ตอนที่4 เห็นหนึ่งครั้งจูบหนึ่งครั้ง
รถยนต์สีดำจอดอยู่หน้าบ้านพักตากอากาศของตระกูลมู่
มู่น่อนน่อนกำลังจะปลดเข็มขัดนิรภัย เฉินถิงเซียวที่อยู่ข้างๆโน้มตัวเข้ามา นิ้วเรียวยาวกดเบาๆที่ล็อกเข็มขัดนิรภัย เสียง"ผัวะ"ดังขึ้น เข็มขัดนิรภัยปลดออกแล้ว
ใบหน้าที่หล่อของเขาใกล้ชิดมาก ถึงแม้ว่าหัวใจของมู่น่อนน่อนเหมือนน้ำที่หยุดไหล เห็นแล้วก็หน้าแดงใจสั่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน เดิมทีตาที่ลอยอยู่เกิดความสับสนเล็กน้อย
ผู้ชายคนนี้ใช้แค่ใบหน้า ก็พอที่จะทำให้ผู้หญิงทุกคนหวั่นไหวได้
แต่คิดถึงพฤติกรรมของเขาเมื่อวานนี้ สีหน้าของมู่น่อนน่อนก็กลับมาปกติ
ก็แค่ลูกผู้ดีมีเงินร่ำรวยที่คิดสนุกเกินเลยกับพี่สะใภ้เท่านั้นเอง หน้าตาดีทำไรได้
เธอเงยหน้าขึ้น ดันแว่นเล็กน้อย สีหน้ามึนๆ ดวงตาที่ไม่มีแววนั้นมีความโง่เขลา"ฉันจะลงรถแล้ว"
เฉินถิงเซียวหรี่ตาเล็กน้อย ออร่าถูกปล่อยออกมาทันที คนทั้งคนเต็มไปด้วยกลิ่นไอความอันตราย
มู่น่อนน่อนรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของเขาอย่างเฉียบแหลม เปิดประตูจะลงรถ แขนข้างหนึ่งล็อกมือที่หล่อนจะเปิดประตูก่อน
รูปร่างของเขากว้าง แขนยาวยืดอยู่ตรงหน้าเธอ ถ้าดูจากด้านนอก เขาเหมือนกอดหล่อนไว้ในอ้อมแขน
เขามองทะลุผ่านแว่นเธอ มองตาที่สดใสของหล่อนตรงๆ พูดอย่างมีความหมายลึกซึ้ง"ฉันใจดีส่งพี่สะใภ้กลับมา พี่สะใภ้ไม่ขอบคุณฉันเหรอ?"
เธอก้มหัวลง มีสภาพจิตใจที่หวาดกลัว กระซิบพูดเบาๆว่า"ขอบคุณ"
พวกตระกูลมู่เห็นสภาพแบบนี้ของเธอแล้วเบื่อที่จะสนใจเธอ ขอให้เฉินเจียฉินก็คิดแบบนี้เหมือนกัน
เฉินถิงเซียวมองริมฝีปากอมชมพูที่เม้มเล็กน้อยของเธอ สีหน้าค่อยๆหมองลง"ขอบคุณได้ไม่จริงใจขนาดนี้ ฉันคงต้องเอาคำขอบคุณเอง"
ทั้งทั้งที่เป็นแค่ใบหน้าที่มีผิวหมองคล้ำ กลับมีริมฝีปากที่อมชมพูขนาดนี้ ทำให้เขามีความอยากได้ขึ้นมา
ในเมื่อเป็นภรรยาที่ถูกต้องของเขา ทำไมเขาต้องอดกลั้นด้วย?
คิดขึ้นมา เขาโน้มตัวลงจูบบนฝีปาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม