บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 613 ถามอ๋องหวย
เนิ่นนาน หยู่เหวินเห้าค่อยถามคำถามที่เขาต้องการถามว่า “ไม่รู้ว่าสำนักเหลิ่งหลังเคยได้รับงานให้สั่งฆ่าพระชายารัชทายาทหรือเปล่า?”
ท่านชายสี่พูดขึ้นว่า “สำนักเหลิ่งหลังไม่ฆ่าผู้หญิงที่ไม่มีฝีมือการต่อสู้”
หยู่เหวินเห้ามองดูเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “ดังนั้น ท่านชายสี่ไม่ได้มาฆ่าเจ้าหยวนจริงๆใช่ไหม?”
ท่านชายสี่ กั้นประโยคนั้นที่ร้องอยู่ในใจว่า ไม่ผิด ข้ามาเพื่อจะฆ่าหยวนชิงหลิง เขาเปลี่ยนสีหน้า อมยิ้มอย่างไร้พิษภัย พร้อมพูดขึ้นว่า “ทำไมองค์ชายรัชทายาทถึงคิดเช่นนี้?”
หยู่เหวินเห้าค่อยโล่งอก พร้อมพูดขึ้นว่า “ไม่ใช่ก็ดี พูดตามความจริง ช่วงนี้ข้าคอยระวังคนของสำนักเหลิ่งหลัง ตอนนี้ท่านชายสี่พูดกับข้าด้วยตนเองว่าไม่ใช่ งั้นข้าก็วางใจแล้ว งั้นที่ท่านชายสี่เข้ามาในเมืองหลวง ก็เป็นอย่างที่หรงเยว่พูดว่า มาเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ไมตรีกับข้า?”
เป็นคำถามที่ยากอีกแล้ว ท่านชายสี่ทำได้เพียงพยักหัวอย่างเงียบๆ
หยู่เหวินเห้าพูดขึ้นอย่างไม่ยอมเสียโอกาสว่า “งั้นก็ดีมากเลย ที่จริงข้ามีเรื่องมากมายที่อยากจะคุยกับท่านชายสี่ วันหลังเราค่อยมานั่งคุยกันดีๆ ทางราชสำนักสนใจอยากที่จะทำความร่วมมือกับท่านชายสี่ ส่งเสริมพัฒนาเป่ยถังเราให้เจริญรุ่งเรือง คิดว่าท่านชายสี่ก็มีความสนใจ ใช่ไหม?”
“…….” เป็นคำถามที่ไม่สามารถปฏิเสธได้เลย ดูเหมือนเป็นการปรึกษา แต่ความจริงคือเผด็จการ
ท่านชายสี่เงยหน้าขึ้นมองดูดวงตาที่เร้าร้อนของหยู่เหวินเห้า ผู้ชายที่คิดถึงแต่ประเทศชาติคนนี้ ที่จริงก็ดูมีเสน่ห์ ในใจลึกๆของท่านชายสี่ถอนหายใจเบาๆ ลูกศิษย์ของเขาได้แต่งงานมีสามีที่ดีคนหนึ่ง พร้อมพูดขึ้นว่า “วันหนึ่งค่อยมาคุยเรื่องนี้กันดีๆ”
“ได้ ได้ วันหลังค่อยคุย” คราวนี้หยู่เหวินเห้าดีใจอย่างมากจริงๆ
ร้องฮัมเพลงกลับมายังตำหนักเซี่ยวเยว่ เข้าประตูไปแล้วก็ลืมตัว ยื่นมือเชยคางหยวนชิงหลิงขึ้นมา เผยรอยยิ้มอย่างลึกลับของชายชาวตะวันตก พร้อมพูดขึ้นว่า
หยวนชิงหลิงวางหนังสือลง เงยหน้ามองดูท่าทีสบายอกสบายใจของเขา ก็พูดขึ้นอย่างหงุดหงิดว่า “เจ้าดีใจอะไรหรือ?”
