บัญชามังกรเดือด บทที่ 638 ช่วยตามหา

หลังจากได้ยินคำแนะนำจากเฉินเอ้อร์กั่ว เหลิ่งหยุนถอนหายใจคราหนึ่งและเอ่ย “ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นเดียวกับราชาวัว เป็นเด็กที่มีชีวิตขื่นขม”

“ช่างเถอะ หินที่แตกไปนั้นไม่ต้องชดใช้แล้วล่ะ”

“งูเขียวหางไหม้ แกไปเรียกใครสักคนให้จัดการเตรียมห้องพักให้แก่เขา”

“เอ้อร์กั่ว นี่ก็ดึกแล้ว คุณก็พักอยู่กับฉันที่นี่เถอะ”

จากร่างกายของเหลิ่งหยุน เขามองเห็นถึงแสงอันรุ่งโรจน์แห่งความรักของแม่ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเหลิ่งหยุนกล่าวอย่างอ่อนโยนเช่นนี้ เหมือนว่าเฉินเอ้อร์กั่วกำลังหลับฝันอย่างไรอย่างนั้น

เดิมทีเขาแทบรอไม่ไหวที่จะไปสนุกสนานที่สถานเริงรมย์ ทว่าตอนนี้เขาก็ล้มเลิกความคิดนี้ในทันใด

เป็นเสมือนกับคนเสเพลกลับใจอย่างไรอย่างนั้น อยากสัมผัสความอบอุ่นของบ้าน

แต่ทว่า สถานการณ์เช่นนี้ก็คงมีเพียงแค่หนึ่งวันหนึ่งคืนเท่านั้น

วันถัดมา เมื่อเวลาพลบค่ำ หัวใจที่ปั่นป่วนของเฉินเอ้อร์กั่วนั้นไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

เขาไม่กล้าที่จะบอกลาเหลิ่งหยุน เกรงว่าจะทำร้ายหัวใจของเหลิ่งหยุน หลังจากลำบากใจอยู่เนิ่นนาน จากนั้นก็เอ่ยด้วยคำพูดถากถาง “น้องหยุน แกว่าสถานการณ์เช่นนี้พี่ใหญ่ของพวกเราเป็นคนริเริ่ม มีคนมากมายเข้ามา ทว่าตอนนี้เขากลับไม่ปรากฏตัว”

“เขานั้นไม่ปรากฏตัวก็ช่างเถอะ ฉันในฐานะสมาชิกของวิหารเทพ ในวลานี้ ควรจะออกหน้าในฐานะของผู้นำเสียหน่อยดีหรือไม่”

“ไม่ให้แขกเหล่านั้นกล่าวว่าพวกเราเป็นคนไร้มารยาท”

เหลิ่งหยุน “คุณจะทำอย่างไร?”

เฉินเอ้อร์กั่วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันต้องการจะออกหน้าลงมือด้วยตัวเอง ในนามของวิหารเทพ ต้อนรับผู้ที่มีอำนาจเหล่านั้นเสียหน่อย”

เหลิ่งหยุนพยักหน้า “ฉันคิดว่ามันสมเหตุสมผล”

“ที่นี่ไม่ไกลจากสถานณ์เริงรมย์ ฉันคิดว่ายึดครองถนนเส้นนั้นทั้งสายและเชื้อเชิญเหล่าผู้มีอำนาจเหล่านั้นมาสร้างความสุขสำราญด้วยกันยังดีเสียกว่า”

สถานเริงรมย์ตลอดทั้งเส้นถนนนี้ ร้านเต้นรำและร้องเพลงหลายสิบแห่ง โรงแรมอีกหลายสิบแห่ง ทั้งหมดนั้นถูกจองไว้โดยวิหารเทพ

ภายใต้การเป็นเจ้าภาพของเฉินเอ้อร์กั่ว องค์กรที่มาจากทั่วทุกมุมโลกรวมถึงเหล่าผู้มีอิทธิพลและอำนาจ ต่างร่วมร้องเพลงและเต้นรำไปด้วยกัน

โดยปกติแล้วความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขานั้นมีความแค้นต่อกันมากมาย ก่อนหน้านี้ที่มายังโทยามะ เหตุผลที่ไม่กล้าพบหน้ากันเป็นเพราะว่าเกรงกลัวว่าจะโดนอีกฝ่ายลอบสังหาร

ในตอนนี้ วิหารเทพเป็นเจ้ามือ!

ราชาหมาเป็นเจ้าภาพในสถานการณ์อันยิ่งใหญ่นี้!

ใครกล้าใช้มีดในสถานที่แห่งนี้ นั่นเท่ากับว่าเป็นการไม่ไว้หน้าวิหารเทพ เท่ากับเป็นการตบหน้าพี่กั่ว!

ดังนั้นในขณะนี้ทุกคนจึงละทิ้งความแค้นเคืองทุกอย่างที่มีต่อกันอย่างน่าอัศจรรย์ เมื่อก่อนยามได้พบหน้ากัน ผู้คนก็จะชักมีดออกมาและลั่นไกปืน ตอนนี้ภายใต้การกระตุ้นของแอลกอฮอล์ พวกเขาโอบไหล่กอดคอและกลายเป็นพี่น้องกัน

นี่คืองานรื่นเริงของอาณาจักรโลกมืด

เมื่อเป็นเช่นนี้ ถึงแม้ว่าเทพลักซ่อนจะอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ทว่าก็สามารถทอดถอนหายใจได้อย่างโล่งอก

เมื่อเทียบกับการที่คนเหล่านี้คอยหลบซ่อนตัวอยู่ทั่วทั้งเมืองโทยามะ ตอนนี้คนเหล่านั้นได้รวมตัวอยู่ด้วยกันแล้ว พวกเขาสามารถควบคุมกองกำลังได้แล้ว

นอกจากนี้ ถึงแม้ว่าจะยังหาตัวราชาเทพไม่พบ แต่ทว่าเฉินเอ้อร์กั่วได้ปรากฏตัวออกมาแล้ว ตอนนี้พวกเขาเองก็มีเป้าหมายแล้ว

นั่นก็คือการจัดการเฉินเอ้อร์กั่ว

ด้วยเหตุนี้ ซาโต้และกัปตันอีกสองสามคนจำเป็นต้องละทิ้งสถานะของตน เข้าร่วมงานรื่นเริงของสถานบันเทิงและร่วมดื่มกับทุกคน

หลังจากดื่มติดต่อกันหลายวัน ซาโต้คิดว่าเขาและเฉินเอ้อร์กั่วนั้นสนิทและคุ้นเคยกันมากแล้ว

เมื่อเห็นว่าระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ราชาเทพได้นัดหมายไว้กำลังจะมาถึงแล้ว เขาใช้โอกาสในขณะที่เฉินเออร์กั่วกำลังเมามาย หยั่งเชิงถามถึงข่าวคราว

ดูเหมือนว่าเฉินเอ้อร์กั่วนั้นจะเมาจริง เขาโอบไหล่ของซาโต้ สายตาเลื่อนลอย เอ่ยทุกอย่างภายในใจอย่างไม่ปิดบัง