บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 330 เฮือกสุดท้ายของการแย่งชิง

หยวนชิงหลิงกัดฟันทนต่อความเจ็บปวดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเริ่มพันผ้าพันแผลให้หมันเอ๋ออย่างไม่ชักช้า น้ำได้ล้นทะลักขึ้นมาแล้วเรือกำลังจะจม

หมันเอ๋อได้รับบาดเจ็บสาหัส จนเกือบจะสลบไป แต่เพราะความเจ็บปวดจึงทำให้นางรู้สึกตัวเสมอ เมื่อเห็นน้ำที่ล้นขึ้นมา นางจึงดึงมือของหยวนชิงหลิงพูดขึ้นอย่างยากลำบากว่า "พระชายา ท่านกอดท่อนไม้กระโดดลงไป จะมีเรือที่ผ่านไปมาช่วยชีวิตท่านได้”

หยวนชิงหลิงพยายามที่จะพยุงนางลุกขึ้น พูดอย่างกังวลว่า "หมันเอ๋อ เจ้ายังมีแรงอยู่ไหม ที่นี่มีแพชูชีพอยู่ วางแพชูชีพลงไปในน้ำแล้วเราก็จะมีชีวิตรอด”

ดวงตาของหมันเอ๋อเต็มไปด้วยโอกาสของการมีรอดชีวิต นางลุกขึ้นไปได้หนึ่งก้าวพยายามที่จะยืนขึ้น แต่นางกลับไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย หลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ล้วนล้มลงกับพื้นอย่างแรง ยิ่งทำให้บาดแผลของนางรุนแรงขึ้น

หยวนชิงหลิงรู้ว่านางมาถึงขีดจำกัดแล้ว คงไม่สามารถที่จะช่วยนางปล่อยแพชูชีพได้อีก

นางกัดฟันแล้วยืนขึ้น ถือมีดสั้นเดินด้วยความยากลำบาก เท้าของนางเปียกโชกไปด้วยน้ำ นางเดินเซไปมาสองก้าว มีคลื่นลูกหนึ่งซัดมา แต่คลื่นไม่สูง ซัดเข้าที่เข่าของนางเท่านั้น นางที่ได้รับบาดเจ็บที่เท้าอยู่แล้ว ไม่สามารถต้านทานแรงซัดนี้ได้จึงล้มลง

ในใจนางไม่เคยมีความสิ้นหวังเช่นนี้มาก่อน นางไม่อยากตาย นางยังตั้งท้องอยู่ นางต้องการที่จะเห็นลูกเกิดออกมา

นางกัดฟันพยายามคลานไปข้างหน้า ร่างกายที่เปียกไปด้วยน้ำที่เย็นยะเยือก เย็นเข้ากระดูก นางสั่นสะท้านไปทั้งตัว ผมยุ่งเหยิงบังตา เรือชูชีพอยู่ตรงหน้านางแค่เอื้อมมือ แต่นางจะเอาแรงที่ไหนมาปล่อยแพชูชีพ แม้แต่นางจะตัดเชือกที่มัดแพชูชีพก็ทำไม่ได้ด้วยซ้ำ

ข้างหู เขาได้ยินเสียงฉู่หมิงชุ่ยที่ตะโกนด้วยความหวาดกลัวว่า "ข้าไม่อยากตาย รีบช่วยข้า ช่วยข้าด้วย”

หยวนชิงหลิงหันไปมองดู เห็นฉู่หมิงชุ่ยที่วิ่งโซซัดโซเซเข้ามา ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยเลือดเหมือนกับวิญญาณชั่วร้าย

“หยวนชิงหลิง เจ้าไปตายซะ!” ฉู่หมิงชุ่ยคำรามด้วยน้ำเสียงโกรธแค้น ใบหน้าดุร้าย มือสองข้างที่เหมือนกรงเล็บปีศาจของนางบีบเข้าที่คอของหยวนชิงหลิง

นางคลุ้มคลั่งไปทั้งตัว คราบเลือดที่แตกระแหงเหมือนพื้นดิน เลือดสดๆไหลออกมา นางดูน่ากลัวอย่างสุดจะพรรณนา

หยวนชิงหลิงได้ใช้กำลังทั้งหมดของร่างกายจนหมดแล้ว ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย ลมหายใจของนางค่อยๆหายไป สมองของนางวิงเวียนเป็นพักๆ ความมืดมนลอยเข้ามาอยู่ตรงหน้านาง

มีอาวุธลึกลับแทงเข้าไปในท้องของฉู่หมิงชุ่ย

เลือดพุ่งออกมา นางคุกเข่าลง ค่อยๆ มองไปยังเลือดที่พุ่งออกมา เอื้อมมือออกไปลูบ แล้วเอามือกุมไว้อย่างตื่นตระหนก

ร่างหนึ่งตกลงมาจากฟ้าลงบนเรือชูชีพ

ชุดคลุมสีฟ้า ชายชุดของเขาถูกม้วนขึ้น ราวกับเทพแห่งความตายกำลังมาถึง ทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความเย็นชา และใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังและความเจ็บปวด

นางก็ถอนหายใจยาวๆ อย่างโล่งอก หายใจสะดวกขึ้น ความเจ็บปวดตรงหน้าอกของนางก็ค่อยๆ คลายลง ความมืดได้เข้าปกคลุม

นิ้วเรียวที่เย็นเฉียบของเขาสัมผัสลูบลงบนใบหน้าของหยวนชิงหลิง มืออีกข้างอุ้มนางไว้

พบว่านางมีแผลทั่วร่างกายดั่งกับตายไปแล้วเสียอีก หยู่เหวินเห้าอยากจะทุบร่างของผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าออกเป็นเสี่ยงๆ