บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 343 อ๋องฉีป่วยครั้งใหญ่
เขาเงยหน้าขึ้นมองหยู่เหวินเห้า สายตาเต็มไปด้วยความสับสน “พี่ห้า ข้าไม่ได้ว่าท่านทำผิดอะไร ข้าเพียงแค่ไม่เข้าใจ ทำไมท่านจึงลงมือฆ่านางได้ ท่านทำลงไปได้อย่างไร พวกท่านเคย……”
ระหว่างที่พูด ก็มองไปทางหยวนชิงหลิงอย่างรวดเร็ว ไม่พูดต่ออีก
เขาไม่ได้จะเรียกร้องอะไรแทนฉู่หมิงชุ่ย หรือรู้สึกว่าที่พี่ห้าฆ่านางนั้นเป็นเรื่องที่ผิด ด้วยความผิดที่ฉู่หมิงชุ่ยทำ และตายไปอย่างง่ายดายในคุกนั้น สำหรับนางแล้วคือการหลุดพ้นอย่างหนึ่ง
อย่างน้อย นางก็ไม่ต้องขึ้นศาลเพื่อพิจารณาคดีด้วยซ้ำ นับว่ารักษาเกียรติและศักดิ์ศรีของนางเอาไว้จนหมดแล้ว
ในใจของเขาเองก็เกลียดคนคนนี้มาก แต่ว่า เขาอยากจะรู้เหลือเกิน ว่าต้องทำอย่างไรจึงจะลบคนคนนี้ออกจากใจให้ได้เร็วที่สุด เขาไม่อยากให้ตัวเองต้องจดจำนางได้อีกแล้ว เดิมคิดว่าการมาส่งนางครั้งสุดท้าย นับว่าเป็นการกล่าวลาได้แล้ว แต่เห็นได้ชัดว่าใจของเขาตอนนี้ก็ยังหาความสงบไม่ได้
หยู่เหวินเห้าไม่ได้ตอบคำถามเขา ยืนขึ้นดึงหยวนชิงหลิงเดินจากไป
“พี่ห้า……”อ๋องฉีรีบลุกขึ้นยืน “ข้าไม่ได้ว่าท่านใจดำ หรือว่าเลือดเย็น ข้าเพียงแค่อยากรู้ ว่าทำไมท่านถึงได้ลืมคนคนหนึ่งได้เร็วนัก”
หยู่เหวินเห้าดึงมือของหยวนชิงหลิงเอาไว้ไม่แม้แต่จะหันมามอง
ขึ้นรถม้าแล้ว ลมหายใจของหยู่เหวินเห้าก็หอบกระชั้นขึ้น เขาโกรธมาก
“อย่าโกรธเลย เรื่องราวเกิดขึ้นเร็วมาก เขาแค่ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร”หยวนชิงหลิงลูบที่แผ่นหลังเขา พูดปลอบโยน
หยู่เหวินเห้าดึงมือของนางเอาไว้ สายตามีแววเหนื่อยล้า ถามขึ้นว่า “ข้าฆ่านาง เจ้าเองก็รู้สึกว่าข้าใจดำเลือดเย็น ไม่นึกถึงความรู้สึกในอดีตที่มีต่อกันหรือไม่ ”
หยวนชิงหลิงมองเขา เอ่ยเบาๆว่า “ไม่ ข้าเกือบจะตายอยู่ในมือนางแล้ว ถ้าหากท่านยังคิดถึงความรู้สึกที่เคยมีต่อกัน นั่นจึงจะเป็นความใจดำเลือดเย็นที่แท้จริง”
เอ่ยด้วยความรู้สึกหวาดกลัวว่า “นี่เป็นครั้งที่สองที่เจ้าเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดแล้ว แต่ว่า นี่ไม่ใช่เหตุผลที่ข้าต้องฆ่านาง แม้ข้าไม่ฆ่านาง นางก็คงอยู่ได้อีกไม่เกินสองวัน แต่นางได้ให้การแล้วว่าโสวฝู่ฉู่เป็นผู้วางแผนการอยู่เบื้องหลัง ถ้าขึ้นศาล สอบสวนร่วมกับกรมอาญา คำให้การนี้จะถูกส่งให้ฮ่องเต้ ฉะนั้น
แม้ว่าหยวนชิงหลิงจะเคยคิดหาความเป็นไปได้ในหลายทาง แต่คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าฉู่หมิงชุ่ยจะลากเอาตัวโสวฝู่ฉู่ออกมาเป็นผู้หนุนหลัง
