บัลลังก์หมอยาเซียน ตอนที่ 261 ชีวิตนางอยู่ในมือของใคร

หยวนชิงหลิงก็เงียบกริบไม่พูดเลยอะไรมาตลอดทางเช่นกัน นางกำลังคิดอยู่ว่าจะพูดอย่างไรดี เมื่อได้ยินเขาถาม

"เจ้าสามารถรักษานางได้ แต่เรื่องนี้ต้องถูกเก็บเป็นความลับ แล้วก็ ต้องทำให้นางสำเหนียกไว้ด้วยว่า ชีวิตของนางอยู่ในมือเจ้า ต่อให้เป็นข้าเอง

หยวนชิงหลิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย กับการเปลี่ยนความคิดอย่างกะทันหันของเขา “คนพวกนั้นที่มาเมื่อครู่ ล้วนเป็นคนของอ๋องจี้รึ?”

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าพี่ใหญ่คงจะสงบเสงี่ยม เจียมเนื้อเจียมตัวไปได้บ้างสักระยะหนึ่ง แต่เขากลับนัดพบผู้คนอย่างโจ่งแจ้งโดยมีจุดประสงค์ส่วนตัว

ยิ่งไปกว่านั้น เดิมทีอ๋องเฉ่าจวิ้นกับแม่ทัพอู๋ต่างก็ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด ทำไมมาตอนนี้ กลับไปรวมหัวพัวพันกับพี่ใหญ่ไปเสียแล้วล่ะ?

จับมือนางไว้แน่น “ข้ามีเรื่องจะต้องพูดกับเจ้าให้กระจ่าง เจ้าต้องฟังให้ดี หากเจ้าไม่เห็นด้วย

ทำเอารู้สึกประหม่าไปหมดแล้ว "มีอะไรก็พูดมาเถอะ ตราบใดที่ไม่ใช่การฆ่าคนวางเพลิง

“เป็นไปได้จริงๆ ว่าอาจเป็นการฆ่าคนวางเพลิง” เขายิ้ม แต่ในดวงตาของเขากลับดูจริงจังมาก

“หา?” หยวนชิงหลิงตกใจจริงๆแล้วตอนนี้

มุมปากของเขาค่อยๆ วาดโค้งเป็นรอยยิ้มเจิดจ้า วางมือลงบนหน้าท้องของนาง ดวงตาคมกริบส่องประกายวับวาม “หากเขาเป็นลูกชาย ในวันหน้าข้าจะให้เขาได้เป็นองค์ชาย แต่หากเป็นลูกสาวล่ะก็ นางก็จะเป็นองค์หญิงใหญ่ของพวกเรา”

หยวนชิงหลิงเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด "เจ้ารู้หรือไม่ว่ากำลังพูดอะไรออกมา?"

หยู่เหวินเห้าจ้องมองนาง ดวงตาที่เป็นประกายวับวาวดั่งดวงดาว ค่อย ๆ ปรากฏเค้าความลังเลขึ้นมาวูบหนึ่ง "เจ้าไม่เห็นด้วยรึ?"

หยวนชิงหลิงส่ายหน้า “ไม่ใช่ไม่เห็นด้วย แต่เจ้าจริงจังอย่างนั้นรึ?”

"ข้าจริงจังอย่างยิ่ง !"

“แต่ข้าเคยถามเจ้ามาตั้งแต่แรกแล้วนี่ เจ้ายังบอกว่าผลที่จะตอบแทนกลับมา เป็นราคาที่สูงเกินจะรับได้ไหว มันไม่คุ้มที่จะเสี่ยงไม่ใช่รึ?” หยวนชิงหลิงไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนใจอย่างกะทันหัน ชนิดที่ไม่มีวี่แววมาก่อนเช่นนี้ได้

หยู่เหวินเห้าพูดว่า "ใช่ ข้าเคยพูดไปก่อนหน้านี้แล้ว แต่ที่จริงข้าก็ยังคิดอยู่ว่า ราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการต่อสู้แย่งชิงให้ได้มา เป็นอะไรที่สูงเกินไปจริง ๆ หากต้องแลกกับตำแหน่งอะไรอย่างนั้น มันก็ไม่คุ้มค่าที่จะเสี่ยง"

“แล้วนี่มันเพราะอะไรกันแน่ล่ะ?” หยวนชิงหลิงถามอย่างไม่เข้าใจ

หยู่เหวินเห้าจ้องมองนางด้วยแววตาลึกล้ำ “เพราะนี่ไม่ใช่ปัญหาว่า มันคุ้มค่าหรือไม่คุ้มค่า ตอนแรกข้าเอาแต่คิดว่า เสด็จพ่อยังหนุ่มยังแน่น ต่อให้จะมีการแต่งตั้งตำแหน่งรัชทายาทจริง แน่นอนว่าตำแหน่งนี้ก็ยังไม่เป็นที่แน่ชัด กลับกันมันอาจสร้างความแตกแยกวุ่นวายในราชสำนักมากกว่า ก่อนหน้านี้ข้าอยู่ตัวคนเดียว ข้าก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก แต่เมื่อมีเจ้า ข้าจะยอมรับความเสี่ยงนี้ไม่ได้ นี่คือสิ่งที่ข้าคิดก่อนที่จะมาที่วัดฮู่กว๋อ แต่เมื่อคืนข้านอนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้ง หลายปีที่ผ่านมา ข้ากรำศึกห้ำหั่นอยู่ในสนามรบ มุ่งมั่นสร้างความดีความชอบ คิดว่าข้าจะไม่มีความทะเยอทะยานแม้แต่น้อยจริง ๆ น่ะรึ? นั่นเป็นเพราะข้าไม่มีคนในมือให้ใช้สอยได้ต่างหาก หลายปีที่ผ่านมาในการสนามรบ ข้าเองก็สร้างชื่อเสียเอาไว้ไม่น้อยเลยเชียวล่ะ บางทีคงไม่ได้น้อยไปกว่าพี่ใหญ่เสียด้วยซ้ำ แต่วิธีที่พี่ใหญ่ใช้จัดการกับสิ่งต่าง ๆ นั้นจะเป็นอะไรที่คนคิดไม่ถึง เขาจึงไม่ใช่ตัวเลือกของฝ่าบาท เขาจะไม่เลือกพสกนิกรใต้หล้าก่อน ความโหดเหี้ยมอำมหิตของเขาจะทำให้ประชาชนเดือดร้อน ดังนั้น นี่จึงไม่ใช่ปัญหาที่ว่ามันคุ้มค่าหรือไม่ แต่เป็นปัญหาว่าอะไรคือสิ่งที่ควรทำหรือไม่ควรทำ ต่อให้ข้าไม่อาจรับตำแหน่งนี้ไปได้ แต่ก็ไม่อาจปล่อยให้พี่ใหญ่รับตำแหน่งนี้ไปเช่นกัน "