ตอนที่16 คุณชายรอคุณที่ห้องหนังสือ
มู่น่อนน่อนไม่คิดว่า ผู้นำของตระกูลที่ร่ำรวยเทียบเท่าประเทศคนนั้น จะเป็นคนที่มีสีหน้าอ่อนโยนเป็นมิตรแบบนี้
เธอตะลึงนิ่งไปสักครู่ แล้วพูดว่า"ฉัน ฉันคือมู่น่อนน่อน"
ซื่อของครั้งนี้ไม่ได้แกล้ง แต่ทำให้ตกใจจริงๆ
"ไม่ต้องเขิน เธอแต่งเข้าตระกูลเฉินแล้ว ก็คือส่วนหนึ่งของตระกูลเฉิน ก็ถือว่าเป็นลูกสาวของฉัน"
เฉินชิงเฟิงพูดไปพลาง ถือกาน้ำที่อยู่ข้างๆเทน้ำให้หล่อนไปพลาง
ตอนอยู่ตระกูลมู่ มู่ลี่เหยียนไม่เคยมองเธอตรงๆเลย ความสนใจของเซียวชู่เหอก็อยู่ที่ตัวสองพี่น้องนั้นทั้งหมด
ไม่เคยมีผู้ใหญ่คนไหนปฏิบัติต่อเธออย่างอ่อนโยนแบบนี้บ้างเลย อยู่ๆก็ตกใจที่ได้รับความเมตตาอย่างไม่คาดคิดเล็กน้อย
มู่น่อนน่อนรับแก้วน้ำมา"ขอบคุณค่ะ"
"เธอทำเหมือนถิงเซียวก็ได้ เรียกฉันพ่อ"เฉินชิงเฟิงพูดพลาง ประเมินหล่อนอย่างเงียบๆพลาง
หน้าตาไม่ค่อยเข้าตา ปฏิกิริยาเชื่องช้าเล็กน้อย ถึงแม้จะเขินเก้ๆกังๆแต่กลับมีมารยาท เป็นเด็กที่จิตใจงามเป็นธรรมชาติ
"......พ่อ"มู่น่อนน่อนเรียกอย่างลังเล
บนหน้าเฉินชิงเฟิงปรากฏรอยยิ้มออกมา น้ำเสียงขอโทษ"เธอแต่งงานกับถิงเซียว ไม่ได้จัดงานแต่งลำบากเธอหน่อยนะ จริงๆวันนี้ควรจะเป็นเธอกับถิงเซียวกลับไปทานข้าวที่บ้านเก่า แต่ถิงเซียวเด็กนั้นเพราะว่าเรื่องของแม่มีปมในใจ ไม่ยอมกลับบ้านเก่าสักที ทีหลังเธอแนะนำๆเขาหน่อย"
คือครอบครัวใหญ่ที่ถูกสืบทอดมาหลายร้อยปี เป็นประเพณีมาสามชั่วอายุ
ว่ากันว่า บ้านเก่าหลังนั้นของตระกูลเฉินไม่สามารถตีราคาได้ เคยมีคนลองให้ราคาแสนล้านจะซื้อบ้านของตระกูลเฉิน สุดท้ายคนนั้นกลายเป็นเรื่องตลกในวงการคนชั้นสูง
และในคำพูดของเฉินชิงเฟิงยังพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวกับแม่ของเฉินถิงเซียว มู่น่อนน่อนก็รู้มานิดหน่อย
การลักพาตัวในสิบปีก่อน โจรไม่ใช่ลักพาตัวแค่เฉินถิงเซียว แล้วยังลักพาตัวแม่ของเฉินถิงเซียวไปด้วย
แต่ว่าสุดท้ายช่วยออกมาได้แค่เฉินถิงเซียว
สำหรับแม่ของเฉินถิงเซียว มีคำพูดหลายแบบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม