บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 376 ข้าเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับเจ้า

ภายในหอเวินกู้ คนรับใช้มีประมาณสิบกว่าคน เยอะกว่าห้องพระชายาปกติอย่างมาก

เมื่อพวกหยวนชิงหลิงเข้าไป ก็มีคนรีบเข้าไปรายงานด้านใน

หยวนชิงหลิงพูดห้ามขึ้นว่า “ครรภ์เมียรองน่าเป็นห่วง ไม่ต้องให้นางออกมาต้อนรับ พวกเราเข้าไปก็ได้”

ข้ารับใช้หญิงชราคนหนึ่งพูดขึ้นว่า “พระชายา ฮูหยินกู้จือไม่ใช่เมียรอง”

“ฮูหยิน?” พระชายาซุนหัวเราะเย้ย พร้อมพูดขึ้นว่า “แต่งตั้งเป็นฮูหยินตั้งแต่เมื่อไหร่? เจ้าสามนี่จริงๆเลย แต่งกับสนมเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ก็ไม่ปรึกษาพี่สะใภ้อย่างข้าเลย แต่ฮูหยินกับเมียรองแตกต่างกันยังไง? ไม่ถือว่าเป็นชายารองด้วยซ้ำ”

ข้ารับใช้หญิงชราคนไหนมีรูปร่างหน้าตาทรงกรวย ฟังพระชายาซุนแล้ว นางก็ไม่กล้าเหิมเกริมอีก พูดขึ้นเพียงว่า “บางทีท่านอ๋องจะคิดว่านี่เป็นเรื่องของฮูหยินกู้จือ ไม่จำเป็นต้องให้คนนอกรู้”

“เจ้า.....” พระชายาซุนโกรธจนจะยกมือตบ พร้อมพูดขึ้นว่า “บ่าวใช้อย่างเจ้า อวดดีเกินไปแล้ว”

พระชายาจี้พูดห้ามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “พระชายาซุนจะโกรธทำไม? นางพูดก็ถูก ฮูหยินกู้จือก็ดี เมียรองก็ดี ยังไงก็เป็นเพียงคนนอก ไม่ใช่คนในเชื้อพระวงศ์ของเรา”

ข้ารับใช้หญิงชราเงยหัวขึ้นมามองดูพระชายาจี้ เห็นสีหน้าพระชายาจี้ขาวซีด กลับแลดูน่าเกรงขามเยือกเย็นเฉียบขาด ทำให้ไม่กล้าพูดอะไรขึ้นมาในทันใด

นางหันไปมองดูหยวนชิงหลิงอีกครั้ง เห็นพุงของนางค่อนข้างโต ท่าทีแลดูอ่อนโยน ก็รู้แล้วว่านี่คือพระชายาอ๋องฉู่ เมื่อรู้ว่าพระชายาอ๋องฉู่คนนี้เป็นคนมีมิตรที่ดี จึงพูดขึ้นว่า “พระชายาอ๋องฉู่ ร่างกายฮูหยินกู้จือค่อนข้างอ่อนแอ ขอพระชายาทุกท่านเห็นใจ”

กลับคิดไม่ถึงว่า จะได้ยินหยวนชิงหลิงพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ข้าเห็นใจนางด้วยเรื่องอะไร? แค่คนนอกคนหนึ่ง”

ข้ารับใช้หญิงชราอึ้ง เห็นสีหน้าที่เย็นชาของหยวนชิงหลิง ก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก นำทางพาทั้งสามคนเข้าไป

กู้จือดูค่อนข้างลำบากใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “ใช่หรือไม่ใช่แล้วยังไง? พระชายากำลังดูถูกหม่อมฉัน”

“ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับการดูถูก พระชายาเว่ยถูกคนผลักตกลงมาจากห้องใต้หลังคา ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเป็นคนร้ายหรือเปล่า เจ้าให้ข้าดูหน่อย หากไม่ใช่เจ้า ข้าจะขอโทษเจ้า”หยวนชิงหลิงพูดขึ้น

พร้อมพูดขึ้นว่า “พระชายาทำเช่นนี้ไม่เหมาะสมหรือเปล่า? ท่านต้องมีหลักฐานถึงจะสามารถมาตรวจสอบ หากท่านพูดเพียงปากเปล่าว่าหม่อมฉันผลักพระชายาตกลงมา ยังจะมาตรวจพิสูจน์ท้องของข้า

“ใช่ วันนี้ข้าจะรังแกเจ้า อะซี่ หมันเอ๋อ ไปตรวจดูตรงท้องของนาง

ข้ารับใช้หญิงชรากระโจนออกมาห้าม แล้วก็หันไปมองดูกู้จือที่โกรธจนน้ำตาไหล แล้วก็พูดกับหยวนชิงหลิงว่า “ท่านอ๋องสั่งไว้ ใครก็ห้ามรบกวนฮูหยินพักรักษาตัว

อะซี่ผลักข้ารับใช้หญิงชราคนนั้นทิ้ง พร้อมพูดขึ้นด้วยเสียงเข้มว่า “เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร? กล้าขัดคำสั่งของพระชายา มีกี่ชีวิตหรือ?”

หยวนชิงหลิงเห็นแววตาที่บวมของกู้จือสั่นไหว จึงถามขึ้นว่า “หมันเอ๋อ ระวังตัวหน่อย นางมีฝีมือการต่อสู้

หมันเอ๋อได้ยิน จึงเอามือปิดตาของนางไว้ ส่วนมืออีกข้างคว้าจับข้อมือของนางไว้ แล้วกดนางลงบนเตียง

อะซี่รีบมาช่วย รังเกียจเสื้อผ้าชุดหลวมของนาง จึงไม่จำเป็นต้องตรวจอย่างละเอียด เจอมีรอยช้ำตรงด้านซ้ายของส่วนท้อง

หยวนชิงหลิงมองดูแวบหนึ่ง พร้อมพูดขึ้นว่า “ปล่อยนาง”

ทั้งสองคนจึงถอยออกมา