บัลลังก์หมอยาเซียน ตอนนี้ 290 เป็นความผิดของตระกูลฉู่

หยวนชิงหลิงและหยวนหย่งอี้นั่งพักอยู่ที่วังเต๋อซ่างเพียงไม่นาน ก็กลับไปยังพระหนักฉินคุน ถึงอย่างนั้นไท่ซ่างหวงพวกเขาสามคนก็ยังคงดื่มสุราอย่างสำราญใจ โดยปิดประตูเอาไว้อย่างสนิทไม่ให้ผู้ใดเข้าไปรบกวน

เมื่อไม่มีทางเลือก หยวนชิงหลิงจึงเดินทางไปถวายพระพรเสียนเฟย จากนั้นไปถวายพระพรฮองเฮา ก่อนที่สุดท้ายจะกลับมานั่งรออยู่ที่วังเต๋อซ่าง พร้อมสั่งให้ฉางกงกงรอจนไท่ซ่างหวงดื่มเรียบร้อยแล้วส่งคนมาแจ้งเรื่องที่วังเต๋อซ่าง

แต่สุดท้ายหลังจากที่รอมาสักระยะ กลับไม่พบฉางกงกงส่งคนมา แต่กลับเป็นหยู่เหวินเห้าที่ส่งคนมาส่งข่าวเร่งด่วน ซึ่งกำลังรออยู่นอกวังเต๋อซ่าง

หยวนชิงหลิงที่ได้ยินว่าหยู่เหวินเห้าส่งข่าวด่วนมาจึงรีบสั่งให้นำตัวคนส่งข่าวเข้ามาทันที

แล้วทันใดนั้น อะซี่ก็วิ่งเข้ามาในวังเต๋อซ่างด้วยความลุกลี้ลุกลน เมื่อเข้ามาด้านในนางไม่ทันได้ถวายพระพรแก่เต๋อเฟยน้ำตาก็ไหลนองออกมาก่อนเสียแล้ว “พระชายา เจ้ารีบกลับเถอะ แม่นมสี่ฆ่าตัวตายแล้ว！”

ประโยคนี้ทำเอาหยวนชิงหลิงแทบทรุดลงไป นางรีบสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วจับแขนของหยวนหย่งอี้เอาไว้แล้วหันไปถามอะซี่ “ยังมีชีวิตหรือไม่？”

อะซี่พูดพลันร้องไห้ ： “ไม่ทราบเจ้าค่ะ คนส่งข่าวรายงานเพียงว่าเห็นแม่นมอาเจียนเป็นเลือดออกมาเพราะดื่มสุราพิษเข้าไป เขาจึงรีบไปแจ้งแก่เจ้าอ๋องโดยทันที เจ้าอ๋องกลับไปดูแล้วก็รีบสั่งคนให้เข้ามาหาพระชายาทันที ให้พระชายารีบกลับจวน ส่วนคนส่งข่าวกลับไปแล้ว ข้าเป็นคนรับข่าวจากด้านนอกเอาไว้เองเจ้าค่ะ”

เต๋อเฟยกล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม ： “ในจวนมีหมอหลวงอยู่ด้วยไม่ใช่หรือ？”

อะซี่เช็ดน้ำตาออกไป “มีเจ้าค่ะ หมอหลวงเฉาอยู่ที่นั่น แต่เจ้าอ๋องให้พระชายากลับไป เพราะตอนนี้แม่นมสี่มีใบหน้าที่ซีดเผือด ไม่มีแม้แต่เลือดเลย ราวกับคนตายก็ไม่ปาน ตอนนี้สวีอีได้ออกไปเตรียมม้ารอแล้ว ข้ารู้สึกเสียใจยิ่งนัก พระชายา หากแม่นมสี่ตายแล้วจะทำอย่างไรดีเจ้าคะ ？” พูดไปน้ำตาก็พรั่งพรูออกมา

หยวนชิงหลิงถอนหายใจ ： “อย่าร้องไห้เลย พวกเรารีบกลับกันเถอะ”

ในขณะที่ทั้งสามคนกำลังเดินออกไป ด้านฉางกงกงที่กำลังเดินมาถึงพอดี เขาก็พูดด้วยรอยยิ้มทันทีที่ได้เห็นหยวนชิงหลิง ： “พระชายา ตอนนี้ไท่ซ่างหวงพวกเขาดื่มกันเรียบร้อยแล้ว เจ้าสามารถไปเข้าเฝ้าได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“ช่วงนี้ด้านนอกมีการปล่อยข่าวลือเรื่องของแม่นมสี่และโสวฝู่ฉู่ ว่าตอนนั้นแม่นมสี่ไร้ยางอาย ใช้ฐานะของนางข้าหลวงข้างกายไท่ซ่างหวงในการหว่านเสน่ห์ใส่โสวฝู่ฉู่ แต่กลับถูกโสวฝู่ฉู่รังเกียจ จนนางต้องฆ่าตัวตายเพื่อบีบบังคับ แต่สุดท้ายกลับถูกไท่ซ่างหวงประณามว่านางได้มีการล่วงประเวณีกับฟางหยู่ จนทำให้ฟางหยู่ถูกไท่ซ่างหวงประหารชีวิต แม่นมสี่รับไม่ได้กับข่าวลือสกปรกเช่นนี้จนหาทางออกไม่ได้

โสวฝู่ฉู่รีบเดินหายออกไปจากพระตำหนักฉินคุนทันที

ไท่ซ่างหวงเกิดความโกรธเคืองขึ้นทันที “ฟางหยู่？ด้านนอกว่านางและฟางหยู่ล่วงประเวณีงั้นหรือ？แล้วยังบอกอีกว่าฟางหยู่ถูกลงโทษจนตายอีก？”

เต๋อเฟยที่ตื่นตระหนกจึงทำได้เพียงตอบตามที่นางได้รู้เท่านั้น ： “นี่เป็นคำบอกเล่าจากพระชายาเพคะ พระชายาสั่งคนให้ไปแอบฟัง ซึ่งคนด้านนอกล้วนพูดกันเช่นนี้เพค่ะ”

ไท่ซ่างหวงตะเบ็งเสียงคำรามออกมา ตอนนี้เขาโกรธจนเส้นเลือดนูนขึ้นมา “เร่งออกไปตรวจสอบ ดูสิว่าผู้ใดเป็นคนปล่อยข่าวลือนี้ออกไป

เซียวเหยากงรับคำสั่งแล้วเดินออกไปด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

บังอาจมาระรานถึงฮู่กั๋วกง ตอนนั้นฮู่กั๋วกงคือราชองครักษ์ข้างกายไท่ซ่างหวง เขามีความรับผิดชอบและพยายามอย่างเต็มที่ ทั้งในตอนนั้นที่ไท่ซ่างหวงออกไปทำอะไรด้วยตัวเอง ฟางหยู่ก็จะเป็นคนที่ตามหน้าเขาไปด้วยตลอด ซึ่งเป็นผู้ที่มีส่วนร่วมในความสำเร็จเป็นอย่างมาก

ตอนนั้นพวกเขาทั้งสี่คนล้วนปีนขึ้นมาจากหลุมคนตาย แต่วันนี้กลับมีคนบังอาจมาระรานถึงชื่อเสียงของฮู่กั๋วกง พวกเขาคิดว่ามีชีวิตอมตะหรือไร?

สามยักษ์ใหญ่แห่งเป่ยถัง กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ！

ทางด้านโสวฝู่ฉู่ควบม้ามุ่งตรงไปยังจวนอ๋องฉู่