บัญชามังกรเดือด บทที่ 693 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

ได้ยินคำพูดของ หยางต้าว แล้ว แววตาของเว่ยเทียนเหอ และ จ้าวคง ก็เป็นประกายขึ้นพร้อมกัน

“ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ช่างเป็นแผนการที่ยอดเยี่ยมเสียจริง!”

“สมแล้วที่เป็นผู้นำตระกูลหยาง!”

“เร็วสิ พวกเรารีบโทรศัพท์ไปหา หวังเหล่าหู่ กัน!”  เว่ยเทียนเหอ พูดด้วยความตื่นเต้น

จ้าวคง ค่อนข้างใจเย็น เขาหัวเราะและพูดว่า “เจ้าบ้านเว่ย คุณไร้เดียงสาเกินไปแล้ว”

“หวังเหล่าหู่ สามารถครอบครองแผ่นดิน ฮั่นจง ได้ คุณคิดว่าเขาจะเป็นคนโง่อย่างนั้นหรือ?”

“ฉินเทียนได้ชี้แจงต่อสาธารณชนแล้วว่า เถียโถว คนนั้นก็คือ ราชาเถียสิบสาม แถมยังมีแผ่นป้ายอาญาสิทธิ์ ไม่ว่ามันจะเป็นของจริงหรือของปลอมก็ตาม คุณคิดว่า หวังเหล่าหู่ จะกล้าเสี่ยงง่ายๆ อย่างนั้นหรือ?”

“ตาเฒ่าคนนี้ เขาน่าจะเหมือนกับพวกเรา แทบอยากจะให้ฉินเทียนเริ่มเปิดศึกกับพวกเราอยู่แล้วหล่ะ!”

“ถ้างั้นจะทำยังไงดี?”เว่ยเทียนเหอ สงสัย

หยางต้าว หัวเราะและตอบว่า “ต้องล่อเสือตัวนี้ออกมา ต้องทำให้จุดสำคัญของเขาเจ็บปวดเสียก่อน ฉันมีวิธีอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะลงมือ พวกเราต้องได้รับการสนับสนุนจากบุคคลคนหนึ่งก่อน”

“ใครหรือ?”

หยางต้าว กำลังจะพูดต่อ แต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เมื่อเห็นสายโทรเข้าที่แสดงบนหน้าจอนั้น แววตาของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มออกมา

“เขามาแล้ว”

“ฮัลโหล หัวหน้าว่าน!” หลังจากรับสายแล้ว น้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนเป็นแสดงความเคารพขึ้นมา

ในสาย เป็นน้ำเสียงแหบๆ “ทำตามที่คุณพูด พวกเราอนุญาตให้พวกคุณสังเวยเสือหนึ่งตัวได้ เสร็จเรื่องแล้วค่อยแบ่งเอาอาณาเขตของเขา แต่ว่า____”

“เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่และสำคัญมาก จะต้องทำสำเร็จเท่านั้น ห้ามล้มเหลวอย่างเด็ดขาด”

“ศักยภาพของ หวังเหล่าหู่ อาจจะไม่เพียง พวกคุณคอยช่วยเสริมอย่างลับลับก็แล้วกัน!”

หยางต้าว รีบตอบกลับไปว่า “เข้าใจแล้วครับ!”

หานหลิง มาพร้อมกับ เถียโถวและฉินเทียน ท่าทีเคร่งขรึม และนำเอาแผ่นป้ายอาญาสิทธิ์นั้นไปวางไว้ตรงจุดกึ่งกลางที่กลางห้องโถงอย่างระมัดระวัง

อย่ามองว่านั้นเป็นเพียงป้ายเหล็กธรรมดาแผ่นหนึ่ง แต่ตัวอักษรสามตัว “บัญชาราชาเทพ” ที่ส่องสว่างวูบวาบอยู่นั้น ราวกับเป็นตัวแทนของเกียรติยศอันสูงสุดเลยก็ว่าได้

ราวกับเสื้อพระราชทานที่ฮ่องเต้พระราชทานให้ในสมัยโบราณเลยก็ว่าได้

แม้ว่าเรื่องที่ทำอยู่อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ก็ดูสมบูรณ์แบบในตัวของมัน

ฉินเทียนและ เถียโถว ก็รวบรวมสมาชิกเดิมทั้งหมดของ เถียโถว

คร่าวๆ ก็คือ ฉีลิ่วกับโหวชงเป็นผู้อารักขาซ้ายขวา นำสองกลุ่มเล็ก ทำการฝึกอบรมพิเศษและออกลาดตระเวนความปลอดภัย

ลุงเฉามีอายุและดูสุขุมหนักแน่น ให้รับหน้าที่เป็นหัวหน้าพ่อบ้าน

บรรดาสมาชิกที่ขาพิการ ก็ต่างแบ่งงานกันทำ

หลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว ฉินเทียนสั่งให้คนไปตลาดซื้อแผ่นป้ายสำหรับเขียนข้อความไว้ติดเหนือประตู และเขียนข้อความด้วยตัวเองว่า จวนราชาสิบสาม

จากนั้น คือจะซ่อมแซมต่อยังไงดี นี่สิเป็นคำถามที่ยาก

เพราะนี้ไม่ใช่อาคารธรรมดาทั่วไป แรกเริ่มนั้นได้ทำการออกแบบตามสวนสวยงามของราชวงศ์ ได้มีการเชิญช่างฝีมือที่มีความชำนาญด้านสถาปัตยกรรมโบราณมาจากทั่วประเทศ

ตอนนี้คงหาคนเหล่านี้ไม่ได้อีกแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น กระดาษพิมพ์เขียวในตอนนั้น ก็ถูกเผาจนเป็นขี้เถ้าในกองเพลิงไปนานแล้ว

ในขณะที่ฉินเทียนกำลังคิดจะโทรศัพท์หาลิฉุน เพื่อขอให้เขาแนะนำผู้เชี่ยวชาญในการออกแบบให้เขาสักสองสามคน ทันใดนั้นก็มีคนคนหนึ่งเข้ามารายงานว่า

“ท่านหัวหน้า หยางต้าว ผู้อารักขาใหญ่ มาถึงแล้ว”

“บอกว่ามีธุระต้องการขอพบ”

ห่ะ?

เมื่อได้ยินชื่อนี้ แววตาของ เถียโถว ก็แสดงความดุร้ายออกมา