ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 21

บทที่ 21 คนเป็นหมื่นชี้หน้าด่า

ผู้บริหารระดับสูงหลายท่านในบริษัท ต่างลุกขึ้นประณามหลินอิ่ง ด้วยอารมณ์ที่โกรธ ราวกับว่าหลินอิ่งได้ขโมยKing of the worldไป

“อันที่จริงฉันก็เห็นว่ามันทะแม่งๆตั้งแต่ครั้งที่แล้ว จางฉีโม่เพิ่งจะเข้าดำรงตำแหน่งวันเดียว คาดไม่ถึงว่าจะออกรถคันนึงราคาห้าแสนหยวน!” จางเถียนไห่แสดงท่าทีอย่างเอาจริงเอาจัง หัวหน้ากล่าววิเคราะห์แล้วพูดว่า “แสดงให้เห็นว่า เธอมีลักษณะที่จะแสวงหาผลกำไรนี้ ทุกคนพูดเปรยๆตำหนิว่า โครงการที่มีเงินทุนหมุนเวียนสิบล้านที่ดูแล ไม่สามารถวางขั้นตอนจัดการเงินได้เลยหรอ?”

“ครั้งที่แล้วฉันก็บอกแล้วว่าจะให้ผู้จัดการฝ่ายการเงินไปตรวจสอบบัญชีของเธอ สุดท้ายผู้บริหารบริษัทไม่มีใครรับฟังเห็นด้วยกับข้อเสนอของฉัน” จางเถียนไห่พูดด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความเสียใจ รายงานต่อคณะกรรมบริษัทว่า ให้ปลดเธอออกจากตำแหน่งผู้บริหาร เรื่องนี้จะเกิดขึ้นไหม?”

“ใช่! ดูไม่ออกเลยจริงๆ จางฉีโม่ คุณเป็นพนักงานฝ่ายการตลาดตัวเล็กๆ พลอยอำนาจบารมีเจ้านายแป๊ปเดียวก็ได้เป็นผู้บริหาร คอรัปชั่นอย่างมากมายเลยนะ”

“นี่มีอะไรน่าแปลกใจหรอ? คนจนรวยขึ้นมาอย่างกะทันหัน หวาดกลัวความจน ทันทีที่เข้าดำรงตำแหน่งในระดับสูง ก็อดรนทนไม่ไหวจึงคิดจะทุจริต”

“จุ๊ๆ การโกงกินนี้ช่างน่ารังเกียดเสียจริงๆ ตอนนี้เรื่องอัญมณีที่ถูกขโมยนี้ จางฉีโม่ต้องเป็นหนึ่งในตัวละครอะไรในนั้นอย่างแน่นอน”

ผู้บริหารกลุ่มเพื่อนซี้หลายคนของจางเถียนไห่ ต่างก็เหน็บแนม พูดคาดการณ์บิดเบือนความจริงกันขึ้นมาเอง

“นี่ยังต้องคิดอีกไหม? จางฉีโม่สมรู้ร่วมคิดกับคนภายนอก เธอก็ละโมบโลภมากอย่างชัดเจน แล้วอัญมณีเครื่องประดับประเมินมูลค่ากว่าสิบล้านกว่าหยวนที่สว่างเจิดจ้าอยู่เบื้องหน้าทุกวัน พวกคุณพูดซิว่าพวกเขาสองสามีภรรยาจะอดใจไหวไหม?” จางเถียนไห่ราวกับนักสืบ คาดเดาเป็นฉากๆ

“จางเถียนไห่ คุณหุบปาก! นี่คุณกำลังสาดโคลนอยู่นะ!” จางฉีโม่กล่าวด้วยความโมโห แสดงออกด้วยความกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรม

วันนี้เธอมาทำงานแต่เช้า ก็พบว่าKing of the worldที่วางอยู่ในตู้เซฟไม่มีแล้ว ตกใจอย่างมาก จึงรีบไปกดกล้องวงจรปิดดู

ปรากฎว่า เมื่อคืนที่ผ่านมากล้องของบริษัท ทั้งหมดถูกตัดการเชื่อมต่อ และห้องเวรยามก็ถูกตัดการเชื่อมต่อกับแหล่งจ่ายไฟด้วย เหมือนกับว่าสิ่งนี้มีคนวางแผนไว้ล่วงหน้า

เดิมทีเรื่องนี้จะต้องแจ้งความต่อตำรวจให้ตำรวจในท้องที่เข้ามาจัดการอย่างแน่นอน กลุ่มของผู้บริหาร โดยเฉพาะจางจี้หนิงและจางเถียนไห่เป็นผู้นำกลุ่ม

แต่อูหยางประธานคณะกรรมการบริหารใช้อำนาจบีบบังคับเอาไว้ กล่าวว่าไม่ต้องประกาศออกไปยังภายนอก ให้ดำเนินการตรวจสอบภายในบริษัทเป็นการชั่วคราว

ถึงอย่างไร เรื่องนี้จางฉีโม่ก็เป็นคนรับผิดชอบ ยิ่งเกิดเรื่องใหญ่มาก ก็ยิ่งส่งผลกระทบต่อเธออยู่ไม่น้อย

เรื่องนี้เป็นโครงการที่จางฉีโม่รับผิดชอบ แม้แต่อูหยางที่เป็นประธานคณะกรรมการบริหารนี้ก็คงไม่กล้ารับผิดชอบหรอก……

“อุ๊ยตายจริง ผู้อำนวยการจางช่างน่าเกรงขามจริงๆ นี่ต้องเอาตำแหน่งหน้าที่มากดขี่คนเลยหรอ?” จางเถียนไห่พูดจากลับตาลปัตร แต่ทว่าใบหน้าแสดงออกอย่างลำพองใจเป็นอย่างยิ่ง

“จางฉีโม่ คุณต้องจัดการสถานภาพและสถานการณ์ของตนเองตอนนี้ให้ชัดเจน!” จางเถียนไห่พูดพลางยิ้มๆ “เดิมทีคุณก็เป็นเพียงผู้รักษาการแทนผู้อำนวยการการออกแบบคนนึง ต้องรอให้โครงการKing of the worldของคุณสำเร็จราบรื่นดี และอีกอย่างต้องให้ผ่านหลังจากการจัดแสดงนิทรรศการอัญมณีไปแล้วถึงจะสามารถเปลี่ยนเป็นสมาชิกได้อย่างสมบูรณ์”

จางเถียนไห่กล่าวอย่างยกตนข่มท่าน: “สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง? ตอนนี้คุณไม่เพียงแต่ค้นคว้าวิจัยโครงการKing of the worldไม่สำเร็จราบรื่น ยังมีเรื่องนี้ที่ทำอัญมณีที่มีไม่กี่ชิ้นบนโลกมูลค่ากว่าสิบล้านหายไปอีก! และอีกอย่าง พรุ่งนี้กลุ่มเครือข่ายภายนอกของนิทรรศการอัญมณีก็จะเรียกประชุมแล้ว คุณจะชี้แจงกับกลุ่มบริษัทเครือข่ายอย่างไร? คุณคิดว่าคุณยังสามารถนั่งตำแหน่งผู้อำนวยการการออกแบบได้อย่างมั่นคงอีกหรอ?”

จางฉีโม่กัดริมฝีปากแน่น ไม่พูดอะไรเลยสักคำ ใบหน้าเด็ดเดี่ยว แต่ในสายตายากที่จะระงับความกล้ำกลืนในความไม่เป็นธรรม 

เธอเป็นพนักงานตัวเล็กๆมาโดยตลอด ขยันหมั่นเพียรในหน้าที่การงาน ในที่สุดด้วยแรงบันดาลใจและความคิดสร้างสรรค์ของตนเอง จึงได้รับการชื่นชมจากผู้บริหารระดับสูงของกลุ่มและได้เลื่อนตำแหน่งเป็นรักษาการแทนผู้อำนวยการ มีโอกาสที่โดดเด่นกว่าคนอื่น

พยายามทุ่มเทมาหลายวันหลายคืน ในที่สุดก็ค้นคว้าวิจัยผลงานของตนเองออกมา แต่เมื่อผลงานจะได้รับการจัดแสดงในวันพรุ่งนี้ งานที่ทำขึ้นจากกำลังกายและกำลังสมองของตนเองก็ถูกคนขโมยไป ในท้ายที่สุดยังถูกคนในบริษัทประณามอย่างโหดเหี้ยม

นี่อาจจะกล่าวได้ว่า ในชีวิตของจางฉีโม่ เป็นเรื่องที่ยากลำบากที่สุดที่เคยพบเจอเรื่องนึง

อีกอย่าง เธอยังไม่มีทางร้องขอ ทำได้เพียงอดทนต่อคำประณามอย่างไม่มีมูลเหตุของคนเหล่านี้ในบริษัท!

“จางฉีโม่ นี่ยังไม่รู้อีกนะว่าเวลาที่คุณทำโครงการค้นคว้าวิจัย อย่างด้อยคุณภาพ ทำสินค้าคุณภาพต่ำออกมา แต่กลัวว่าจะแบกความรับผิดชอบไว้ไม่ไหว ก็เลยปล่อยมือจากหม้อเสียเลย(ไร้ซึ่งทางเลือกใดๆ) แล้วนำสินค้าอัญมณีไปเก็บไว้ส่วนตัว แล้วมาประกาศต่อหน้าสาธารณชนว่าหายไปแล้ว อย่างไรเสียนอกจากพวกคุณสามีภรรยาแล้ว พวกเราก็ไม่มีใครเคยได้เห็นว่าKing of the worldเป็นยังไง” จางจี้หนิงก็ลุกขึ้นยืน พูดพลางยิ้มอย่างเยือกเย็น คาดคะเนอย่างไม่ยั้งคิด ไม่ระงับสีหน้าความลำพองใจบนใบหน้าเลยแม้แต่น้อย 

“คุณพูดจาเหลวไหล แต่ไหนแต่ไรฉันก็ไม่เคยทำงานด้อยคุณภาพ! ผลงานนี้ก็ออกมาอย่างเสร็จสมบูรณ์ดีแล้ว!” จางฉีโม่กล่าวด้วยความไม่พอใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์เจ้าสำราญ