จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี นิยาย บท 11

บทที่11 จุดประสงค์ที่แท้จริง

“คุณชายโจว คิดเงินได้หรือยัง?”

พนักงานสาวสวยเร่ง จนทำให้โจวไท่มีสีหน้าไม่ดีสักเท่าไหร่

คิดเงิน เงินมันไม่พอจะจ่ายน่ะสิ!

“เดี๋ยวก่อน” ผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดพูดออกมาเบาๆ พลางมองไปทางประธาน แล้วพูดเสียงเย็นชาว่า “ประธาน ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนนั้นคุณบอกว่าไวน์แกรนจ์สองขวดนี้ให้พวกเราฟรีหนิ!”

“อือ เคยพูดไปแล้ว”

“บอกว่าให้พวกเราแล้ว ทำไมตอนนี้ถึงมารวมอยู่ในบิลล่ะ”

โจวไท่เองก็รีบใช้โอกาสนี้ ก่อนจะตัดสินใจ ทำหน้าเย็นชาพลางพูด: “ประธานของตึกซิงหยุนจะกลับคำพูดไม่ได้นะ บอกว่าจะให้เหล้าฟรี ตอนนี้จะมาเก็บเงิน นี่มันไม่ใช่ว่าโกงพวกเราเหรอ?”

หานหยุนเทาเองก็พูดเสริม: “นั่นสิ พวกเราไม่ได้โง่นะ มีใครไม่รู้บ้างว่าแกรนจ์นั้นราคาแพงขนาดไหน ถ้าไม่ใช่ประธานให้พวกเรา พวกเราไม่มีทางเอาหรอก”

“ใช่ พวกเราไม่ถูกหลอกง่ายๆ หรอกนะ”

ประธานมีสีหน้าดูไม่ค่อยดี ตอนนั้นตัวเองจะให้เพื่อเป็นการชดเชยจริง ไม่ได้ให้พวกเขา แต่ให้……

พลางแอบมองโล่เฉิน ก็พบว่าเขาไม่ได้มีปฏิเสธ ประธานพยักหน้าพลางพูด: “งั้นก็โอเค เสี่ยวเหม่ย ลบค่าไวน์แกรนจ์ออก!”

“ได้เลย ประธาน”

พนักงานสาวสวยคิดเงินใหม่ ก่อนจะส่งบิลมาให้: “ทั้งหมดสี่หมื่น อยากจะรูดบัตรหรือใช้เงินสด?”

“รูดบัตร!”

หลังจากจ่ายเงินเสร็จ โจวไท่ไม่อยากจะเหม่อลอยอยู่ตรงนั้นนาน พลางจูงมือผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดเดินออกจากตึกซิงหยุนอย่างรวดเร็ว

ตอนแรกโล่เฉินอยากจะไปที่ตึกซิงหยุนเพื่อหาฟ่านหงชาง แต่ตอนนี้เหมือนกับว่าฟ่านหงชางไม่อยู่ เขาก็เลยตามหานหยู่เยนไปที่KTVเรอัลมาดริด

ระหว่างนั้นเอง โล่เฉินรู้สึกไม่ชอบมาพากล

โจวไท่เหมือนกับคิดอะไรไม่ดีกับตัวเอง อาจจะไม่ดีกับหานหยู่เยน เขาเลยจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด

KTVเรอัลมาดริด

นี่คือคาราโอเกะที่ใหญ่และมีชื่อเสียงที่สุดในเมืองเจียง คนที่มาใช้บริการนั้นเป็นคนมีเงินทั้งนั้น การบริการก็ดี มันเป็นความต้องการของเหล่าคุณหนูคุณชาย

“พี่ไท่!”

“เสี่ยวหยู่”

โจวไท่เดินนำเข้าไปในห้องรับรองหรูหรา ในนั้นมีชายหญิงอยู่มากมาย

ชายที่นั่งอยู่คนแรกเรียกหวังหยู่ ตระกูลหวังเป็นตระกูลอันดับสองของเมืองเทียนสวย มีอำนาจมากกว่าตระกูลหานนิดหน่อย แต่ก็อ่อนกว่าตระกูลโจวหน่อย

ในแวดวงของตระกูลอันดับสองนั้น โจวไท่ถือเป็นหัวหน้าอันดับต้นๆ เลย

“หานหยุนเทา หานหยุนซี……”

หวังหยู่เห็นถึงข้างหลัง ก็มองไปที่โล่เฉิน เลยอดไม่ได้ที่จะขำขึ้นมา: “โย่ว นั่นไม่ใช่หญิงที่มีชื่อเสียงของเมืองเจียงของพวกเราหรือเปล่าน่ะ ลมอะไรพัดมาล่ะ!”

