักไปเล็กน้อย “พบฮองเฮา พระชายาฉี”

ฉู่หมิงชุ่ย

ฉู่หมิงชุ่ยกับพระชายาจี้ไม่ถูกกันนี่นา