บัญชามังกรเดือด บทที่ 664 การลักพาตัว

สองสาวจ้องหน้ากันอย่างไม่ขยับ มองดูแล้วหมือนแม่ไก่น้อยสองตัวที่พร้อมจะต่อสู้กันได้ตลอดเวลา

ฉินเทียนยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดเถียหนิงซวงทนไม่ได้ แล้วหัวเราะออกมา

"หลินเซวี่ย ถือว่าเธอเก่ง ครั้งนี้ฉันแพ้"

“แต่ ฉันไม่พอใจ ครั้งหน้าเอาใหม่!”

หลินเซวี่ย ยิ้มและพูดว่า "มาสิ ใครกลัวใคร!"

“พี่เทียนกลับมาแล้ว เราควรจะเลิกเฝ้าแล้ว ไม่ต้องห่วง เราไม่ได้จะตีกัน เรากำลังแข่งขันกันว่าใครขยิบตาก่อน”

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ทันใดนั้นเขาก็พบว่าช่วงนี้เมื่อเผชิญหน้ากับผู้หญิงเขายิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่เย็นชาแล้ว

ห้องนี้เป็นห้องชุดขนาดใหญ่มาก นอกจากห้องนอนใหญ่แล้ว ยังมีห้องนอนสำหรับแขกอีก 2 ห้อง

เมื่อเขากลับมา ซูซูนั้นปลอดภัยดี ดังนั้นหลินเซวี่ยและเถียหนิงซวงจึงยืดเส้นยืดสาย แล้วแยกย้ายกันไปที่ห้องนอนรับแขกเพื่อพักผ่อนตามลำดับ

ฉินเทียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและผลักประตูห้องนอนใหญ่อย่างระมัดระวัง

ซูซูที่ตั้งครรภ์ และพลิกไปมามทั้งคืนั้นก็เหนื่อยแล้ว ในตอนนี้เธอสวมชุดนอน และนอนหลับสนิท

ภายใต้ผ้าห่มผืนบาง มีเส้นโค้งที่สวยงาม เผยให้เห็นส่วนนูนเล็กน้อยในช่องท้องส่วนล่าง

แต่สิ่งที่ทำให้ผู้คนอิจฉาริษยาก็คือ เมื่อคนอื่นตั้งครรภ์ก็จะอ้วนท้วนสมบูรณ์ สำหรับซูซู นอกจากส่วนที่ยื่นออกมาเล็กน้อยของช่องท้องส่วนล่าง ที่อื่นแทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย

เนื่องจากส่วนนูนของท้องส่วนล่าง ตรงกันข้าม มันยิ่งทำให้ขาคู่ทั้งสวยและเรียวยาว

ฉินเทียนขึ้นไปบนเตียงอย่างระมัดระวัง และวางมือบนท้องของเธอ ในห้วงภวังค์ ดูเหมือนเขาจะรู้สึกถึงการสั่นไหวของสิ่งมีชีวิต

ในขณะนี้ เวทมนตร์แห่งสายเลือดของเขาเชื่อมโยงเข้ากับสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่ไม่รู้จักในท้องได้อย่างน่าอัศจรรย์

จู่ๆฉินเทียนก็รู้สึกว่านอกจากซูซูแล้ว ตัวเองมีจุดอ่อนอีกอย่างในโลกนี้ และในเวลาเดียวกัน ก็มีชุดเกราะพิเศษอีกชุดหนึ่งด้วย

"คุณกลับมาแล้ว ดื่มเหล้าเยอะอีกแล้ว..." ซูซูพูดด้วยความสะลึมสะลือ และเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา

ฉินเทียนกอดเธอเบา ๆ และพูดด้วยเสียงเบาว่า："ยัยดื้อ นอนเถอะ"

ในขณะนี้ อารมณ์รู้สึกสงบและมีความสุขมาก เหมือนเรือลำใหญ่ที่แล่นเข้าเทียบท่า ทิ้งพายุทั้งหมดไว้เบื้องหลังและเป็นเจ้าของโลกทั้งใบ

ความสุขกินเวลาเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น

เมื่อฉินเทียนอยู่ในอาการสะลึมสะลือและกำลังจะหลับ โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างเตียงก็ดังขึ้น

เขาโกรธเล็กน้อย ใครที่หยาบคายแบบนี้ โทรมาในเวลานี้

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเห็นว่าเป็น หยางหรง

เธอโทรมาทำไม

ฉินเทียนเดินไปที่ห้องนั่งเล่นพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ หลังจากที่เขาสายเชื่อมต่อ ก่อนที่เขาจะทันได้พูด เสียงที่ตื่นตระหนกของหยางหรงก็ดังมาจากข้างใน

"ฉินเทียน หรูยู่หายไป!"

“เธอหายไป!”

“คุณรีบมาเร็วเข้า!”

ฉินเทียนผงะและรีบแต่งตัว ในเวลานี้ เมื่อได้ยินเสียงดัง ประตูของห้องพักทั้งสองก็เปิดออก หลินเซวี่ย และเถียหนิงซวงก็ออกมาเช่นกัน

ไม่ผิดหวังสำหรับผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี พวกเขามีดวงตาที่สดใส สีหน้าระแวดระวัง และดูเหมือนพวกเขาไม่ได้เพิ่งตื่น

“พี่เทียน เกิดอะไรขึ้น?”เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของฉินเทียน พวกเขาถามเสียงต่ำ