บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 599 ในที่สุดก็สามารถขึ้นไปที่เขาได้แล้ว

ท่านชายสี่เหลิ่งสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วถอนหายใจ “ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ทำให้ลำบากหรือไม่ลำบากหรอก สิ่งที่สำคัญคือเรื่องราวทั้งหมดต้องหาหัวคนมารับผิดชอบ”

หรงเยว่กล่าวอย่างโกรธเคือง นี่มันไม่ใช่หัวมนุษย์หนึ่งหัวก็จะสามารถแก้ไขปัญหาได้ แค่คิดว่าเขาซูต๋าเหอกลับกล้าที่จะสังหารพระชายารัชทายาท มันเป็นเรื่องที่น่าขยะแขยงมาก

ท่านชายสี่เจ็บหน้าอก ใช้มือกดมันเอาไว้ “พอได้แล้ว ไม่ต้องพูดอีกแล้ว รีบไปสั่งการเถอะ”

สองล้านตำลึง ไม่เท่าไหร่ แต่มันไม่ได้ดั่งใจ

อย่างไรก็ตาม เมื่อตกค่ำ ท่านชายสี่ก็อารมณ์ดีขึ้นมากแล้ว

ท่าทางของคนในจวนอ๋องฉู่ที่ปฏิบัติต่อเขาได้เปลี่ยนไปอย่างมาก ทุกคนทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม หยู่เหวินเห้ากับหยวนชิงหลิงที่นั่งอยู่ในโต๊ะทานข้าวก็พูดยกยอเขา คำพูดที่สรรเสริญเยินยอต่างๆล้วนเอามาเยินยอเขา ทำให้หัวใจของเขาเบ่งบานเหมือนดอกไม้ในทันที

ถึงขึ้นทำให้เขาลืมจนเขาต้องค่อยๆย้อนคิด เมื่อคืนได้รับปากเรื่องที่จะบริจาคเงินหรือเปล่า

คนปกติจะหาเงินสองล้านตำลึง มันเป็นสิ่งที่ยากมาก แต่สำหรับท่านชายสี่ก็เหมือนกับถอนขนหน้าแข้ง สามารถเอาออกมาอย่างง่ายดาย เช้าวันรุ่งขึ้นเงินสองล้านก็มาถึง

หยู่เหวินเห้าที่ได้ผลประโยชน์ บีบแก้มตัวเอง แล้วพูดอย่างมีความสุด “คิดไม่ถึงว่าข้าจะสามารถหาเงินได้ด้วยหน้าตา”

เรื่องการกุศล เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการซื้อใจคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทางราชสำนักรู้ว่าคลังของประเทศกำลังอยู่ในช่วงลำบาก เงินก้อนนี้เข้าบัญชี ทำให้ขุนนางในราชสำนักมองหยู่เหวินเห้าเปลี่ยนไป ประชาชนยิ่งให้ความสนับสนุนหยู่เหวินเห้ามากขึ้นไปอีก

คนที่ดีใจที่สุดก็คือฮ่องเต้หมิงหยวน ได้แก้ไขปัญหาที่ใหญ่หลวงในใจไปอีกหนึ่งเรื่อง เชื่ออย่างสุดซึ้งว่าองค์รัชทายาทเป็นผู้มีบุญจริง

มีคุณงามความดีนี้เป็นฐานรองรับ หยู่เหวินเห้าก็ได้เอ่ยเรื่องเขาโรคเรื้อนกับฮ่องเต้หมิงหยวนอีกครั้ง บอกว่าหยวนชิงหลิงสามารถรักษาโรคเรื้อนได้

ฮ่องเต้หมิงหยวนมีความสุขมากในขณะนี้ หลังจากฟังแล้ว พระองค์ก็ไไม่ได้แสดงความคิดเห็น เพียงแต่พูดกับมู่หรงกงกง "ช่วงนี้ตาของข้าแปลกเล็กน้อย สามารถลืมตาได้แค่ข้างเดียว อีกข้างหนึ่งหลับตาไว้ตลอดเลย นี่มันเรื่องอะไรกัน? ต้องตามหมอหลวงมาจับชีพจรหน่อยแล้ว”

มู่หรงกงกงปิดปากแอบยิ้ม หยู่เหวินเห้าได้ขอบพระทัยอย่างเสียงดังแล้วจากไป

เสด็จพ่อหลับตาข้างหนึ่งลืมตาข้างหนึ่ง งั้นก็สะดวกมากแล้ว ไม่ขึ้นไปอย่างเปิดเผย แต่สามารถแอบขึ้นไป เรื่องลับๆล่อๆช่วงนี้จวนอ๋องฉู่ทำเยอะที่สุด

เขากลับมาบอกข่าวดีกับหยวนชิงหลิง หยวนชิงหลิงดีใจอย่างมาก แล้วก็รีบเก็บกล่องยากับหน้ากาก เตรียมขึ้นเขาพรุ่งนี้

หยู่เหวินเห้ากำชับนาง ต้องระวังความปลอดภัย พาหมันเอ๋อ สวีอีและอะซี่ไปพร้อมกัน ด้านบนได้จัดทหารในจวนเฝ้าไว้ เป็นคนกันเองทั้งนั้น แต่ก็ต้องระวังความลับ

เรื่องนี้หากสามารถจัดการให้เรียบร้อยโดยที่ไม่เกิดความเคลื่นไหวอะไรเลยมันจะดีที่สุด

ความจริงที่ได้รับการยืนยัน อะซี่เป็นคนปากพล่อย รู้ว่าหยวนชิงหลิงจะไปรักษาโรคที่เขาโรคเรื้อน ก็รีบกลับไปบอกกับหยวนหย่งอี้ทันที หยวนหย่งอี้ได้ยิน ก็ตอบกลับ เขาจะขึ้นเขาไปพร้อมกับหยวนชิงหลิง

ด้วยเหตุนี้ เช้าวันที่สอง หยวนชิงหลิงจึงได้พากลุ่มคนออกเดินทาง

ท่านชายสี่เหลิ่งที่มีความคิดว่าจะเริ่มสอนวรยุทธ์หยวนชิงหลิงในวันนี้ ไม่สนเรื่องลูกศิษย์หรือไม่ลูกศิษย์ก่อน สอนจนเป็นแล้วค่อยหาวิธีให้นางทำผิดแล้วค่อยไล่นางออกจากการเป็นศิษย์ ก็จะสามารถเด็ดหัวของนางแล้ว