บัญชามังกรเดือด บทที่ 666 เกมล่าสัตว์
“พี่เทียน จะจัดการอย่างไรดี!”
หม่าหงเทาขอคำแนะนำเสียงดัง
คนกลุ่มนี้อย่างไรแล้วก็เป็นคนของมังกรซ่อนรูป หากว่าฉินเทียนให้เขาฆ่าทิ้งทั้งหมดแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เกรงกลัว แต่ว่า กลับกลัวว่าเพราะเหตุนี้จะทำให้ฉินเทียนเกิดปัญหาขึ้นไม่รู้จบ
เพราะว่าบนยุทธภพในอาณาจักรมังกร ยังไม่เคยมีใครสักคนในยุทธภพที่กล้าจะสังหารคนของมังกรซ่อนรูปอย่างโจ่งแจ้งมาก่อน
อีกทั้ง สังหารไปมากมายในคราวเดียวกันเช่นนี้
นี้ก็เท่ากับว่าเป็นการยั่วยุทั้งองค์กรของมังกรซ่อนรูป
หากว่าปล่อยไปก็จะต้องเกิดปัญหาขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด คนกลุ่มนี้ล้วนแต่พกอาวุธปืนที่แสดงถึงสถานะและอำนาจเอาไว้ตรงช่วงเอว
พวกเขาสามารถยิงปืนออกไปโดยที่ไม่ต้องรับผิดชอบใดๆ
ฉินเทียนเอ่ยออกมาเสียงดัง “เอาปืนของพวกมันมาซะ แล้วมัดรวมก่อนจะนำตัวมาที่นี่!”
“ครับ!”
หม่าหงเทาโบกมือ ให้สมาชิกของมีดม้ง ปลดอาวุธของสมาชิกกลุ่มมังกรซ่อนรูป รวมทั้งเจียงฮั่นที่อยู่ในนั้นด้วย
เหลยเป้านำสมาชิกของเขี้ยวมังกรทั้งหลาย ใช้เชือกไนล่อนชนิดพิเศษจับพวกมันมัดมือไพล่หลังเอาไว้
สำหรับมัดรวมคนเข้าด้วยกันนั้น ไม่อาจที่จะไม่เอ่ยออกมาได้ว่า กลุ่มเขี้ยวมังกรดูชำนาญเป็นอย่างมาก
ทันใดนั้นเจียงฮั่นและคนอื่นๆ ก็เป็นหมือนราวกับตั๊กแตนที่อยู่บนเชือกเส้นหนึ่ง*
เจียงฮั่นรู้ว่าฉินเทียนไม่กล้าที่จะฆ่าพวกเขา จึงได้ด่าออกมาด้วยดวงตาแดงก่ำ
หม่าหงเทายกมือขึ้นตบลงไปหลายครั้ง จนฟันกรามหลังของเขาหลุดออกมาหลายซี่ ใบหน้าของเขาบวมเป่ง ปิดปากลงด้วยดวงตาที่ยังคงแดงก่ำ
ลานหมายเลข 39 และลานหมายเลข 37 อยู่ห่างกันเพียงแค่ถนนเส้นเดียว
ฉินเทียนนำหม่าหงเทา เหลยเป้าและคนอื่นๆ คอยจับตาพวกเจียงฮั่น ในตอนยามค่ำคืนก็เป็นเหมือนดั่งกลุ่มหมาป่าที่พุ่งเข้าใส่
......
“ไม่นะ!”
“เจ้าพวกปีศาจ อย่าเข้ามานะ!”
“อ่าห์!”
ภายในห้องปิดตายขนาดใหญ่ห้องหนึ่ง ตกแต่งออกมาได้อย่างหรูหรา แสงไฟสว่างไสว ม่านหนารอบทิศถูกดึงลงมาทั้งหมด หากมองจากด้านนอกแล้วก็มีแต่ความมืดมิด
เสียงจากด้านในนั้น ไม่มีทางเล็ดลอดออกมาได้แม้แต่น้อย
หลิวหรูยู่ยังคงสวมใส่ชุดสีขาว ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และพยายามดิ้นรนที่จะหลบหนี
เสียงหัวเราะที่ดังราวกับหมาป่าหอนดังขึ้นตามเสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวของเธอ
เสียงหัวเราะนั้น มาจากสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง!
เห็นเพียงขาทั้งสี่ของเขาอยู่บนพื้น พร้อมกับขนเต็มตัว บนหัว เป็นหน้ากากหมาป่าร้ายเขี้ยวสีฟ้า
“แม่สาวน้อย ข้าจะกินเจ้าแล้ว!”
