จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 641

ฟางเหยียนสบตา ด้วยสีหน้าชิลล์ๆ แววตาอาฆาต แล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า “พวกแกทำร้ายคุณน้าของฉันใช่มั้ย?”

คำพูดนี้เย็นชามาก เย็นชาจนเหมือนกับคำพูดผู้เฒ่าใกล้ตายพูดออกมา แหบ เลือดเย็น ราวกับสองสามคำที่พูดออกมานี้ เจ้าของเสียงจะขาดลมหายใจอย่างไรอย่างนั้น!

คนที่คุ้นเคยกับเทพแห่งสงครามจะรู้ ว่าปกติจอมพลโผ้จวินจะไม่โมโห นอกจากทหารรุกล้ำดินแดน คิดจะทำลายการปิดล้อมชายแดนภาคเหนือ จึงจะยั่วการโมโหของจอมพลโผ้จวินได้ แต่ทุกครั้งที่จอมพลโผ้จวินแสดงอารมณ์นี้ออกมา แทบจะไม่ร้อนใจแม้แต่น้อย เขาจะเริ่มฆ่าคนแล้ว!

แต่หญิงหน้ากากพยัคฆ์ตกใจขึ้นอีกครั้ง เมื่อเอ่ยปาก ก็ทำให้เธอรับรู้ได้ถึงความสิ้นหวังอย่างหนัก โดยเฉพาะนัยน์ตาสีดำคู่นั้น ราวกับกระบี่คมเล่มหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น แทงทะลุสิ่งคุ้มกันของเธอทั้งหมดในทันใด แต่ตอนนี้เธอรู้สึกมากขึ้น ตัวเองเหมือนกับลูกแกะน้อยที่ใครจะทำอะไรก็ได้ที่หมดหนทางตัวหนึ่ง ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง

พลัง!

ในร่างกายของฟางเหยียน เธอรับรู้ได้ถึงพลังของจักรพรรดิที่เฝ้ามองฟ้าดิน ราวกับคนที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ผู้ชายคนหนึ่ง แต่เป็นยมบาลของนรก สามารถตัดสินความเป็นความตายของเธอได้ตลอดเวลา ทำให้เธอไร้ซึ่งแรงดิ้นรน หัวเดียวกระเทียมรีบ!

เธอไม่รู้ ว่าทำไมเมื่อมองฟางเหยียนถึงได้มีความหวาดกลัวที่ลึกเข้าไปถึงกระดูกได้ขนาดนี้ ไม่ปกติเอาเสียเลย ถึงขั้นตอนนี้เธอก็ไม่พูดอะไร ไม่ใช่ไม่พูด แต่ไม่กล้าตอบกลับต่างหาก

อยู่ในยุทธภพจนเป็นนิจ คนที่พบเจอต่างๆนานามากมายไม่หนึ่งแสนก็สองแสน แต่ฟางเหยียนเป็นคนแรกที่ทำให้เธอสิ้นหวังมาก เพียงแค่สายตา ราวกับสามารถเอาชีวิตของเธอได้ จุดที่สำคัญที่สุดคือ นึกไม่ถึงว่าเธอจะเดาทางฟางเหยียนไม่ถูก ในร่างกายของเขาไม่มีร่องรอยของการเคลื่อนไหวกำลังภายในแต่อย่างใด

มีเพียงความเป็นไปได้อยู่สองข้อ ข้อที่หนึ่ง ฟางเหยียนเป็นเพียงคนธรรมดา เป็นคนธรรมดาที่เมื่ออยู่ในฝูงชนก็หาไม่เจอ ข้อที่สอง นั่นก็คือฟางเหยียนเป็นผู้สูงส่ง ส่วนจะสูงส่งขนาดไหนนั้นเธอไม่กล้าคิด เหตุผลง่ายมาก ขาข้างหนึ่งของเธอได้ก้าวสู่ระดับปรมาจารย์ เป็นระดับต้าชี่ขั้นยอดแล้ว สูงกว่าระดับต้าชี่ บางทีเขาเป็นปรมาจารย์ หรือเป็นระดับยอดดาวเหนือ ยิ่งคิดเธอยิ่งรู้สึกหลังเย็นวูบวาบขึ้นมา

