บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 627 หรงเยว่แต่งงาน

หลังจากแต่งตั้งพระราชนัดดาองค์ใหญ่ หน้าประตูจวนอ๋องฉู่ก็แทบจะไม่มีประชาชนมาเดือดร้อนแล้ว กลับมาสงบสุขเหมือนดั่งเดิม

มีเพียงอย่างเดียวที่ไม่สงบนิ่งก็คือ หมาป่าหิมะที่ท่านชายสี่ไป วิ่งกลับมาเองแล้ว หลังจากนั้นไม่กี่วัน ท่านชายสี่ก็ตามมา ด้วยความที่เขาโมโห ได้ยึดซาวโถ๋จุ้ยคืน ห้ามไม่ให้หรงเยว่ยืมเงินให้เขา ให้เขาจนตาย

อีกอย่าง เขากลับมาแล้วก็มาอยู่ที่จวนอ๋องฉู่ เข้มงวดกับหยวนชิงหลิงอย่างมาก ตอนเช้าต้องฝึกฝนฝีมือการต่อสู้ กลางคืนกลับมาก็ต้องฝึกฝน ยังไงก็คือทรมานนางจนจะไม่เป็นคนแล้ว

นางจะต้องเรียนรู้ให้ประสบความสำเร็จ ถึงจะได้ซาวโถ๋จุ้ยคืน

เพื่อเงินหยวนชิงหลิงกัดฟันฝึกฝนอยู่อย่างทุกข์ทรมาน ในที่สุด วันที่แปดเดือนสิบสองจันทรคติ เป็นเพียงลมหายใจเดียว นางสามารถกระโดดไปถึงบนต้นพุทราตรงหน้าประตูต้นนั้น

ต้นพุทราไม่สูง แต่หยวนชิงหลิงเพิ่งฝึกฝนได้ไม่นาน ก็สามารถทำได้ขนาดนี้ ทำให้ท่านชายสี่ตกตะลึงอย่างมาก นับตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ดูถูกนางอีก

นางบอกกับหยวนชิงหลิงว่า เมื่อมีความตั้งใจ ก็จะต้องได้รับผลตอบแทน ต่อไปเมื่อนางถูกไล่ตามฆ่า อย่างน้อยก็สามารถวิ่งหนีได้แล้ว

หยวนชิงหลิงเองก็ดีใจอย่างมาก ตอนกลางคืน ลากหยู่เหวินเห้ามาคุยด้วยอยู่กว่าครึ่งชั่วโมง

หยู่เหวินเห้าก็ดีใจมาก เขาคาดหวังอยากที่จะให้หยวนชิงหลิง สามารถฝึกฝนจนมีวิชาป้องกันตัวจริงๆ ไม่ใช่ว่าเมื่อเจอปัญหาแล้วก็ทำได้เพียงรอคนมาช่วย

วันขึ้นสิบแปดค่ำเดือนสิบสอง เป็นวันที่อ๋องหวยแต่งงานกับหรงเยว่

หยวนชิงหลิงได้ให้ยาไว้บนเขาอย่างเพียงพอ อีกไม่กี่วันข้างหน้าล้วนไม่ต้องขึ้นไป

อ๋องฉีก็แสดงท่าทีมีความสุขมาก ตอนที่รับดื่มเหล้าแทนเจ้าบ่าว เขาดื่มลงไปจริงๆ ดื่มแต่ละแก้วลงไปในท้อง จากนั้นก็วิ่งออกไปอ้วก อ้วกกลับมาแล้วก็ดื่มต่อ หัวเราะยิ้มบานเหมือนคนบ้า พร้อมพูดขึ้นว่า “ในใจข้ามีความสุข ในที่สุดพี่หกของข้าก็ได้แต่งงานแล้ว ดีใจ ดีใจ ดื่ม ชนแก้ว

คืนนี้หยวนหย่งอี้ก็มาด้วย แขกผู้หญิงผู้ชายถูกแยกออกจากกัน แต่ห่างกันไม่ไกล นางนั่งอยู่อย่างเงียบๆมองเขาอยู่อย่างไกลๆ สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใดๆ

ท่าทีความเจ็บปวดของเขา ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อใคร

ตั้งแต่ที่นางกลับไปยังครอบครัว เขาก็ไม่เคยไปหานาง พวกเขาเคยเจอหน้ากัน ในจวนอ๋องฉู่ ห่างเหินกันจนเหมือนคนแปลกหน้า

นางเคยสืบเรื่องข่าวคราวของเขา รู้ว่าต่อมาเขาเคยไปเยี่ยมที่สุสานของฉู่หมิงชุ่ย ความร้อนรุ่มภายในใจก็ดับลงไปอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

ท่านย่าพูดว่า จะหาคู่ให้กับนางอีกครั้ง นางไม่มีความคิดนี้ รอช่วยพี่หยวนรักษาผู้ป่วยบนเขาโรคเรื้อน นางก็จะจากจวนไป

นางอยากอาศัยตอนที่ยังอายุน้อย ทำเรื่องที่ตนเองชอบ

คืนนี้หยวนชิงหลิงไม่ได้มาที่นี่ แต่อยู่ที่จวนตระกูลเหลิ่ง มาตอนรับเพื่อทักทายญาติและเพื่อนในฐานะญาติฝ่ายหญิง

ทางนั้นก็คึกคักมาก คนของสำนักเหลิ่งหลังแทบมากันทั้งหมด นางพบว่านักฆ่าในสำนักเหลิ่งหลัง ผู้ชายล้วนหล่อผู้หญิงล้วนสวย สงสัยว่าตอนที่อาจารย์รับคน พิจารณาจากรูปร่างหน้าตาหรือเปล่า

ผู้ประกอบการค้ารายใหญ่ภายใต้ชื่อตระกูลเหลิ่ง แขกต่างๆต่างก็มา ท่านชายสี่เหลิ่งให้หยวนชิงหลิงพาคนไปต้อนรับ ของขวัญที่นำมายกให้หยวนชิงหลิงดูแลจดบันทึก หยวนชิงหลิงรับของจนมือไม้อ่อน ถามฮูฮูว่า