บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 369 ทำไมท้องเจ้าจึงได้ใหญ่นัก

แม่นมสี่ได้รับคำสั่ง ก็เดินออกไปส่งยา

ฮูหยินเฒ่าคนนั้นพักผ่อนอยู่ชั่วครู่ ก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง เห็นแม่นมมา ก็รีบสั่งให้คนไปต้อนรับ

แม่นมสี่ยิ้มบางๆพูดว่า “ฮูหยินเฒ่า ท่านนอนเถอะ ฮูหยินของข้าให้ข้ามาส่งยา ถ้าท่านเชื่อใจฮูหยินของข้า ก็รับยานี้ไว้ด้วย ภายหน้าหากรู้สึกแน่นหน้าอก หรือตอนที่โรคกำเริบ ก็ให้อมไว้ใต้ลิ้นหนึ่งเม็ด สามารถช่วยชีวิตได้”

ฮูหยินเฒ่ามองแม่นมสี่ รู้สึกได้ถึงกิริยามารยาทที่ไม่ใช่คนใช้ในบ้านทั่วไป จึงได้เอ่ยถามขึ้นว่า “บังอาจขอถามคำหนึ่ง ฮูหยินของเจ้า คือพระชายาฉู่ใช่หรือไม่ “

แม่นมสี่อึ้ง “นี่ ทำไมท่านจึงได้คิดเช่นนั้นเล่า ”

ฮูหยินเฒ่าพูดว่า “บ่าวไพร่พูดกันว่า เมื่อครู่ตอนที่ช่วยชีวิตข้าข้างนอกนั่น ได้ยินแม่นางคนหนึ่งเรียกขานว่าพระชายา ข้าคิดดูแล้ว พระชายาที่รู้วิชาแพทย์และยังตั้งครรภ์ ก็มีเพียงพระชายาฉู่เท่านั้น ”

แม่นมสี่ยิ้มบางๆ “ฮูหยินเฒ่า อย่าสนใจว่าเป็นใครเลย แต่ที่แน่ๆสามารถพบกันใต้บารมีของพระโพธิสัตว์นั้น ก็นับว่าเป็นวาสนาแล้ว ท่านพักผ่อนดีๆเถอะ”

พูดจบ นางก็คำนับหมุนตัวจากไป

อีกฟาก หยวนชิงหลิงพักผ่อนอยู่ชั่วครู่ ก็ออกไปไหว้พระ บริจาคเงินค่าน้ำมันตะเกียง ไม่ทิ้งชื่อแซ่ เพียงแค่ขอให้ครอบครัวสงบสุข ทำทุกอย่างเสร็จแล้ว ก็จากไป

อะซี่กับหยวนหย่งอี้ยังไม่รู้ หลังจากเดินลงเขาไปขึ้นรถม้า อะซี่ก็ถามขึ้น “พวกเราก็แค่มาไหว้พระหรือ จุดประสงค์ที่ไท่ซ่างหวงให้ท่านมาที่นี่คืออะไร”

หยวนชิงหลิงเอ่ยยิ้มๆว่า “ได้บรรลุจุดประสงค์แล้ว ก็คือการช่วยชีวิตฮูหยินเฒ่าคนนั้น ”

“หา ”อะซี่นิ่งอึ้งไป “ช่วยฮูหยินเฒ่า ไท่ซ่างหวงเป็นเทพหรืออย่างไร จึงได้รู้ว่าฮูหยินเฒ่าคนนั้นจะเกิดโรคกำเริบ”

หยวนหย่งอี้เข้าใจแล้ว ออหนึ่งเสียง “ฮูหยินเฒ่าคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่”

“เชอะ”หยวนชิงหลิงค้อนให้เขา ใบหน้ากลับเชิดสูงขึ้น

“ข้าพูดความจริง เมื่อก่อนข้ารู้สึกว่าใบหน้านี้ของเจ้าดูใจดำมากเป็นพิเศษ มองแล้วก็ไม่เจริญตา เห็นเจ้าแวบเดียวก็รู้สึกรังเกียจไปครึ่งค่อนวัน แต่ตอนนี้ไม่เห็นหน้าเจ้าแค่วันเดียว

หยวนชิงหลิงยิ้มบางๆ สายตาจ้องมองเขาเขม็ง “เช่นนั้นคงเป็นเพราะข้ากับหยวนชิงหลิงคนก่อนไม่ใช่คนเดียวกันกระมัง ”

ฟังเสียงความเคลื่อนไหวจากข้างใน “แน่นอนว่าต้องไม่ใช่คนเดียวกัน หยวนชิงหลิงคนก่อนไม่รู้วิชาแพทย์ นางเองก็ไม่พูดคำศัพท์อะไรแปลกๆมากมายเช่นนี้

หัวใจของหยวนชิงหลิงเต้นรัวขึ้น มองเขาอย่างนิ่งอึ้ง

เขากลับไม่พูดอะไรอีก แนบหูฟังเสียงอย่างเงียบเชียบ ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น “ยายหยวน เป็นไปได้หรือไม่ที่ในท้องจะไม่ได้มีแค่คนเดียว ทำไมข้าจึงได้ยินเสียงเคลื่อนไหวตั้งหลายจุด”

หยวนชิงหลิงอึ้งไปชั่วครู่ “เป็นไปไม่ได้ ฝาแฝดหรือ”

“เจ้ามีของสิ่งหนึ่งที่ใช้ฟังเสียงเต้นของหัวใจมิใช่หรือ เจ้าได้ยินเสียงหัวใจสองดวงเต้นหรือไม่”หยู่เหวินเห้าถาม

หยวนชิงหลิงพูดว่า “ข้าแค่นับจำนวนการเคลื่อนไหวในท้อง ข้าไม่ได้เฝ้าสังเกตการเต้นของหัวใจ”นางอยากจะเอาเครื่องฟังเสียงหัวใจออกมา นับช่วงระยะเวลาตั้งครรภ์แล้ว ถ้าหากเป็นฝาแฝด เครื่องฟังเสียงหัวใจสามารถฟังออกได้

แต่ว่า นางไม่ค่อยอยากจะตรวจให้แน่ใจสักเท่าไหร่

เพราะคิดว่าไม่เป็นมงคลเป็นลางไม่ดี และเหตุผลส่วนใหญ่ที่เป็นเช่นนี้ ก็เพราะเงื่อนไขทางการแพทย์ต่ำเกินไป ฝาแฝดง่ายต่อการเกิดภาวะคลอดยากทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดต้องเสียชีวิต

ถ้าหากเป็นฝาแฝด สถานการณ์ของนางก็จะยุ่งยากขึ้นไปอีก