เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด นิยาย บท 33

เธอก้าวเดินไปตรงหน้าของทั้งสองคน พยายามปั้นหน้าให้นิ่งที่สุด ส่งยิ้มบางๆให้ทั้งสองคน: "ยินดีกับทั้งสองคนด้วยนะคะ ต้องขอโทษด้วยฉันลืมของขวัญไว้ที่บ้าน วันหน้าจะเอาไปให้นะคะ"

"นายหญิงน้อยมาร่วมงานได้ ฉันก็ดีใจมากแล้ว จะต้องการของขวัญอะไรอีก?" ไป๋ยิ่งอันดึงมือของเธอไว้ ยิ้มอย่างร้ายๆ: "ไม่คิดว่าคุณจะให้เกียรติมาร่วมงานพิธีหมั้นของฉันกับคุณชายหลินด้วย ขอบใจนะ"

"คนหนึ่งเป็นพี่น้องที่ฉันรัก ส่วนอีกคนก็เป็นชายที่ฉันเคยรู้จัก จะไม่มาได้อย่างไร?"ไป๋มู่ชิงกล่าวพร้อมส่งยิ้มเยาะไปยังเธอ ให้ปลายคางชี้ไปยังตัวอักษรด้านข้างเขียนว่า 'เจ้าสาวไป๋มู่ชิง' "ดูชื่อนี้ เธอไม่รู้สึกกระอักกระอวนใจบ้างหรอ? ทำไมไม่กล้าเปลี่ยนเป็นชื่อของตัวเองหรือไง?"

"ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อเธอนะ ไม่เข้าใจหรอ?"

"เหอะ"ไป๋มู่ชิงหัวเราะ :"พอเถอะ อย่ามาเสียเวลาคุยไร้สาระกับฉันเลย รีบไปต้อนรับแขกเถอะ"

พูดจบ เธอก็ก้าวขาเตรียมเดินไปยังห้องจัดงาน

บังเอิญในตอนนั้น หญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวหรูหราท่านหนึ่งได้เดินออกมาจากห้องจัดงาน หญิงไฮโซคนนั้นเดินตรงมายังไป๋มู่ชิง ดึงมือของเธอไว้พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น: "ยิ่งอัน เธอมาแล้วหรอ......"

ไป๋มู่ชิงชะงักกับความกระตือรือร้นของเธอเล็กน้อย ถอนมือออกโดยสัญชาตญาณ: "อืม......สวัสดีค่ะ คุณหญิงหลิน"

แม้เธอจะไม่เคยพบหน้าคุณแม่ของหลินอันหนานโดยตรง แต่ก็เคยได้ยินหลินอันหนานพูดถึงอยู่บ่อยๆ และเคยเห็นภาพถ่ายของเธอ จึงรู้จักเธอ

มือของคุณหญิงหลินว่างลง รู้สึกเคอะเขินเล็กน้อยจึงถามว่า:"เอ่อ......คุณผู้หญิงท่านสบายดีไหม?"

"คุณหญิงย่าสบายดีค่ะ เพียงแต่ท่านอายุมากแล้ว เลยไม่สะดวกออกงาน จึง......."

"ไม่เป็นไรเลย คุณผู้หญิงท่านยอมให้เธอมา ฉันก็รู้สึกดีใจมากแล้ว"คุณหญิงหลินพูดอย่างตื้นตันใจ ตื้นตันจนขอบตาชื้นเล็กน้อย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด