เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1126

กระบี่สองเล่ม มาจากด้านหน้าและด้านหลัง ปักลงบนหน้าอกและด้านหลังของลู่ฝาน เป็นตำแหน่งหัวใจ แต่ปลายกระบี่เข้าไปได้เพียงหนึ่งนิ้ว ก็ไม่สามารถเข้าไปได้อีก

ค้อนใหญ่ของหม่านเวย กระแทกลงบนหัวลู่ฝานเช่นกัน แต่ไม่ได้มีเสียงแตกเหมือนแตงโมระเบิดอย่างที่หม่านเวยคิดไว้ กลับกันเขารู้สึกว่าค้อนใหญ่ของตัวเอง โจมตีลงบนหินที่แข็งแรงทนทานมาก แรงสะท้อนกลับทำให้เขาเจ็บง่ามมือระหว่างนิ้วโป้งและนิ้วชี้!

ทั้งสามคนเพ่งมอง เห็นลู่ฝานยังยืนอย่างแข็งแกร่ง บนตัวไม่มีแม้กระทั่งเลือดสักหยด

ลู่ฝานใช้มือจับกระบี่มังกรฟ้าหนึ่งเมตรของอิ้งหยวน ใช้แรงที่ฝ่ามือ ลูกไฟปรากฏขึ้นมา เขาบิดกระบี่ของอิ้งหยวนจนงอทันที

อิ้งหยวนมองภาพนี้ด้วยความตกตะลึง จากนั้นหมัดของลู่ฝานกระแทกลงบนหน้าเขาอย่างแรง ถึงขั้นที่เขาไม่สามารถมองเห็นชัดเจนว่าลู่ฝานออกหมัดยังไง

หมัดเปลวเพลิง ไม่เพียงแต่เผาไหม้หน้าของเขา ยังพุ่งเข้าไปในร่างกายเขาอีกด้วย เผาไหม้เส้นลมปราณและพลังปราณของเขา

พลิกตัวเตะอีกครั้ง ลู่ฝานเตะลงบนหัวจงหง การโจมตีด้วยแรงมหาศาล ลู่ฝานใช้วิธีปล่อยพลังของพลังความเป็นความตายวนเวียน เมื่อเตะโจมตี จงหงโดนเตะปลิวออกไปไกล กระแทกลงบนหินก้อนใหญ่อย่างแรง จากนั้นหินแตกกระจุยกระจาย!

“พลังปราณยี่สิบเปอร์เซ็นต์!”

ลู่ฝานพูดพึมพำ เขากำลังคำนวณว่าเมื่อกี้ตัวเองใช้พลังปราณไปเท่าไร พลังปราณที่เขาแปรเปลี่ยนออกมามากขนาดนั้น แน่นอนว่าต้องเก็บเอาไว้ใช้ แต่พลังปราณ 20 เปอร์เซ็นต์จัดการคนพวกนี้ก็เหลือเฟือแน่นอน

หม่านเวยตกใจจนอ้าปากค้าง มือที่กำค้อนใหญ่เอาไว้เริ่มสั่น

แต่ลู่ฝานไม่ให้โอกาสเขาได้ตั้งตัว ใช้มือจับค้อนใหญ่เอาไว้ ลู่ฝานยกหม่านเวยขึ้นมาพร้อมกับค้อน

เหวี่ยงอย่างรวดเร็ว หม่านเวยโดนกระแทกลงบนพื้นอย่างแรง เขาจะปล่อยมือ แต่วินาทีต่อมา หมัดเปลวเพลิงของลู่ฝานโจมตีใส่หน้าเขา