บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 580 ถูกรีดไถแล้ว
ฮ่องเต้หมิงหยวนไตร่ตรองการใช้คำครู่หนึ่ง “ตอบข้า เจ้ารู้มากน้อยเท่าไหร่”
บนใบหน้าของฮ่องเต้หมิงหยวนมองความดีใจความโกรธเคืองไม่ออก ดวงตาเฉยเมยเป็นอย่างมาก “หากว่าตรวจสอบความจริง ศีรษะนี้ของนางรักษาไว้ไม่ได้”
หยวนชิงหลิงไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร เพียงแค่ตอบรับคำหนึ่งด้วยใบหน้าเหยเก
ฮ่องเต้หมิงหยวนมองดูนาง “เจ้าคิดว่าข้าควรจะตรวจสอบให้ถึงที่สุด ตัดหัวแม่สามีของเจ้าทิ้งหรือ?”
หยวนชิงหลิงเงยหน้ามองดูฮ่องเต้หมิงหยวนด้วยความรวดเร็วเป็นที่สุด ในใจรู้สึกแปลกใจเป็นที่สุด ไม่ว่าอย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่ควรถามนาง? เช่นนั้นก็เท่ากับก้าวก่ายการเมืองแล้วไม่ใช่หรือ?
นางคิดแล้วคิดอีก กล่าว “หม่อมฉันไม่รู้เพคะ เรื่องของราชสำนัก หม่อมฉันไม่กล้าก้าวก่าย”
ฮ่องเต้หมิงหยวนกล่าวอย่างเรียบๆ “ตอนนี้ข้าถามความเห็นของเจ้า เจ้าบอกมาก็ได้แล้ว”
นี่ไม่ใช่ว่าทำให้นางลำบากใจหรือ? นางบอกว่าตรวจสอบหรือไม่ตรวจสอบก็ล้วนไม่เหมาะสม ถ้าหากนางบอกว่าตรวจสอบ เมื่อตรวจสอบจริงๆแล้ว ตัดหัวเสียนเฟยแล้ว แม้ว่าโดยผิวเผินเจ้าห้าจะไม่พูดอะไร แต่ในใจจะสามารถไม่ถือสาได้หรือ?
หากบอกว่าไม่ตรวจสอบ แต่ต้องการปกป้องคนผิดทำเป็นไม่สนคนที่เป็นหายนะต่อประเทศทำร้ายราษฎรระดับนี้ ไม่มีทางที่จะยอมรับได้
เพื่อป้องกันตัวเอง นางทำได้เพียงกล่าว “เสด็จพ่อ หม่อมฉันไม่รู้จริงๆเพคะ และไม่กล้าไปก้าวก่าย”
ฮ่องเต้หมิงหยวนหัวเราะอย่างเย็นยะเยือก “ล้วนพูดกันว่าพระชายารัชทายาทตรงไปตรงมากล้าพูด วันนี้ข้าเห็นว่า กลับเป็นผู้ที่เก่งในการปกป้องผลประโยชน์ของตัวเอง”
หยวนชิงหลิงไม่รู้ว่าทำไมฮ่องเต้หมิงหยวนต้องกดดันนางไปสู่สถานการณ์การที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เรื่องนี้นางจะเข้าร่วมหรือไม่ มีผลกระทบอะไรต่อสถานการณ์โดยรวม?