“ยังไม่รีบยอมจำนนอีกหรือ!”
ท่ามกลางเสียงหัวเราะชั่วร้าย เขากระโดดขึ้นพุ่งตรงไปยังหลิวหรูยู่
“ไม่นะ!”
หลิวหรูยู่ส่งเสียงกรีดร้องและพยายามหลบหนีไป ชายกระโปรงของเธอถูกคว้าเอาไว้ ส่งเสียงเย้ยหยันดังขึ้น ก่อนที่จะฉีกออกเป็นรู
เมื่อมองเห็นเรียวขาขาว ดวงตาของหมาป่าก็เกิดเปลวเพลิงลุกโชนขึ้น
เขาเหมือนกับคนบ้าคลั่ง ที่เล่นสนุกกับสาวน้อยที่อยู่เบื้องหน้าอย่างพึงพอใจ
ความตื่นตระหนกอย่างมาก ทำให้หลิวหรูยู่รู้สึกได้ว่าพลังทั่วทั้งกายของเขาถูกดึงออกไปจนหมด
เธอไม่อาจร้องตะโกนออกมาได้แล้ว และก็ใกล้จะไม่อาจวิ่งได้แล้ว
หรือว่า ค่ำคืนนี้ เธอจะถูกเจ้าสัตว์เดรัจฉานตัวนี้ทำลายเข้าจริงๆ หรือ?
ในเวลานี้ เธอเสียใจมากจริงๆ ไม่ควรจะออกมาจากงานเลี้ยงเพียงคนเดียวเลย
เมื่อย้อนเวลากับราวหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านั้น
เดิมทีนั้น เธออยู่ในงานเลี้ยงอย่างเฉิดฉาย จับแขนของฉินเทียนเอาไว้ กลายเป็นจุดสนใจของงาน
แต่ไม่ควรไปพบกับลิฉุนเลย
เธอตั้งใจแนะนำฉินเทียนให้รู้จักกับลิฉุน แต่กลับพบว่า พวกเขาคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว เธออับอายเป็นอย่างมาก รู้สึกว่าตนเองช่างเป็นที่น่าขบขัน
จากนั้น ก็มองเห็นฉินเทียนและลิฉุนเดินไปยังมุมหนึ่งที่ไม่มีคนอยู่ เอ่ยกระซิบกระซาบ เมื่อมองออกไปดูเหมือนสนิทสนมกันมาก
เธอยิ่งรู้สึกว่า ตนเองเป็นเหมือนส่วนเกิน
และเมื่อผิดหวังขึ้นมา เธอถึงได้คิดจะกลับไปให้เร็วขึ้นเสียหน่อย
อันที่จริงแล้ว เธอเข้าใจฉินเทียนผิดไปแล้ว ที่ฉินเทียนกระซิบกระซาบกับลิฉุนนั้น เป็นเพราะว่ากำลังพูดคุยถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับลิเหลียงอยู่!
เรื่องลิเหลียงนั้น สำคัญมาก!
ดังนั้น ฉินเทียนจึงไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
เมื่อออกจากโรงแรม ชายชุดดำสองคนก็เดินเข้ามา บอกว่าอานกั๋วส่งพวกเขามารออยู่ที่นี่ เพื่อเตรียมที่จะรับคุณหนูกลับบ้าน
หลังจากที่อานกั๋วตั้งรกรากอยู่ในเมืองจิ่นหูแล้ว ก็ซื้อคฤหาสน์ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีอยู่ชุดหนึ่ง และตั้งใจเก็บห้องเอาไว้ให้หลิวหรูยู่ห้องหนึ่ง
ในใจของหลิวหรูยู่เต็มไปด้วยความว้าวุ่น และก็ไม่ได้ใส่ใจ เมื่อพยักหน้าแล้วก็ตามพวกเขาขึ้นรถไป
ใครจะรู้กันว่า รอเมื่อเธอพบว่าผิดปกติแล้วส่งเสียงถามออกมานั้น ชายชุดดำทั้งสองคนก็แสดงสีหน้าและแววตาที่แท้จริงออกมา แย่งโทรศัพท์ของเธอไป แล้วควบคุมตัวเธอเอาไว้
เธอที่เป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่ง ไม่มีทางที่จะต่อต้านได้เลย
จนมาถึงคฤหาสน์ลึกลับแห่งหนึ่ง เธอถูกคุมขังเอาไว้ในห้องลับที่มืดมิดห้องนี้
โศกนาฏกรรมกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
ภายในห้อง มีผู้ชายวิปริตอยู่คนหนึ่ง เขาปลอมตัวให้กลายเป็นหมาป่าร้าย และยังต้องการให้หลิวหรูยู่ปลอมเป็นกวางน้อยในป่า
เขาต้องการจะล่าสัตว์
ไอ้เจ้าคนโรคจิตนี้ ก็คือพี่จิ้ง ซึ่งมีชื่อว่าไป๋เสี่ยวจิ้ง
เหยื่อรสเลิศเช่นนี้ หากว่ากระโจนเข้าใส่ในคราวเดียวคงจะไม่ค่อยได้อรรถรสนัก ดังนั้น เขาจึงใช้วิธีการล่าสัตว์เช่นนี้ เพื่อมาเติมเต็มความวิปริตในจิตใจของตนเอง
นี้คืองานอดิเรกพิเศษของเขา
ไม่รู้ว่ามีเด็กสาวกี่คนที่ตายเพราะงานอดิเรกพิเศษของเขา
ครั้งนี้ เขาตื่นเต้นเป็นพิเศษ เพราะว่าอีกฝ่ายไม่ใช่คนธรรมดา ไม่เพียงแต่สวยแล้ว ยังเป็นดาราชื่อดังอีกด้วย!
