บัญชามังกรเดือด บทที่ 678 ธูปสามดอก
หลังจากฟังคำพูดของเจ้าหกน้อยแล้ว ฉินเทียนก็ลืมตาขึ้น ดวงตาเต็มไปด้วยแสง
“คุณหมายความว่า คุณมีหลักฐานเกี่ยวกับหยาง จ้าว เว่ยสามตระกูลใหญ่งั้นเหรอ ?”
เจ้าหกน้อยหลบสายตาของเขาและพูดว่า “ไม่มี……”
“พวกเขาร่ำรวยและมีอำนาจ แม้ว่าพวกเราจะลองหลายวิธีแล้ว แต่ก็ไม่สามารถสั่นคลอนพวกเขาได้ ”
“อย่างไรก็ตาม ทุกคนรู้ว่าพวกเขาเป็นคนทำ！”
ฉินเทียนต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่เถียโถวพูดอย่างเย็นชาขึ้นอีกครั้ง
“หยาง จ้าว เว่ยทั้งสามตระกูล ยืนอยู่บนฐานเดียวกัน ปกครองฮั่นจง และสนับสนุนปรมาจารย์นับไม่ถ้วน ”
“ถ้าอยากแตะต้องพวกเขา ก็คือรนหาที่ตาย ! ”
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณควรรีบออกไปจากที่นี่เถอะ ! ”
ฉินเทียนยิ้มและพูดว่า “คุณรู้ได้อย่างไรว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉัน ? ”
“ตระกูลหูมีบุญคุณกับพวกคุณ และฉันเองก็เหมือนกัน พวกคุณสามารถมารวมกันที่นี่เพื่อตอบแทนบุญคุณ แล้วทำไมฉันจะทำไม่ได้ล่ะ ? ”
“เทพเจ้า ท่านเต็มใจจะช่วยพวกเรา ? ”
“เช่นนั้นมันดีมากเลย！”
“ด้วยความสามารถท่าน จะต้องสามารถเอาชนะสามตระกูลหลักได้อย่างแน่นอน ! ”เจ้าหกน้อยโห่ร้องอย่างตื่นเต้น และคนที่เหลือ ก็มีความสุขมากเช่นกัน
ท้ายที่สุด อาศัยความแข็งแกร่งของพวกเขา พวกเขาตัวเล็กเกินไป และหลังจากได้เห็นความสามารถอันน่าอัศจรรย์ของฉินเทียนแล้ว พวกเขาเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่าด้วยการมีส่วนร่วมของฉินเทียน ทุกอย่างจะสำเร็จอย่างแน่นอน !
“ไม่ได้ ! “หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเถียโถวก็พูดอย่างเย็นชา “ในฐานะหัวหน้า ฉันปฏิเสธการเข้าร่วมของคุณ”
ทำไมล่ะ ?
ลุงเฉา เจ้าหกน้อยและคนอื่น ๆ ล้วนมีสีหน้าที่ดูงงงวย
เถียโถวไม่ได้อธิบาย แต่ดวงตาของเขาเฉยเมย และปฏิเสธผู้อื่นอย่างเฉียบขาด
ฉินเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “ไม่เป็นไร ”
“เพียงแต่ว่า ก่อนที่ฉันจะจากไป คุณจะต้องสัญญากับฉันเรื่องหนึ่ง ”
“หลังจากจบเรื่องนี้แล้ว หากคุณยังยืนยันที่จะขับไล่ฉันออกไป เช่นนั้นฉันก็จะจากไป ”
เถียโถวชะงักไปครู่หนึ่ง “เรื่องอะไรเหรอ ?”
“พาฉันไปไหว้เพื่อนเก่าของฉัน！”
“มาเถอะ！”
พูดจบ เขาก็ลุกขึ้น เดินออกไปข้างนอก
ดวงตาของเถียโถว ซับซ้อน และลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ยังลุกขึ้นยืนช้า ๆ และค่อย ๆ เดินออกไปข้างนอก
“หัวหน้า______”
เจ้าหกน้อยต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกเถียโถวขัดจังหวะอย่างเย็นชา
“ปิดประตู พวกเจ้าควรจะนอนได้แล้ว ”
ข้างนอกนั้น พระจันทร์เอียงขึ้นทางทิศตะวันออก แสงจันทร์นวลส่องกระทบสวนด้านหลังอย่างสวยงาม ฉันเห็นกิ่งก้านดอกไม้ไหว กลิ่นหอมก็ฉุน และลมหายใจแห่งความเงียบสงบ
ถ้าไม่ใช่เพราะหลุมฝังศพ ใครจะคิดว่า โศกนาฏกรรมที่น่าตกใจจะเกิดขึ้นที่นี่
หลุมฝังศพสะท้อนความเยือกเย็นของแสงจันทร์
กิ่งก้านดอกไม้โดยรอบ ยังเพิ่มความแห้งแล้ง
ฉินเทียนยืนอยู่หน้าหลุมฝังศพของพ่อแม่หูเฟย ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เขาโค้งคำนับสามครั้ง
จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น และพูดขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา “ลุงและป้า แม้ว่าผมฉินเทียนจะเป็นคนนอก แต่พวกคุณก็ไม่เคยปฏิบัติต่อผมในฐานะคนนอกเลย ”
“ช่วงเวลาที่อยู่ในตระกูลหูเหล่านั้น ล้วนเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผม ”