นางไม่เอ่ยวาจา ก้นบึ้งของจิตใจคำนวณว่าฮ่องเต้หมิงหยวนกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่
มีผลกระทบต่อเจ้าห้าเป็นอย่างมาก มีเสด็จแม่ผู้หนึ่งที่มีราคี เขาก็จะถูกคนประณาม อนาคตยิ่งมีความเป็นไปได้ว่าจะถูกคนเอาจุดนี้มาโจมตี แต่ว่าที่เจ้าเป็นห่วงไม่ใช่เรื่องของชื่อเสียง เสียนเฟยท้ายที่สุดเป็นเสด็จแม่ของเจ้าห้า หากว่าจัดการเรื่องนี้อย่างจริงจัง ศีรษะของเสียนเฟยก็ต้องย้ายที่อยู่แล้ว ดังนั้น ข้าคิดว่า ตอนนี้ไม่สามารถจัดการได้
ไม่ได้แสดงความคิดเห็น รอเพียงฮ่องเต้หมิงหยวนพูด เขาแสดงท่าทีแล้ว ความจริงนางคาดเดาได้รางๆนิดหน่อย กระทั่งรู้สึกได้ว่าการคาดเดานี้ของตัวเองยังค่อนข้างวางใจได้
ต่อจากนั้นฮ่องเต้หมิงหยวนกล่าว “แต่ ไม่จัดการนางก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่สืบสวน ในเมื่อเรื่องนี้โสวฝู่รู้เรื่องแล้ว ที่ควรตรวจสอบก็ยังต้องตรวจสอบ เพียงแค่ไม่มีผลกระทบต่อนางเท่านั้น วันนี้ข้าเรียกคนมาตรวจสอบตัวเลขแล้ว ทั้งหมดคือเงินแปดแสนตำลึง หากนางต้องการให้ซูต๋าเหอมีชีวิตอยู่ ก็ต้องคืนเงินที่โกงไปทั้งหมดแปดแสนตำลึงแล้วชำระเงินค่าปรับห้าแสนตำลึงทั้งหมดรวมเป็นหนึ่งล้านสามสิบตำลึง เช่นนี้ข้าจึงสามารถผ่อนปรนได้
ฆ่าซูต๋าเหอ ก็คือฆ่าหลานของไทเฮา ไทเฮาจะต้องความโกรธโจมตีหัวใจแล้วก่อความวุ่นวายป่วยเป็นอะไรอีก ดังนั้น เขาน่าจะไม่ฆ่าซูต๋าเหอทันที แต่หลังจากนั้นจะต้องคิดบัญชีย้อนหลังแน่นอน ในคำพูดของเขาคำว่า “ชั่วคราว”
ในเมื่อต้องการที่จะใช้ชีวิตเขาแล้ว ทำไมไม่ฉวยโอกาสเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง?
ดูท่า ฮ่องเต้ยากจนมากจริงๆ
ตอนนี้หยวนชิงหลิงแสดงความคิดเห็นแล้ว “หม่อมฉันคิดว่าเสด็จพ่อพูดมีเหตุผลเพคะ ตระกูลซูเป็นตระกูลใหญ่การค้ามากมาย ควรที่จะเอาเงินซื้อชีวิตเหล่านี้ออกมาได้”
นางสัมผัสได้ถึงวัตถุประสงค์ของฮ่องเต้แล้ว ดังนั้น จำเป็นต้องรีบอุดประตูหลังไว้
นางคิดว่า กษัตริย์ของประเทศจะต้องเข้าใจคำว่าไม่ฝืนบังคับคนในสถานการณ์ที่ลำบากสี่คำนี้
เห็นได้ชัด นางผิดไปแล้ว กษัตริย์ของประเทศเข้าใจ แต่กษัตริย์ของประเทศที่อับจนจนเสียสติไม่แยแสสิ่งเหล่านี้ ฮ่องเต้หมิงหยวนเห็นโดยนัยว่าไม่สำเร็จ จึงกล่าวตรงๆแล้ว “เงินนี้ ตระกูลซูทางนั้นออกห้าแสนตำลึง ที่เหลือแปดแสนตำลึง เป็นเสียนเฟยที่ควรจ่าย ที่นางทางนั้นมีเท่าไหร่ ก็ให้เท่านั้นก่อน ที่เหลือก็เป็นเศษเงินแล้ว เจ้ากับเจ้าห้าชำระส่วนที่เหลือให้นางเถอะ ถือว่าเป็นการช่วยสนับสนุนจิตใจที่มีความกตัญญูของเจ้าห้าและเจ้า”
หยวนชิงหลิงได้ยินคำนี้ เบิกตาโพลงกล่าวเสียงสั่น “เสด็จพ่อ ไม่รู้ว่าเศษเงินเหล่านี้ คือมากเท่าไหร่เพคะ?”
