เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1066

บทที่1066 ไปส่งผ้าห่ม

โชคดีที่ผ่านไปไม่นานมู่จื่อก็กลับมา

เมื่อเห็นมู่จื่อ เสี่ยวเหยียนกับเสี่ยวหมี่โต้วทำท่าทางเหมือนลูกอ๊อดเจอแม่ รีบเดินเข้าไปหา ตัวติดกับหล่อนทันที

“มู่จื่อ”

“หม่ามี๊”

หานมู่จื่อที่เพิ่งเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าสงบสติอารมณ์ของตัวเองให้ใจเย็นลง คิดไม่ถึงเลยว่า เมื่อออกมาจะเจอกับเสี่ยวเหยียนและเสี่ยวหมี่โต้ว หล่อนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ไม่นานนักก็ตั้งสติกลับมาได้

เสี่ยวเหยียนจะมาที่นี่ถือว่าเป็นเรื่องที่หล่อนคาดเดาไว้อยู่แล้ว เพราะก่อนหน้านี้หล่อนก็อยากตามมาด้วย เพียงแต่มู่จื่อไม่ให้มา

คิดไม่ถึงว่า...สุดท้ายหล่อนยังจะ

“วันนี้เพิ่งเปิดกิจการ เธอก็ต้องรีบมาที่นี่แล้ว ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?”

เสี่ยวเหยียนขมวดคิ้วขึ้น น้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ

“มู่จื่อ เธอไม่ต้องพูดถึงเรื่องเปิดร้านแล้ว ตอนนี้เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญ”

หานมู่จื่อยิ้ม “ทำไมจะไม่สำคัญล่ะ? ถ้าเป็นวันปกติคงไม่เป็นไร แต่วันนี้...”

“พอแล้ว เรื่องที่ร้านถ้าไม่โอเคยังไงค่อยหาใหม่ได้ แต่เธอมีแค่ตัวคนเดียว เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันจะไม่มาหาเธอได้ยังไง? อาการของคุณชายเย่ พวกเราทราบแล้ว ฉันไปนั่งเป็นเพื่อนเธอนะ”

หล่อนชี้ไปที่เก้าอี้ทางด้านข้าง หานมู่จื่อพยักหน้าลง ไม่พูดยืดเยื้ออะไรต่อ

ทั้งสามนั่งลงบนเก้าอี้

คงเป็นเพราะช่วงเวลาคับขัน เสี่ยวหมี่โต้วจึงเรียบร้อยและนิ่งเป็นพิเศษ นอกจากจะกุมมือของหม่ามี๊และลูบเบาๆเพื่อคอยปลอบใจ เขาก็ไม่พูดอย่างอื่นอีก

แต่ชายสองคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง และอีกสามคนที่นั่งอยู่ ไม่นานนักก็ตกอยู่ในภวังค์ของความเงียบ

พวกเขาไม่รู้เลยว่าเย่โม่เซินจะฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่ และไม่รู้ว่าควรทำอะไรต่อไป แต่หากจะเป็นอะไรไปตอนนี้ คงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ดังนั้นเวลาจึงผ่านไปเช่นนี้นาทีแล้วนาทีเล่า

นั่งไปเรื่อยๆ ดูเหมือนอุณหภูมิรอบตัวต่ำลงเยอะมาก

เสี่ยวเหยียนรู้สึกหนาวเล็กน้อย แต่หล่อนไม่กล้าแสดงท่าทีอะไรออกมา อีกอย่างตอนนี้คนที่หล่อนเป็นห่วงมากที่สุดก็คือมู่จื่อ

เพราะหล่อนตั้งท้องอยู่ เมื่อคิดได้เช่นนี้ เสี่ยวเหยียนจึงพูดขึ้น: “มู่จื่อ หรือว่า...”

“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฉันไม่กลับแน่นอน”

“ไม่ใช่...เธอเข้าใจผิดแล้ว” เสี่ยวเหยียนยิ้ม: “ฉันไม่ได้บอกให้เธอกลับบ้าน อยู่กับเธอมานานหลายปีขนาดนี้ ฉันไม่รู้นิสัยของเธอหรือไง? ฉันจะบอกว่า ยังไงคุณชายเย่ยังต้องเฝ้าดูอาการอยู่ในห้องคนไข้ พวกเราจองห้องคนไข้ด้านข้างกันไหม ในห้องมีเตียง เธอจะได้เข้าไปนอนสักคืน”

“คุณนายน้อย ผมว่าแบบนี้ก็ได้นะครับ คุณร่างกายอ่อนแอ ตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาที่อากาศหนาวที่สุด ตอนนี้ยังไม่ดึกมาก หากรอให้ดึกกว่านี้จะยิ่งหนาวมากขึ้น ถ้าถึงตอนนั้นคุณชายเย่ฟื้นขึ้นมา คุณนายน้อยกลับไม่สบายขึ้นมา พวกเราคงไม่มีทางสู้หน้าคุณชายเย่ได้”

ที่พูดมาล้วนแล้วแต่คือเรื่องจริง อุณหภูมิในโถงทางเดินนี้ช่างต่ำเหลือเกิน

ถ้ารอให้ถึงตอนกลางคืน คงจะหนาวมากกว่านี้

ตัวหล่อนเองยังทนได้ แต่ลูกที่อยู่ในท้องคงทนไม่ได้ อีกทั้งข้างกายหล่อนยังมีเสี่ยวเหยียนและเสี่ยวหมี่โต้ว หล่อนคงไม่อยากให้ทั้งสามต้องอดนอนไปกับตัวเองหรอก

คิดได้เช่นนี้ หานมู่จื่อจึงพยักหน้าลง: “งั้นก็ได้ ทำตามนี้แล้วกัน”

เป็นเพราะพวกหล่อนขอห้องVIPไป จึงได้ห้องเดี่ยว ด้านในมีอุปกรณ์เครื่องใช้ครบครัน แอร์และน้ำร้อนก็มีพร้อม เพียงแต่ทุกคนไม่ได้เอาเสื้อมาเปลี่ยน จึงต่างพากันขี้เกียจอาบน้ำ

ตอนที่หานมู่จื่อเข้าไปด้านใน ยังหันกลับมามองเซียวซู่และหานชิง

เซียวซู่และหานชิงสบตามองกัน พูดขึ้น

“พวกเราเฝ้ายามอยู่ที่นี่ เธอพักผ่อนอย่างสบายใจได้”

สุดท้ายหานมู่จื่อพยักหน้าลง หันไปสบตาแสดงความขอบคุณทั้งสอง

“เดี๋ยวฉันเอาผ้าห่มมาให้พวกนายนะ”

แน่นอนว่าเสี่ยวเหยียนต้องเข้าไปในห้องคนไข้กับหานมู่จื่อ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่