“วิญญาณผู้กล้าหาญของผู้อาวุโสทั้งสองท่านอยู่ไม่ไกล และโลกนี้เป็นเหมือนกระจกเงา ผมฉินเทียน จะหาตัวฆาตกรให้เจออย่างแน่นอน และตัดศีรษะของมันมาเพื่อขอโทษต่อหน้าหลุมศพของพวกท่าน！”
เถียโถว ยืนอยู่ข้าง ๆ มองดูเงียบ ๆ ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย
หลังจากแสดงความเคารพต่อสองสามีภรรยาหูซื่อแล้ว ฉินเทียนก็ลุกขึ้นยืน จากนั้นเดินไปด้านข้างหน้าหลุมศพของหูเฟย
คราวนี้ เขาไม่ได้คุกเข่าลง เขาหันไปหาเถียโถวและพูดว่า
เถียโถวยังคงนิ่งเงียบ เดินเข้าไปราวกับเครื่องจักร จุดธูปสามดอก
เนื่องจากจุดธูป ข้อมือของเขา จึงโผล่ออกมาจากแขนเสื้อ แสงจันทร์สีนวลส่องเข้ามาเผยให้เห็นรอยยู่ยี่บนผิวหนัง
ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณเองก็เคยประสบเหตุไฟไหม้เหมือนกันเหรอ ? ”
เถียโถวสั่นสะท้าน และรีบซ่อนข้อมือกลับเข้าไปในเสื้อแขนยาว เขาก้าวถอยหลังและพูดอย่างเย็นชา “ฉันได้ทำในสิ่งที่คุณขอให้ทำแล้ว ”
“คุณไหว้เสร็จแล้ว ก็รีบไปซะเถอะ ! ”
ฉินเทียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก มองไปที่ป้ายคำตัวอักษรบนหลุมฝังศพหูเฟย และชายหนุ่มผู้มีจิตใจสูงส่งในรูปถ่าย แล้วพูดความขมขื่นว่า “พี่เฟย น้องมาหาพี่แล้ว ”
“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ พี่ให้ฉันมามากมาย และผมเป็นหนี้พี่มาก
“แต่ผมเชื่อว่า ด้วยนิสัยของพี่ พี่จะไม่ตำหนิผม
“เพราะพี่รู้ว่า ผมมีเหตุผลของผม ”
เขาตกอยู่ในความทรงจำ และพูดถึงเรื่องนี้
“แม้ว่าตอนนี้หยินและหยางทั้งสองจะแยกจากกัน แต่มีบางเรื่อง
“หลังจากออกจากมหาลัยฮั่นจง กลับไปที่ตระกูลฉิน เดิมทีผมคิดว่า ความอดทนของผม สามารถแลกเปลี่ยนให้พวกเขาหลีกทางให้
“แต่ไม่คิดเลยว่า สิ่งที่แลกมานั้น
“ตระกูลฉินไม่สามารถทนผมได้อีกต่อไป ”
“ด้วยความโกรธ ผมหนีออกจากบ้าน มีเงินเพียงพอที่จะซื้อตั๋วรถไฟใบหนึ่งเท่านั้น ผมคิดว่า สามารถซื้อได้ไกลเท่าไร ก็จะซื้อไกลเท่านั้น
“ในตอนนั้นผมไม่มีความคิดอื่น แค่อยากจะไปให้ไกล ไปให้ไกลจากตระกูลฉิน……เป็นการดีที่สุด และในชีวิตนี้ ก็ไม่อยากพบเจออีก”
“จุดสิ้นสุดของตั๋วรถไฟ ก็คือเมืองเล็ก ๆ ทางตอนใต้ชื่อหลงเจียง ผมไปปักหลักตั้งตัวอยู่ที่นั่น หางานส่งอาหารเพื่อเลี้ยงตัวเอง......”
“ตอนนั้น ผมรู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าเศร้าไปกว่าความตายอีกแล้ว ผมพร้อมที่จะจากโลกนี้ไปแล้วด้วยซ้ำ”
“ผมรู้ ถ้าพี่อยู่ข้างกายผม พี่จะต้องจับคอผม
“เพราะคำหนึ่งที่คุณพูดบ่อยที่สุดคือ ผู้ชายก็คือผู้ชาย ไม่มีอะไรร้ายแรงนอกจากความตาย
เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็หันไปมองเถียโถวและพูดว่า “ถ้าคุณเป็นหูเฟย คุณจะยกโทษให้ฉันไหม ?
เถียโถวที่ฟังอย่างเงียบ ๆ ในตอนนี้ดวงตาของเขาเป็นประกาย และพูดอย่างแผ่วเบาว่า
อ่าน บัญชามังกรเดือด นวนิยาย บทที่ 678 ธูปสามดอก
ชุดนวนิยาย บัญชามังกรเดือด ของ สวรรค์ไร้เทียมทาน ได้อัปเดตบทล่าสุดแล้ว บทที่ 678 ธูปสามดอก. ที่ บทที่ 678 ธูปสามดอก ตัวละครชายและหญิงยังคงอยู่ที่จุดสูงสุดของปัญหา ซีรีส์ บัญชามังกรเดือด สวรรค์ไร้เทียมทาน บทที่ 678 ธูปสามดอก เป็นนวนิยายที่ดีมาก ดึงดูดผู้อ่านได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทที่ 678 ธูปสามดอก ได้นำรายละเอียดที่น่าตื่นเต้นมาให้ผู้อ่าน เนื้อหาใดที่ผู้เขียน สวรรค์ไร้เทียมทาน จะนำเรามาที่ บทที่ 678 ธูปสามดอก ติดตาม บัญชามังกรเดือด บทที่ 678 ธูปสามดอก ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com.
บัญชามังกรเดือด สวรรค์ไร้เทียมทาน บทที่ 678 ธูปสามดอก
บัญชามังกรเดือด บทที่ 678 ธูปสามดอก