เรื่องนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่แผนการของโสวฝู่ฉู่ เขาจะฆ่าข้า
“เพราะว่านางต้องการปิดบังคนที่ช่วยนางวางแผนตัวจริง หากสารภาพคนคนนี้ออกมา ข้าคงต้องมีการป้องกัน เช่นนั้นเขาคนนั้นคงไม่สามารถช่วยนางฆ่าเจ้าอีก ”
หยวนชิงหลิงอ้าปากเบิกตากว้าง “ใครกัน”
หยู่เหวินเห้ามองนาง ถอนหายใจเบาๆ มองใบหน้าที่เรียบสงบไร้ความสงสัย มองนิสัยที่ดูจะแข็งแกร่งและไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ ทำไมจึงได้มีคนมากมายหมายปองจะเอาชีวิตของนาง
เขาส่ายหน้า “ไม่รู้ นางไม่ยอมบอก แต่คิดว่าคงจะเป็นพี่ใหญ่”
นางประสบเคราะห์กรรมซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่อยากจะบอกความจริงกับนาง ว่ายังมีเจ้าสี่ที่ยังคงหมายหัวนางเอาไว้อยู่ตลอดเวลา
ไหนๆพี่ใหญ่ก็กลายเป็นคนที่มีความผิดสมควรตายอยู่แล้ว ก็ให้พี่ใหญ่รับโทษนี้ไปด้วยแล้วกัน
หยวนชิงหลิงนิ่งอึ้งไร้คำพูด
อ๋องจี้ยังสามารถร่วมมือกับฉู่หมิงชุ่ยได้ ช่างเป็นความร่วมมือที่ไร้ขอบเขตจริงๆ
นางเองก็อดคิดไม่ได้ว่าตนเองไม่เอาไหนเลย ข้างกายนางมีคนมากมายคอยปกป้อง แต่นางย่อมได้รับบาดเจ็บเสมอ แม้แต่กำลังจะปกป้องตนเองก็ยังไม่มี
เห็นที นางคงต้องทำอาวุธเพื่อป้องกันตัวเองบ้างแล้ว จะได้ไม่ต้องพึ่งแต่กล่องยา
อ๋องฉีกับหยวนหย่งอี้ยังคงนั่งอยู่บนชั้นสอง
หลังจากหยวนหย่งอี้กินเสร็จแล้ว นางวางตะเกียบลงและพูดกับเขาว่า “ตอนนี้ท่านอยู่ที่จวนอ๋องซุน อาการบาดเจ็บก็ดีขึ้นแล้ว ข้าจะกลับไปเก็บข้าวของ กลับบ้านมารดา ”
อ๋องฉีนิ่งอึ้ง เงยหน้ามองนาง “กลับบ้านมารดา ”
“ใช่แล้ว ถึงตอนนั้นยังจะรบกวนท่านช่วยเขียนจดหมายเลิกร้างให้ข้าด้วย”หยวนหย่งอี้พูด
อ๋องฉียิ้มขมขื่น “แม้แต่เจ้าก็จะไปจากข้าหรือ”
หยวนหย่งอี้พูดว่า “เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ข้าก็จะไม่ปิดบังท่านอีก เดิมทีการที่ข้าแต่งกับท่านเพื่อเป็นพระชายารอง ข้านั้นไม่ยินดี ข้ายังไม่อยากแต่งงาน แต่ว่า ท่านย่าบอกกับข้าว่า ฉู่หมิงชุ่ยมีเจตนาไม่ดี ท่านย่าเกรงว่าท่านจะมีเรื่อง จึงใช้ให้ข้าเข้ามาอยู่ในจวนเพื่อเฝ้าสังเกตฉู่หมิงชุ่ยเอาไว้ ตอนนี้ฉู่หมิงชุ่ยก็ตายแล้ว ภารกิจของข้าก็ถือว่าลุล่วงแล้ว ”
อ๋องฉีคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเช่นนี้ มองหยวนหย่งอี้อึ้งๆ “นี่ทุกคนต่างก็รู้หรือว่านางมีเจตนาจะทำร้ายข้า แต่ข้าเองกลับไม่รู้อะไรเลย”
หยวนหย่งอี้หัวเราะ “ท่านมีจิตใจไร้เดียงสา นี่เป็นเรื่องดี ”