จะโทษที่เธอไม่คิดแบบนี้ก็ไม่ได้ ข้อสันนิษฐานสองข้อ เธอให้น้ำหนักไปทางข้อสอง เพราะฟางเหยียนแสดงท่าทางนิ่งสงบ แต่คนจำนวนมากไม่สามารถเทียบได้ โดยเฉพาะสัตว์เจ้าที่ในตำนานตัวนี้ของตระกูลฟาง เมื่อเห็นฟางเหยียนมา ก็ไม่มีความเย่อหยิ่งที่ยโสโอหังของเมื่อก่อนทันใด ตอนนี้เขาเหมือนกับฮัสกี้ที่เชื่อฟังตัวหนึ่ง

จะว่าไป หญิงหน้ากากพยัคฆ์เป็นยอดฝีมือที่แท้จริง วิเคราะห์ออกมากมายได้เร็วขนาดนี้ แต่เมื่อเธอไม่เอ่ยปาก ดูเหมือนฟางเหยียนไม่มีความอดทนอีกต่อไป เห็นเขาเดินไปเดินมา เดินมาที่หญิงหน้ากากพยัคฆ์อย่างเคร่งขรึม

และจากที่ฟางเหยียนย่างก้าวมา จู่ๆความกดดันของหญิงหน้ากากพยัคฆ์คล้ายกับน้ำท่วมที่โถมเข้ามา กดเอาไว้ทันใด และสิ่งที่ทำให้เธอคาดไม่ถึงคือ ความกดดันนี้เข้าไปที่ๆส่วนของเธอ ทำให้เธอไม่สามารถขยับได้แม้แต่ครึ่งก้าว ก้าวเดียว!

เจอเข้ากับแรงกดดันเข้าให้แล้ว!

“พูดมา! แกทำร้ายน้าของฉันใช่มั้ย!”

พูว์!

หญิงหน้ากากพยัคฆ์กระอักเลือดออกมา ไม่ใช่แค่นี้ หน้ากากที่เธอใส่ไว้ก็แตกออก โผล่เป็นใบหน้าที่ถูกเผาออกมา นั่นเป็นใบหน้าที่เหลือแค่ลูกตาสองดวงเท่านั้น ดูๆแล้วพิลึกน่ากลัว ทำให้คนขนลุก

หญิงหน้ากากพยัคฆ์หน้าถอดสี เธอเดาถูกแล้ว ฟางเหยียนเป็นประเภทที่สอง!

“แก แกเป็นใครกันแน่!” หญิงหน้ากากพยัคฆ์กล่าวด้วยความตกใจ

“ฉันคือฟางเหยียน!”

“ไม่ แกไม่ใช่ฟางเหยียน แกไม่มีทางเป็นฟางเหยียนแน่นอน การปล่อยกำลังภายในออกมาด้านนอก มีเพียงนินจาระดับปรมาจารย์ที่แข็งแกร่ง จึงจะล็อกคนหนึ่งอย่างง่ายดายได้ แก แกเป็นใครกันแน่!” พูดถึงหลังๆ หญิงหน้ากากพยัคฆ์ได้ตะเบ็งสุดเสียง เธอกลัวเข้าแล้วจริงๆ

“แก ไม่มีสิทธิ์รู้”

ฟางเหยียนยกมือขวาขึ้นมาอย่างช้าๆ ชี้ไปที่หญิงหน้ากากพยัคฆ์ทันที จากนั้นเธอหน้าถอดสีทันใด เพิ่งมารู้สึกตัวอีกทีพบว่าคอตึงๆ แว็บเดียวเท่านั้น เธอรู้สึกได้ว่าหายใจไม่คล่อง ในหัวว่างเปล่า

นี่!

ผู้คนของตระกูลฟางช็อก หญิงหน้ากากพยัคฆ์ถูกสยบง่ายๆแบบนี้! คนที่ยโสโอหัง ปีศาจสาวที่จะฆ่าล้างบางตระกูลฟาง ถูกสยบง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ?

ทุกคนล้วนรู้สึกคลุมเครือ ไม่เป็นความจริง

แต่ความจริงก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