หยู่เหวินเห้าโอบกอดนางไว้ พร้อมพูดขึ้นว่า “ท่านชายสี่รับปากจะทำความร่วมมือกับเราแล้ว”
“จริงหรือ?” หยวนชิงหลิงก็ดีใจ แต่แล้วก็คิดขึ้นมาได้ว่าท่านชายสี่มีความรู้สึกแบบนั้นต่อเขา จึงเบิกตาโตพร้อมถามขึ้นว่า “เจ้าอย่าอาศัยประโยชน์จากความรู้สึกของคนอื่น ทำร้ายจิตใจของคนอื่น”
ชายชาตรีอกสามศอก ไขว่คว้ามาได้ ก็ต้องปล่อยวางได้ ท่านชายสี่เป็นคนตรงไปตรงมา เรื่องของประเทศชาติตั้งอยู่ตรงหน้า ไม่ยึดติดกับอารมณ์ส่วนตัว”
หยวนชิงหลิงโกรธจนร้องไห้ พร้อมพูดขึ้นว่า “ไม่ว่ายังไงเจ้าก็ต้องวางตัวให้เหมาะสม”
หยู่เหวินเห้ากอดนางเอนพิงบนหมอนนุ่ม หลับตาพร้อมพูดขึ้นว่า “รู้แล้ว ข้านอนสักครึ่งชั่วโมง ยังต้องกลับไปที่ทำการปกครองอีก วันนี้เจ้าไม่ขึ้นเขาใช่ไหม?”
สองสามวันนี้ไม่ต้องขึ้น ข้าจัดยากับไอโอดีนไว้แล้ว แบ่งคนกลุ่มละยี่สิบ แต่ละกลุ่มเลือกหัวหน้ากลุ่มขึ้นมาหนึ่งคน ให้หัวหน้ากลุ่มกำชับผู้ป่วยทานยา พ่นไอโอดีนบนบาดแผล
หลายวันนี้ ผู้ป่วยที่อาการค่อนข้างหนัก นางล้วนจัดการรักษาไว้ก่อนแล้ว ผู้ป่วยอาการไม่หนักก็ได้ให้ยาไว้ พักสักหลายวันแล้วค่อยขึ้นไป
เมื่อมีเวลาพัก นางก็ควรช่วยหรงเยว่ถามแล้ว
ดังนั้น หลังจากหยู่เหวินเห้ากลับไปที่ทำการปกครอง นางก็พาอะซี่ไปยังจวนอ๋องหวย
นางจะไปถามอ๋องหวยก่อนว่าคิดยังไง แล้วค่อยเข้าวังไปถามเสด็จพ่อ
เมื่อมาถึงจวนอ๋องหวย คนใช้บอกว่าอ๋องหวยอ่านหนังสืออยู่ในลาน จึงพาทั้งสามคนไปหา
มองจากไกลๆก็เห็นชุดสีเขียวภายใต้ร่มต้นดอกไม้ เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ดมได้กลิ่นหอมละมุน มีกระถางธูปทองแดงสามขาตั้งอยู่บนโต๊ะหิน ข้างโต๊ะหินมีเก้าอี้นั่งนอนเล่นขนาดใหญ่ อ๋องหวยเอนนอนอยู่ข้างใน มือถือตำรา อ่านอยู่อย่างตั้งใจ ใบหน้าหล่อเหลา
ได้ยินเสียงฝีเท้า อ๋องหวยเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นเป็นหยวนชิงหลิงก็รีบลุกขึ้นยืน ทำความเคารพพร้อมพูดขึ้นว่า “พี่สะใภ้ห้ามานี่เอง เสียมารยาทแล้ว”
หยวนชิงหลิงยิ้มมองดูเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “อ่านหนังสืออยู่หรือ?”
อ๋องหวยวางหนังสือลง พร้อมยิ้มพูดขึ้นว่า “อ่านผ่านไปวันๆ”
“อ่านหนังสืออะไรหรือ?” หยวนชิงหลิงกับอะซี่เดินขึ้นไปนั่งลงบนเก้าอี้ ด้านข้างโต๊ะหิน คนใช้มาจัดน้ำชามาให้
อ๋องหวยหัวเราะอย่างเอียงอาย พูดขึ้นอย่างเกรงใจว่า “ก็พวกบันทึกของนักท่องยุทธภพ ไม่ใช่ตำราปราชญ์ความรู้อะไร”
แววตาหยวนชิงหลิงกระพริบ พร้อมพูดขึ้นว่า “บันทึกของนักท่องยุทธภพ?”
อ๋องหวยก็นั่งลง นึกว่าหยวนชิงหลิงไม่เข้าใจ จึงพูดอธิบายขึ้นว่า “ก็คือบันทึกเรื่องราวของพวกนักรบฝีมือยอดเยี่ยม มีความน่าสนใจอย่างมาก”
พร้อมพูดเข้าประเด็นว่า “เจ้าหก ปีนี้เจ้าก็อายุไม่น้อยแล้ว ก่อนหน้านี้ท่านแม่หลู่พูดว่าอยากเห็นเจ้าแต่งงานมีลูก แต่สุขภาพร่างกายไม่อำนวย ตอนนี้อาการป่วยของเจ้าไม่เป็นไรแล้ว
ใบหน้าขาวซีดของอ๋องหวยแดงระเรื่อขึ้นมา แววตาหลบสายตาอย่างเอียงอาย เหมือนคำพูดนี้ไม่ควรที่จะเป็นหยวนชิงหลิงมาพูดกับเขา
“เรื่องนี้ไม่รีบ เสด็จพ่อจะเป็นคนจัดการเอง” เขาพูดขึ้นด้วยเสียงเบา เปลี่ยนท่านั่งอย่างไม่เป็นธรรมชาติ ดูระมัดระวังตัวอย่างมาก
หรงเยว่เผด็จการกล้าหาญขนาดนี้ หญิงแกร่งชายอ่อนแอ ทั้งสองคนเหมาะสมกันอย่างมาก อ๋องหวยควรมีผู้หญิงจัดจ้านอย่างหรงเยว่เช่นนี้คอยปกป้อง จวนอ๋องหวยก็ต้องการนายหญิงที่แกร่งคนหนึ่ง
หยวนชิงหลิงจึงพูดขึ้นมาตรงๆอย่างไม่อ้อมค้อมว่า “ที่จริง ที่ข้ามาในวันนี้ก็เพื่อมาเป็นแม่สื่อ”
อ๋องหวยอึ้งไปสักพัก ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองดูหยวนชิงหลิง พร้อมพูดขึ้นว่า “เป็นแม่สื่อ? พี่สะใภ้ห้า
เป็นน้องสาวของพ่อค้าท่านชายสี่เหลิ่ง เจ้าเคยเห็นอยู่ ชื่อหรงเยว่ วันนั้นวันที่เจ้าไปที่จวนข้า คนที่ล้มหน้าประตู
อ๋องหวยค่อยคิดขึ้นมาได้ ผู้หญิงที่ทุลักทุเลที่สุดคนนั้น
อ่าน บัลลังก์หมอยาเซียน นวนิยาย บทที่ 613 ถามอ๋องหวย ออนไลน์ฟรี
บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 613 ถามอ๋องหวย ได้รับการอัปเดตและอ่านออนไลน์ได้ฟรีที่ th.readeraz.com. ซีรีส์นวนิยาย บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 613 ถามอ๋องหวย มาถึงเนื้อหาที่ดีที่สุดของซีรีส์นี้แล้ว ที่ บทที่ 613 ถามอ๋องหวย ผู้แต่ง ลิ่วเยว่ แม้ว่าเขาจะมีสูตรของนักเขียนที่มีความสามารถ แต่ได้เป่าจิตวิญญาณของเขาให้กลายเป็นตัวเอกทั้งชายและหญิงที่มีชีวิตชีวา ที่บท บทที่ 613 ถามอ๋องหวย เรารอคอยเนื้อหาที่ยอดเยี่ยมและยอดเยี่ยมอยู่เสมอ อ่านและดาวน์โหลดเรื่องราว PDF ฟรี บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 613 ถามอ๋องหวย ที่นี่
บัลลังก์หมอยาเซียน ลิ่วเยว่ บทที่ 613 ถามอ๋องหวย
บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 613 ถามอ๋องหวย