ที่จริง หยวนหย่งอี้รู้ว่าตอนนั้นท่านอย่าพูดเพื่อกล่อมนาง เรื่องที่ฉู่หมิงชุ่ยมีใจทะเยอทะยานนั้นเป็นเรื่องจริง แต่ท่านย่าก็หวังอยากให้นางแต่งให้กับอ๋องฉีจริงๆ
อ๋องฉีนั้นอบอุ่นและซื่อตรงมาก
แต่หลังจากผ่านเรื่องราวของฉู่หมิงชุ่ยแล้ว นางรู้สึกว่าเรื่องราวของราชวงศ์นั้นแปรปรวนอันตราย ไม่อยากจะมีส่วนร่วมด้วย
นางเองก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ใต้การควบคุมที่มีบุรุษเป็นใหญ่ นางมีเรื่องที่ตัวเองอยากทำ
หัวใจของอ๋องฉีรู้สึกผิดหวังมาก ข้างในว่างเปล่า ทรมานกว่าการตายของฉู่หมิงชุ่ย “กลับบ้านมารดา เจ้าคิดจะทำอย่างไรต่อไป แต่งกับคนอื่นหรือ”
“ไม่ล่ะ ข้ายังไม่อยากแต่งกับใครทั้งนั้น ข้าอยากจะออกเดินทางไปให้ทั่ว เพื่อดูทิวทัศน์สวยงามของต้าถังเรา ถ้าข้าเดินทางเหนื่อยแล้ว เดินไม่ไหวแล้ว ข้าก็จะกลับมา
“เจ้าจะไปจากเมืองหลวงหรือ”อ๋องฉีเหมือนถูกของแข็งเข้ากระแทก
“ใช่แล้ว นี่เป็นฝันในวัยเยาว์ของข้า”หยวนหย่งอี้พูด
ในใจของอ๋องฉีเกิดร้อนรนขึ้นมา
นั่นเป็นความฝันวัยเยาว์ของนาง ช่วงวัยเยาว์ย่อมไม่มีเขาอยู่ด้วยแน่
เขามองหยวนหย่งอี้ อยากจะตำหนินางว่าเลือดเย็นโหดเหี้ยม ที่ทิ้งเขาไปในช่วงเวลานี้
แต่ว่า เขากลับพูดไม่ออก ตั้งแต่นางแต่งงานเข้ามา เขาเคยให้ความอบอุ่นแก่นางสักนิดหรือไม่
กลับกันมีแต่นางที่คอยปกป้องเขา
แต่ว่า ชีวิตเขาจะมีแต่ความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้เสมอมิได้
“ตอนนี้ฉู่หมิงชุ่ยไม่มีทางที่จะทำร้ายท่านได้อีกแล้ว ข้าเองก็วางใจ นับว่าสามารถส่งมอบภารกิจที่ท่านย่าให้ไว้ได้แล้ว”หยวนหย่งอี้พูดยิ้มๆ
บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 343 อ๋องฉีป่วยครั้งใหญ่ ออนไลน์ฟรี
นวนิยายชุด บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 343 อ๋องฉีป่วยครั้งใหญ่ เป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของผู้แต่ง ลิ่วเยว่. ในที่นี้ ผู้แต่ง ลิ่วเยว่ ได้เจาะลึกถึงบุคลิกของตัวละครหลัก ทำให้ผู้อ่านรู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่น่ารักมากแต่ก็น่าประทับใจไม่แพ้กัน ทั้งสองคนถูกครอบครัวทอดทิ้ง แต่พวกเขาก็เป็นคนที่โหยหาความรักมากที่สุด.. นางเอกทั้งชายและหญิงจะมารวมตัวกันที่ บทที่ 343 อ๋องฉีป่วยครั้งใหญ่ บัลลังก์หมอยาเซียน หรือพบอีกคนหนึ่ง ปัญหา? ติดตาม บัลลังก์หมอยาเซียน นวนิยาย บทที่ 343 อ๋องฉีป่วยครั้งใหญ่ ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
บัลลังก์หมอยาเซียน ลิ่วเยว่ บทที่ 343 อ๋องฉีป่วยครั้งใหญ่
บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 343 อ๋องฉีป่วยครั้งใหญ่ นวนิยาย