บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 919

เธอแย่งช่อดอกไม้จากมือของลาน่าและโยนมันลงในเตา

“ไสหัวไป” เธอไม่เหลือที่ว่างให้กับศักดิ์ศรีของลาน่า

รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของลาน่าได้เหือดแห้งไปอย่างเห็นได้ชัด และขณะที่เธอกำลังเดือดขึ้น คาเลนก็วิ่งเข้ามาหาพวกเธอ

เพื่อนของเจเรมี่มาแสดงความเคารพ หล่อนทำกับเธอแบบนี้ได้ยังไง?” คาเลนเข้าข้างลาน่า เห็นได้ชัดว่าตราบใดที่มีโอกาสต่อต้านเมเดลีนเกิดขึ้นสำหรับคาเลน เธอไม่เคยเลือกที่จะนั่งอยู่เฉย

เธอก็ดูโศกเศร้าและเป็นทุกข์ “สวัสดีค่ะคุณหญิง ดิฉันเป็นเพื่อนของคุณวิทแมน ชื่อของฉันคือลาน่า ฉันรู้ว่าเขาจากไปเมื่อไม่นานมานี้ และดิฉันเสียใจกับเรื่องนี้จริง ๆ ค่ะ ดิฉันก็แค่อยากที่จะมาแสดงความเคารพเท่าที่จะทำได้อย่างน้อยที่สุดค่ะ ฉันคาดไม่ถึงว่าคุณผู้หญิงวิทแมนจะไล่ฉันออกไปจริง

หลังจากที่ได้ยินเช่นนี้ คาเลนก็เย้ยหยัน “คุณผู้หญิงวิทแมนงั้นเหรอ? หล่อนเป็นคุณผู้หญิงวิทแมนแบบไหนกัน? ความตายของเจเรมี่ ทั้งหมดก็เป็นเพราะหล่อน!”

“อะไรนะคะ? งั้นความตายของคุณชายวิทแมนก็เป็นต้นเหตุมากจาคุณมองนต์โกเมอรีคนนี้เหรอคะ?” ลาน่าถามอย่างรู้ดี ในฐานะที่เป็นผู้ริเริ่มของเหตุการณ์นี้ เธอก็รู้สึกยินดี

เพียงแต่ว่าในตอนแรกเป้าหมายของเธอคือเมเดลีน เธอคาดไม่ถึงว่าเจเรมี่จะขวางทางกระสุนปืนให้กับเมเดลีนด้วยตัวของเขาอย่างสิ้นหวัง

การกระทำของเขาทำให้เธอรู้สึกสับสน แต่เธอก็แค่อยากที่จะคว้าหัวใจของเจเรมี่ให้มากขึ้น

คาเลนหยิบธูปสามดอกและส่งมันให้กับลาน่า “คุณจอห์นสัน ฉันคือแม่ของเจเรมี่ ไปแสดงความเคารพของคุณเถอะค่ะ ถ้าหล่อนกล้าขัดขวางคุณอีก ฉันจะไล่หล่อนออกไปในทันที!”

ลาน่ารู้สึกพอใจ เธอหัวเราะคิกคักกับตัวเองและยื่นมือของเธออกไปเพื่อรับดอกไม้

ก่อนที่เธอจะได้แตะดอกไม้ ข้อมือของเธอก็ถูกเมเดลีนบีบแน่นอีกครั้ง

ลาน่าเงยหน้าขึ้นอย่างเป็นทุกข์ และเห็นว่าเมเดลีนจ้องเธอด้วยสายตาที่เย็นชาและมุ่งร้าย

“ฉันบอกให้เธอออกไป เธอก็ออกไปสิ” แม้เสียงของเมเดลีนจะเบา แต่ออร่าที่แสนอันตรายของเธอก็ยังคงกำจายออกมา