บัลลังก์หมอยาเซียน บทที่ 659 ราชครูเหว่ยยืดอกออกมา

ให้กรมอาญา ข้าได้ระบุในเอกสารที่แนบไป รอให้คดีนี้ถูกส่งถึงกรมอาญา

สีหน้าเลขานุการซุนเปลี่ยนไปเล็กน้อย “นี่ เช่นนั้นตอนนี้ท่านอ๋องยังไม่ได้ประหาร และไม่ใช่ฆาตกรในคดีนี้หรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“ย่อมไม่ใช่ ใต้เท้าซุน ท่านเป็นอันใด สำนวนคดีที่ข้าส่งไปทุกแผ่น เขียนไว้ชัดเจน ที่ประหารชีวิตคือฆาตกรในคดีฆ่าคนริมแม่น้ำ ส่วนคดีนางจวยและ

เลขานุการซุนประหลาดใจ ทันใดนั้นความหยิ่งผยองหายไป ก่อนหวาดกลัวขึ้นมา “ขะ...ข้าน้อยอาจไม่ได้ดูให้ละเอียด”

ไม่ได้อ่านให้ละเอียด? ก่อนนี้กรมการพระนครส่งมอบสำนวนคดีมา และมีสำนวนของหลายคดีจริง แต่จำได้ว่าซือเย๋เอ่ยกับปากว่า ท่านอ๋องพิพากษาโทษตายให้แก่คนขายเนื้อและตัดศีรษะเขาแล้ว คงไม่ได้ฟังผิด

เลขานุการซุนมองหยู่เหวินเห้า ใบหน้าเขางงงวย แต่แววตากลับดูมองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ในใจพลันกระจ่าง เรื่องเป็นแผนอย่างหนึ่ง

เขารู้แต่แรกว่าคดีเหล่านี้คือแผนการของอ๋องอาน ต้องการให้ฆาตกรปรากฏตัว ต้องประหารคนคนหนึ่งพร้อมประกาศออกไปว่าคดีนี้สิ้นสุดแล้ว

“ซุนหยี!” ฮ่องเต้หมิงหยวนตะโกนอย่างโมโห “เจ้าทำงานเช่นไร?”

เลขานุการซุนกระโจนคุกเข่าลงไป ก่อนเอ่ยอย่างตื่นตระหนก “ทูลฝ่าบาท กระ...กระหม่อมเพียงบกพร่องในการตรวจสอบ ขอฝ่าบาทประทานอภัยด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

“บกพร่องในการตรวจสอบ?” เลขานุการกรมคลังเสนอตัวออกมา ก่อนเอ่ยอย่างหนักแน่น “ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ รัชทายาทเพิ่งจัดการลงโทษฆาตกรผู้นั้น เมื่อวานล่ำลือจนแพร่สะพัดกันไปทั่ว เหล่าราษฎรต่างออกมาประท้วง เมื่อวานกระหม่อมเข้าไปนั่งที่โรงชาหุ้ยปินครู่เดียว ได้ยินแขกเหรื่อต่างด่าทอรัชทายาท เมื่อสอบถามอย่างละเอียดจึงรู้ว่าข่าวเหล่านี้ล้วนหลุดมาจากกรมอาญา ตอนนั้นกระหม่อมรู้สึกประหลาด กรมอาญาจัดการคดี เข้มงวดมาตลอด โดยเฉพาะคดีมีจุดที่น่าสงสัย จำเป็นต้องส่งกลับไปตรวจสอบอีกครั้ง ไม่ควรให้หลุดรอดออกไปด้านนอกเด็ดขาด กระหม่อมประหลาดใจยิ่งพ่ะย่ะค่ะ วันนี้เพียงเปิดการประชุมเช้า มีฎีกาสิบสองฉบับร้องเรียนรัชทายาท เรื่องนี้มีปัญหาบางอย่างแน่นอน ขอให้ฝ่าบาททรงตรวจสอบให้ละเอียดด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้หมิงหยวนสีหน้าเคร่งขรึม แววตาคมกริบกวาดมองไป เหล่าขุนนางที่ถวายฎีการ้องเรียนเมื่อครู่ล้วนก้มหน้าลงทั้งหมด

อ๋องอานจึงกล่าวว่า “ฝ่าบาท เมื่อครู่รัชทายาทเอ่ยว่าขณะส่งมอบคดีนี้ให้กรมอาญา มีเอกสารแนบอยู่ด้านหลังที่ระบุว่าฆาตกรจะเข้ามามอบตัวเอง เดาว่าเขาคงรู้ว่าฆาตกรคือผู้ใด เมื่อรู้ว่าฆาตกรคือผู้ใด เหตุใดไม่รีบจับกุม และรอให้เขาเข้ามามอบตัว?”

หยู่เหวินเห้าเอ่ยว่า “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมได้ส่งคนไปตามจับเขาแล้ว เขาสารภาพยอมรับผิด หลังจากนั้นแสดงความต้องว่าจะไปมอบตัวที่กรมอาญา กระหม่อมจึงมอบโอกาสนี้ให้แก่เขา ระหว่างทางส่งคนประจบ กลัวกรมอาญาไม่เข้าใจเรื่องคดี จึงนำสำนวนคดีส่งไปก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

อ๋องอายยิ้มอย่างเย็นชา “ยอมมอบตัวเหตุใดต้องไปกรมอาญา ไปมอบตัวที่กรมการพระนครของเจ้าได้เช่นกัน และล้วนมั่นใจยอมรับสารภาพผิดแล้วจึงเอ่ยขอเข้ามอบตัว คิดหลอกลวงผู้ใด?”

หยู่เหวินเห้าตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นพลันเข้าใจขึ้นมาทันที “จริงสิ หากขอมอบตัว ไปมอบตัวที่กรมการพระนครได้เช่นกัน ฆาตกรผู้นี้คิดเล่นละครอันใดกันแน่ จำเป็นต้องไปมอบตัวที่กรมอาญา ดูท่าต้องมีลับลมคมใน กระหม่อมขอเสนอ ควรตรวจสอบอย่างรอบคอบอีกครั้งพ่ะย่ะค่ะ”