บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 364 ใครเป็นคนร้าย

หยวนชิงหลิงถาม “ห้องของแม่นมคนนั้น ปิดหน้าต่างสนิทหรือไม่”

แม่นมพูดว่า “แน่นอนว่าต้องทำอยู่แล้ว”

“เจ้าแน่ใจหรือ”

แม่นมพูดว่า “แน่นอนอยู่แล้ว ไม่เพียงแค่นาง ห้องก่อนหน้านี้ของข้าเองก็ปิดหน้าต่างสนิท เดิมทีหน้าต่างนี้ก็ไม่มีประโยชน์ พอหน้าหนาวลมพัดเข้ามา ช่างหนาวยิ่งนัก”

“ไม่มีประโยชน์ เช่นนั้นถ้าฝนตกจะทำเช่นไร”หยวนชิงหลิงอึ้ง นางไม่เคยไปดูห้องหับของเหล่าแม่นมในวังมาก่อน ไม่รู้ว่ามีลักษณะอย่างไร

แม่นมเอ่ยยิ้มๆว่า “ไม่เป็นไร หน้าต่างนั้นพูดให้ชัดก็แค่รูใหญ่ขนาดสองฝ่ามือเท่านั้น บวกกับข้างนอกยังมีทางเดิน หน้าต่างอยู่สูง ฝนตกไม่มีทางสาดเข้ามาได้”

หยวนชิงหลิงเอ่ยอย่างรู้สึกสงสัย “นี่น่าประหลาดใจนัก ถ้าหากหน้าต่างของคนอื่นๆต่างก็ปิดสนิท แล้วต้องก่อเตาถ่านในช่วงฤดูหนาว โอกาสที่จะเป็นพิษก็สูงมาก”

แม่นมสี่โบกมือ“พระชายา บ่าวที่ไหนจะได้รับการแบ่งปันถ่านไฟ แม้จะเป็นเจ้านายที่มอบให้ เดือนหนึ่งก็ได้แค่ชั่งสองชั่ง คืนหนึ่งก็เผาแค่ไม่กี่ก้อนเพราะเสียดาย แต่ว่า ก่อเตาไฟจะเป็นพิษได้หรือ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”

หยวนชิงหลิงเอ่ยอย่างประหลาดใจ “ไม่มีถ่าน เช่นนั้นทำไมข้าได้ยินท่านอ๋องบอกว่าตอนที่แม่นมคนนั้นตาย ในห้องมีการจุดเตาถ่าน”

“น่าจะได้รับพระราชทานจากฮองเฮา”แม่นมสี่ครุ่นคิดอยู่สักครู่ พูดว่า “ใช่แล้ว ข้าจำได้ว่าตอนที่นางตายช่วงนั้นหนาวเป็นพิเศษ นางเองก็อายุมากแล้ว กลางคืนกลัวความหนาว จึงได้เผาถ่านมากหน่อยก็เป็นไปได้”

หยวนชิงหลิงยังถามเรื่องอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับคดี แม่นมสี่จำได้ทั้งหมด หลังจากหยวนชิงหลิงฟังแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกว่า หลอกุ้ยผินนั้นถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรม

หลังจากแม่นมสี่พูดจนหมดแล้ว ก็ถามหยวนชิงหลิงว่า “ทำไมจึงได้ถามเรื่องที่มันเกิดขึ้นมาตั้งหลายปีแล้ว”

หยวนชิงหลิงมองแม่นม พูดเสียงเบาว่า “บางทีหลอกุ้ยผินอาจถูกใส่ร้าย นางไม่ได้ปองร้ายฮองเฮา”

เจ้าอาวาสมองเขาด้วยสายตาแห่งความเมตตา น่าสงสารจริงๆ ดูก็รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจเรียนเกี่ยวกับเคมี

“เรื่องมันเป็นเช่นนี้ คนที่อยู่ในห้องปิดมิดชิดและมีการเผาไหม้ถ่านไม้ ระหว่างกระบวนการเผาไหม้จะใช้ออกซิเจนในห้อง จากนั้นถ่านกับออกซิเจนไม่ได้เผาไหม้ไปทั้งหมดจึงทำให้เกิดการรวมตัวขึ้นเป็นคาร์บอนมอนอกไซด์ คาร์บอนมอนอกไซด์สามารถเข้าไปรวมตัวกับโปรตีนในเม็ดเลือดแดงในเลือดของร่างกาย ทำให้สูญเสียความสามารถในการแลกเปลี่ยนอากาศ สุดท้ายคนจึงถูกพิษของคาร์บอนมอนอกไซด์ ขาดอากาศจนตาย

ท่านเจ้าอาวาสพูดจบ แล้วก็มองเขาอย่างอบอุ่น อธิบายได้ชัดเจนเช่นนี้แล้ว ท่านอ๋องน่าจะเข้าใจ

ม่านตาหดเล็กลงแล้วขยายใหญ่ขึ้นจากนั้นก็หดเล็กลงอีก ก็ยังไม่เข้าใจใจสิ่งที่ใต้ซือพูด “อะไรคือพลังหยาง พลังหยางรวมกับพลังหยินจะทำให้เกิดพิษหรือ อะไรคือไข่ขาวสีแดง

“โปรตีนในเม็ดเลือดแดง”ใต้ซือพูด

“ในเลือดมีไข่ขาวด้วยหรือ ในเลือดของใครจะมีไข่ขาวอยู่ด้วย”หยู่เหวินเห้ารู้สึกคับข้องใจมาก

เจ้าอาวาสมองเขา “เกี่ยวกับเรื่องนี้ ทำไมท่านอ๋องไม่ลองถามพระชายาดูเล่า ”

“นางจะรู้ได้อย่างไร นี่ล้วนเป็นท่านที่พูดมิใช่หรือ”หยู่เหวินเห้าพูด

ผู้อาวุโสทำร้ายกันซะแล้ว เจ้าอาวาสถอนหายใจเบาๆ

“ไม่สู้ท่านอ๋องลองเล่ามาก่อน ว่าท่านอ๋องถามเรื่องนี้ไปทำไมกัน ตัดสินคดีหรือ”

หยู่เหวินเห้าพยักหน้า “ถูกต้อง ตัดสินคดีความ ข้าสงสัยว่าตอนนั้นหลอกุ้ยผินไม่ได้จะปองร้ายฮองเฮา”

เขาจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับแม่นมที่รับใช้ข้างกายฮองเฮาให้เจ้าอาวาสฟังทั้งหมด

เจ้าอาวาสได้ฟังแล้ว ก็พูดว่า “ตามที่ท่านอ๋องเล่ามา แม่นมคนนี้ถูกพิษจากคาร์บอนมอนอกไซด์ขาดอากาศจนตายนั่นแหละ”