ดังนั้น เข้าจึงค่อยๆ เล่นเกมไล่ล่านานกว่าอยู่เล็กน้อย
เมื่อมองไปยังเหยื่อที่ผิวกายขาวใสทว่าเสื้อผ้าดูสกปรกมอมแมม ความปรารถนาของไป๋เสี่ยวจิ้ง ก็ถูกกระตุ้นมาจนถึงขั้นสูงสุด
ในที่สุดเขาก็อดทนไม่ไหวแล้ว และเริ่มต้นความสนุกขั้นสุดท้าย
เขาลุกขึ้นยืนช้าๆ ก่อนจะถอดชุดหมาป่าบนกายออก ร่างกายเปลือยเปล่าท่อนบน มาพร้อมกับหน้ากากหมาป่า ค่อยๆ เดินไปทางหลิวหรูยู่ทีละก้าวทีละก้าว
“อย่า......อย่านะ......”
หลิวหรูยู่หดตัวเข้ากับมุมผนัง ร้องไห้ออกมาอย่างขมขื่น
เธอไม่เหลือเรี่ยวแรงใด ไม่มีทางที่จะหลบหนีหรือต่อต้านได้อีก นอกจากต้องยอมรับกับชะตาที่เล่นตลกกับเธอแล้ว ก็ไม่มีหนทางอื่นใด
“เด็กดี ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะอ่อนโยนให้มาก......”
“เพราะว่า นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เล่นสนุกกับดาราใหญ่ที่สวยมากถึงเพียงนี้ วางใจได้ ฉันจะไม่ทำให้เธอเจ็บ......”
น้ำเสียงของไป๋เสี่ยวจิ้ง เหมือนกับเสียงกระซิบของปีศาจร้ายจากนรก
มือที่สั่นเทาของเขา ค่อยๆ พุ่งเข้าไปคว้าหลิวหรูยู่
ตอนที่เกือบจะคว้าหลิวหรูยู่เอาไว้ได้แล้วนั้น จู่ๆ ก็เกิดเสียงดังอู้อี้ลอยเข้าหูของเขา
ปัง!
อ่าน บัญชามังกรเดือด สวรรค์ไร้เทียมทาน บทที่ 666 เกมล่าสัตว์ นวนิยายออนไลน์ฟรี
The บัญชามังกรเดือด สวรรค์ไร้เทียมทาน บทที่ 666 เกมล่าสัตว์ ซีรีส์ได้รับการอัปเดตพร้อมรายละเอียดใหม่มากมาย ขนานกับลักษณะบุคลิกภาพนั้น คือ อารมณ์ของคนที่รักชีวิต รักชีวิต อยากหนีจากสถานการณ์ชีวิตที่มืดมนและน่าสลดใจ ในบทที่ บัญชามังกรเดือด บทที่ 666 เกมล่าสัตว์ ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน กล่าวได้ว่า บัญชามังกรเดือด นวนิยาย บทที่ 666 เกมล่าสัตว์ เป็นบทที่อ่านง่ายที่สุดในซีรีส์ บัญชามังกรเดือด ชุดนี้
บัญชามังกรเดือด สวรรค์ไร้เทียมทาน บทที่ 666 เกมล่าสัตว์
บัญชามังกรเดือด บทที่ 666 เกมล่าสัตว์