“หวังหยู่ คุณอย่ามีเรื่องนะ”

หานหยู่เยนพูดเสียงเย็นชา

หวังหยู่หัวเราะอย่างสวยงาม ไม่ได้พูดอะไรต่อไป

ตอนนี้เมืองเจียงรู้กันหมดแล้วว่าหานหยู่เยนกับบริษัทเฉิงหยู่ทำสัญญาร่วมงานกัน ในอนาคตตระกูลหานก็ต้องได้เป็นตระกูลที่ได้เป็นอันดับสองอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเกิดว่ามีความสัมพันธ์ดีๆ กับบริษัทเฉิงหยู่ มาทำโปรเจคแบบนี้ การจะมาโจมตีตระกูลอันดับหนึ่งเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้

งานที่ใหญ่ที่สุด มาจากหานหยู่เยน

จากวันนั้น หานหยู่เยนอาจจะเป็นคนที่มีอำนาจที่สุดของตระกูลหาน ตระกูลหวังไม่มีทางแข็งแกร่งได้เหมือนกับตระกูลโจว สำหรับหานหยู่เยน หวังหยู่คิดว่าไม่มีเรื่องด้วยจะดีเสียกว่า

“ทุกคนมาสนุกกันเถอะ วันนี้ฉันจะเลี้ยงเอง”

หวังหยู่หัวเราะขึ้น ก่อนจะทักทาย

ทุกคนต่างนั่งลง โล่เฉินกับหานหยู่เยนนั่งลงตรงมุมของโซฟา

คุณชายหลายๆ คนต่างโบกแท่งไฟ ดื่มเหล้า คุณหนูร่ำรวยสองคนเริ่มร้องเพลง แต่ทักษะการร้องเพลงนั้นไม่น่าชื่นชมสักเท่าไหร่เพราะเหมือนกับ “เสียงเห่าหอน”

“พี่ไท่ ได้ยินมาว่าไม่กี่วันก่อนที่ภาคตะวันตกเมืองมีคนก่อเรื่องที่หน้างาน ตอนนี้แก้ไขปัญหาได้หรือยัง?”

เมื่อดื่มมเหล้ากันครบ หวังหยู่ก็ถามขึ้นมา

“วางใจเถอะ เรื่องมันเล็ก แก้ไขได้หมดแล้ว”

หวังหยู่ตกใจเบาๆ พลางถามต่อ: “จริงเหรอ!พี่ไท่ ฉันได้ยินว่าคนที่ก่อเรื่องคือนักเลงหัวไม้ของภาคตะวันตกเมือง ในตอนแรกครอบครัวของฉันก็ถูกนักเลงหัวไม้กวาดทรัพย์สินไปเยอะมาก ลุงโจวจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร?”

“นักเลงหัวไม้?เหอะๆ ไม่มีอะไรมากหรอก!”

โจวไท่ทำปากอย่างไม่แยแส ด้วยใบหน้าทระนง “พ่อของฉันไปหาพี่เป้าแล้ว พี่เป้าออกหน้าเอง พวกนักเลงหัวไม้เล็กๆ นั้นตกใจหันไปใหญ่ ไม่ใช่แค่สัญญาว่าจะไม่มาก่อเรื่องแล้ว แต่จะกลายมาเป็นมิตรที่ดี หลังจากนั้นทุกคนไปภาคตะวันตกเมืองแล้วเกิดเรื่องอะไรก็บอกฉันหน่อย ฉันโทรแค่ครั้งเดียวก็จัดการได้แล้ว”

“พี่ไท่ คุณนี่เก่งจริงๆ เลย!”

“นั่นไม่ได้หมายความว่า หลังจากนี้พวกเราจะสามารถไปที่ภาคตะวันตกเมืองอย่างอาจหาญได้แล้วล่ะสิ!”

“แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว”

คนวัยหนุ่มสาวนั้นอยากจะลอง แถมยังวางแผนว่าพรุ่งนี้จะไปภาคตะวันตกเมืองเพื่อเดินเล่นสักหน่อย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี