บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 387 ยังมีลมหายใจอยู่

หยวนชิงหลิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก็ไม่ได้สนว่าตัวเองนั้นตั้งครรภ์อยู่ รีบลุกขึ้นก็จะวิ่งลงไป

หมันเอ๋อที่ตกใจก็รีบพยุงนาง ลงไปพร้อมกับนาง

กล่องยาขณะที่ลงมาจากหอคอย ก็ได้หยิบมันออกมาต่อหน้าต่อตาหมันเอ๋อ ทำให้หมันเอ๋อตกจนเซ เกือบจะล้มลงไปแล้ว

เอื้อมมือกุมหัวของพระชายาเว่ยเอาไว้ บนหัว เลือดยังไหลอยู่ มือของชายผู้นั้น ก็เปื้อนเลือดเช่นกัน ใบหน้าของเขาก็ซีดมาก

หยวนชิงหลิงวางกล่องยาลง รีบเปิดมันออก รีบฉีดยาห้ามเลือด ฆ่าเชื้อ ช่วยชายชุดขาวทำแผล

นางยื่นมือไปกดหน้าอกของพระชายาเว่ย เพราะมีเลือดไหลออกจากปาก คาดว่านางมีเลือดออกจากบาดแผลภายใน ตกลงมาจากความสูงขนาดนั้น มีความเป็นได้ที่ซี่โครงจะหัก เสียบเข้าไปยังปอดหรืออวัยวะภายในอื่นๆ

หยวนชิงหลิงทำทุกอย่างเหมือนเครื่องจักรกล โดยไม่ได้คิดอะไรเลย เพียงแค่ต้องการให้นางสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไป

นางรู้ว่าพระชายาเว่ยมีความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่รอด แต่คำพูดประโยคสุดท้ายของอ๋องเว่ย ทำให้นางสิ้นหวัง

มีคนมากมายเข้ามาช่วยเหลือ หยวนชิงหลิงลุกขึ้น สั่งให้คนเตรียมแปลหาม มีคนถามว่าแปลหามคืออะไร นางก็ตอบทุกอย่าง

ในความตกใจความวุ่นวาย นางเห็นอ๋องเว่ยอุ้มกู้จือลงมา ปากของกู้จือมีเลือดซึมออกมา

อ๋องเว่ยอุ้มกู้จือมายังด้านหน้าของหยวนชิงหลิง ขวางทางนางเอาไว้

“เจ้าช่วยนาง ช่วยนางด้วย” หัวของอ๋องเว่ยก็มีเลือดออก มันเป็นแผลที่หยวนชิงหลิงตีเมื่อกี้

เห็นเลือดที่มุมปากของนางมีสีดำปนอยู่เล็กน้อย แม่นมอู๋ก็เข้ามา กล่าวอย่างเย็นชา “พระชายาวางยานาง ยาถอนพิษมีเพียงแต่พระชายาที่ปรุงเป็น

หยวนชิงหลิงรู้ มันเป็นวิธีแก้แค้นของพระชายาเว่ย

หากนางตาย กู้จือก็ไม่รอด

อ๋องเว่ยฟังจบ ก็ถอนหายใจยาว แววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ทำไมถึงได้มีผู้หญิงที่โหดเหี้ยมแบบนี้?”

หยวนชิงหลิงมองดูเขาอย่างนิ่งๆประมาณสามวินาที จากนั้นก็ใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดของร่างกาย ตบไปที่หน้าของเขา “แม่งไปตายซักเถอะ!”

ชายชุดขาวที่มาช่วยพระชายาเว่ยเอาไว้ได้บุกเข้ามา กระทืบไปที่หน้าท้องของอ๋องเว่ย ตัวของอ๋องเว่ยกระเด็นออกไปทันที แต่เขายังคงอุ้มกอดกู้ซือเอาไว้อย่างไม่ยอมปล่อย

เขาล้มลงไปกับพื้น และเห็นชายชุดขาว ร่างกายของเขาเหมือนกับถูกไฟเผา ความโกรธของเขาล้นออกมาทางสายตา เขาวางกู้จือลง ยืนขึ้นช้าๆ และเช็ดเลือดบนใบหน้า

ชายชุดขาวกล่าวอย่างเย็นชา “หยู่เหวินเว่ย ในเมื่อเจ้าแต่งงานกับนางแล้ว ก็ควรที่จุทะนุถนอมนาง ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคน จะยอมเสียชื่อเสียงฝากชีวิตทั้งชีวิตและหนีไปกับเจ้า”

“อันชิงหยาง!” อ๋องเว่ยตะโกนด้วยความโกรธ แล้วก็บุกเข้าไป

ทั้งสองต่อสู้อย่างช่ำชอง และชกต่อยกันอย่างเต็มที่

หยวนชิงหลิงเห็นชายชุดขาวมาหยุดการกีดขวางของอ๋องเว่ย นางและคนอื่นๆก็รีบพาพระชายาเว่ยไปจากที่นี่ กลับไปที่จวนเจ้าพระยา

จากการช่วยเหลืออย่างฉุกเฉิน ชีวิตของพระชายานั้นรอดแล้ว

ก่อนหน้านี้หยวนชิงหลิงคิดว่ากระดูกซี่โครงอาจจะหักแล้วเสียบไปที่ปอด สิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้น เป็นชายชุดขาวได้รองรับนางไว้ จึงได้ชีวิตของนางเอาไว้