“ข้าคาดว่า ที่เสียนเฟยทางนี้เงินหยิบเงินออกมาได้เกือบหมื่นตำลึง” ขณะที่ฮ่องเต้หมิงหยวนพูดจา หลบเลี่ยงสายตาเล็กน้อยแล้ว แม้ว่าเป็นการปล้นหยวนชิงหลิงอย่างชัดเจน แต่ว่า ทำอย่างผ่าเผยเช่นนี้ก็ไม่ดีนี่
หยวนชิงหลิงมีความคิดชนิดหนึ่งรู้สึกอยากจะเป็นลมไปเดี๋ยวนี้ ก็รู้ว่ากินข้าวกับเสด็จพ่อไม่ได้ อาหารมื้อนี้ชั่งแพงนัก
เทียบไม่ได้กับเศษเงินเล็กน้อยนั่น?” ฮ่องเต้หมิงหยวนขมวดคิ้ว “ดูท่าทางที่ตระหนี่ขี้เหนียวของเจ้า เงินเล็กน้อยแค่นี้ทำร้ายอะไรเจ้าไม่ได้ อีกทั้งยังสามารถช่วยสนับสนุนความกตัญญูของเจ้าห้าอีก พระชายารัชทายาท
หยวนชิงหลิงเบิกตาโต เรื่องที่ทำให้ขุ่นเคืองไม่มีเพียงเรื่องเดียว นางตระหนี่ขี้เหนียว? คนที่แม้แต่พระราชทานรางวัลก็ยังต้องเขียนหลักฐานการยืมก็พูดคำนี้ได้อย่างไม่กระดากใจหรือ? นับว่านางได้รู้จักแล้วว่าอะไรที่เรียกว่าเมื่อคนอับจนจนเสียสติ ก็ไม่มีเหตุผลใดในโลกทัดทานได้
“แต่ว่า เงินด้านในเหล่านั้นของหม่อมฉัน ส่วนใหญ่เป็นเงินที่ไท่ซ่างหวงประทานเป็นเงินทุนให้เมื่อลูกๆโตขึ้น
กล่าวอย่างมีพลังมหาศาล “เจ้าวางใจ เข้าเข้าใจกระจ่างแล้ว ไท่ซ่างหวงประทานให้เด็กๆคือหมาป่าหิมะสามตัว ทองคำเหล่านั้นล้วนให้เจ้า เจ้าวางใจที่จะให้ได้ มีเรื่องอะไร
หยวนชิงหลิงได้ยินคำนี้ กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ ความหมายคือนางทั้งต้องควักเงินและซาบซึ้งในบุญคุณของเขาอีกหรอ?
หยวนชิงหลิงกล่าวอย่างแผ่วเบา “เสด็จพ่อ เจ้าห้ารู้เรื่องนี้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”
แต่ เขาบอกว่าไม่สามารถกลับไปบอกให้เจ้าหยิบเงินได้ เขาไปคิดหาวิธียืมเองแล้ว นั่นคือเสด็จแม่ของเขา เขาไม่ช่วยได้หรือ? เด็กคนนี้ก็คือแข็งทื่อไปหน่อย แต่ความกตัญญูกลับกตัญญูเป็นอย่างมาก ข้าคิดว่า เป็นถึงรัชทายาทที่สูงส่งยืมเงินไปทั่วก็ไม่เหมาะสมตามแบบแผน คิดว่าเจ้าก็เป็นผู้ที่คิดอ่านมีเหตุผล
อ่าน บัลลังก์หมอยาเซียน ลิ่วเยว่ บทที่ 580 ถูกรีดไถแล้ว นวนิยายออนไลน์ฟรี
The บัลลังก์หมอยาเซียน ลิ่วเยว่ บทที่ 580 ถูกรีดไถแล้ว ซีรีส์ได้รับการอัปเดตพร้อมรายละเอียดใหม่มากมาย ขนานกับลักษณะบุคลิกภาพนั้น คือ อารมณ์ของคนที่รักชีวิต รักชีวิต อยากหนีจากสถานการณ์ชีวิตที่มืดมนและน่าสลดใจ ในบทที่ บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 580 ถูกรีดไถแล้ว ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน กล่าวได้ว่า บัลลังก์หมอยาเซียน นวนิยาย บทที่ 580 ถูกรีดไถแล้ว เป็นบทที่อ่านง่ายที่สุดในซีรีส์ บัลลังก์หมอยาเซียน ชุดนี้
บัลลังก์หมอยาเซียน ลิ่วเยว่ บทที่ 580 ถูกรีดไถแล้ว
บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 580 ถูกรีดไถแล้ว