เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1093

บทที่ 1092 ยังไงฉันก็จะตามตื๊อคุณอย่างแน่นอน

ไม่ใช่ว่าเลิงเยาเยาจะไม่เห็นความคลุมเครือระหว่างทั้งสองคน แต่ในความเป็นผู้หญิงด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนอยู่ข้างเสี่ยวเหยียน ถ้าเสี่ยวเหยียนไม่เต็มใจที่จะให้เซียวซู่ส่งเธอกลับบ้าน ถ้าอย่างนั้นเลิงเยาเยาก็ยินดีที่จะช่วยเธอ

เธอดึงเสี่ยวเหยียนมาข้างๆตัวเอง จ้องไปที่เซียวซู่ อย่างไม่เป็นมิตร

“ฉันคิดว่าไม่รบกวนพวกเราเลยสักนิด ถ้าเสี่ยวเหยียนอยากกลับไปกับเรา ฉันยินดีมาก ในระหว่างทาง ยังมีคนคุยเล่นแก้เบื่อกับฉัน พอดีฉันไม่ได้เจอเธอมานานแล้วด้วย มาสิ ไปคุยเรื่องในอดีตกันเถอะ”

หลังจากพูดจบ เลิงเยาเยาก็กอดคอกันกับเสี่ยวเหยียนเหมือนอย่างกับผู้ชายกอดเธอเดินไปที่รถโดยตรง

เซียวซู่กับหวังอานสบตากัน เซียวซู่ก็ไม่มีอะไรอย่างอื่น แต่กลับเป็นใบหน้าของหวังอาน เห็นร่องรอยของความโกรธเคือง

หลังจากที่ผู้หญิงสองคนทางนั้นเดินออกไปไกลแล้ว หวังอานกดเสียงต่ำลง มองเซียวซู่ด้วยความรังเกียจ

“ลูกพี่ แบบนี้นายไม่ไหวนะ จีบผู้หญิงจีบจนกลายเป็นสภาพนี้ ฉันก็ไม่พูดถึงแล้ว ยังพาเพื่อนซวยไปด้วย ไม่ใช่ฉันอยากจะว่านายนะ คราวหน้าสามารถอยู่ห่างจากพวกเราหน่อยได้ไหม? โอกาสที่ดีขนาดนี้”

เซียวซู่ก็รู้สึกจำใจมาก เขายิ้มอย่างจนปัญญา “ฉันกำลังพยายามอยู่ แต่พวกคุณก็ออกมากะทันหัน ฉันจะทำยังไงได้?”

หวังอานถอนหายใจ รู้สึกปวดใจ

เสียงคำรามของเลิงเยาเยา ส่งมาจากระยะไกล “หวังอาน คุณยังไม่ไป? หรือจะอยู่เป็นเพื่อนเขาใช่ไหม?”

หวังอานตัวสะดุ้ง รีบตอบทันที “ไม่ใช่ๆ ฉันมาเดี๋ยวนี้เลย!”

หลังจากพูดจบ ก็ทิ้งสายตา ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ให้เซียวซู่ จากนั้นก็รีบตามไป

เซียวซู่ยืนอยู่กับที่ มองด้านหลังของเสี่ยวเหยียน ที่ถูกพาตัวไป ในใจรู้สึกจนปัญญายิ่งนัก สาวน้อยยังคงต่อต้านเขามาก ช่างน่าปวดหัวจริงๆ

หลังจากขึ้นรถ เสี่ยวเหยียนกับเลิงเยาเยา ทั้งสองนั่งที่เบาะหลัง หวังอานขับรถอยู่ข้างหน้าคนเดียวอย่างเสียอารมณ์ บทสนทนาระหว่างทั้งสองดังมาจากเบาะหลัง

“ขอบคุณนะ เลิงเยาเยา”

เสี่ยวเหยียนกล่าวขอบคุณกับเลิงเยาเยา ด้วยสายตาที่ซาบซึ้ง เลิงเยาเยาท่าทางเหมือนกล้าหาญองอาจ ตบหน้าอกของตัวเอง “ขอบคุณอะไรกัน? เพื่อนเจอปัญหา ฉันออกมือช่วย เป็นเรื่องที่สมควรอีกอย่างคุณคือเพื่อนสนิทของเทพธิดาฉัน ช่วยเหลือคุณ ปัดเศษให้ใกล้เคียง ก็เท่ากับได้ช่วยเหลือเทพธิดาของฉันแล้ว”

เสี่ยวเหยียน “......”

เป็นแฟนคลับสาวน้อยของมู่จื่ออีกคน

ไม่คาดคิดว่าผลงานของมู่จื่อ จะดึงดูดแฟนคลับสาวๆจำนวนมากขนาดนี้ ในขณะที่เสี่ยวเหยียนรู้สึกดีใจกับเธอ แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์มากเกินไปแล้ว หลายปีมานี้ ยังสร้างเนื้อสร้างตัวไม่ได้อะไรเลยสักอย่าง

“แต่ว่า คนคนนั้นไม่ใช่ผู้ช่วยข้างกายคุณชายเย่เหรอ? เขาชอบคุณ?”

เลิงเยาเยาถามคำถามอย่างตรงไปตรงมา โดยไม่อืดอาดยืดยาด หรืออ้อมค้อม พูดตรงจนทำให้เสี่ยวเหยียนแก้มแดงแล้ว จากนั้นก็ไอเบาๆ แล้วหันหน้าหนี

“ก็ไม่ถือว่า......ชอบมั้ง”

“ที่แท้คุณเป็นคนขี้อายง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?” เลิงเยาเยาจ้องที่แก้มแดงก่ำของเธอ สนุกสนานอย่างกับได้ค้นพบโลกใหม่ มือเท้าคางตัวเอง “นั่นก็คือกำลังจีบคุณอยู่สินะ?”

เสี่ยวเหยียนพยักหน้าเล็กน้อย ส่งเสียงตอบกลับเบาๆ

“ฮ่า ไม่เลวนะ ฉันดูท่าทางของเขา ก็เป็นผู้เป็นคนนะ ดูแล้วน่าจะสามารถลองคบหาดูได้” เลิงเยาเยาถึงกับเริ่มประเมินเซียวซู่อย่างจริงจัง ในระหว่างที่พูด ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างได้ พูดกับหวังอานที่อยู่ข้างหน้า “หล่อกว่าคุณมาก”

หวังอาน “......”

แอบกัดฟันกรามหลังของตัวเอง เขาไปทำอะไรให้ใครนะ? เซียวซู่ไอ้หมอนี่ไม่ใช่คนจริงๆ ทำให้โอกาสที่จะอยู่ตามลำพังของพวกเขาหายไปเลย ตอนนี้เยาเยายังจะพูดว่า เขาหล่อกว่าตัวเองมาก

เมื่อนึกถึงตรงนี้ หวังอานก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก “แต่เขาไม่ได้รูปร่างกำยำล่ำสันแข็งแกร่งเท่าฉัน ดูแล้วไม่มีความรู้สึกปลอดภัย ไม่เหมือนกับฉัน ถ้ามีใครรังแกคุณ ฉันจะบังให้กับคุณทั้งหมด จากนั้นเอาคืนสิบเท่า”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่