เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1128
ในนั้นมีป้ายของหยวนเลี่ยเองด้วย
เมื่อเก็บป้ายเรียบร้อย หยวนเลี่ยเอาที่เหลือยื่นให้ลู่ฝานแล้วพูดว่า “เก็บไว้สิ ถือว่าเป็นรางวัลที่ได้จากสงคราม”
ลู่ฝานรับป้ายมา แล้วพูดว่า “คนปัญญาอ่อนพวกนี้ มีป้ายแต่ไม่รู้จักใช้ ไม่งั้นพวกเขาอาจหนีรอดก็ได้”
หยวนเลี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “คนอยู่ภายใต้ความหวาดกลัวสุดขีด มักจะลืมเรื่องบางอย่าง สหายลู่ฝาน ต่อไปถ้านายเจอคนแบบนี้บนเขาวิถีบู๊อีก ต้องรีบฆ่าทันที อย่าให้พวกเขาได้มีโอกาสบีบป้ายให้แตก”
ลู่ฝานพยักหน้า เอาป้ายเปื้อนเลือดพวกนี้เก็บเข้าไปในเข็มขัด
หยวนเลี่ยมองลู่ฝานแล้วพูดว่า “ดูเหมือนผมคงอยู่บนเขาวิถีบู๊ต่อไปไม่ได้แล้ว น่าเสียดายจัง ไม่ได้รับการถ่ายทอดอะไรสักอย่าง ดูเหมือนผมไม่มีโชค”
ลู่ฝานพูดว่า “นายไม่ต้องไปก็ได้นะ ตามฉันมาสิ ฉันจะพานายบุกเข้าไปในจวนพวกนั้น”
หยวนเลี่ยส่ายหน้าพูดว่า “ช่างเถอะ ผมไม่อยากเป็นตัวถ่วงของนาย สหายลู่ฝาน ขอให้นายเจอการถ่ายทอดดีๆ บนเขาวิถีบู๊ กลายเป็นผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริง”
ลู่ฝานมองหยวนเลี่ย แล้วพูดช้าๆ ว่า “ฉันคิดว่าการถ่ายทอดเป็นเรื่องรอง ยังไงนักบู๊ก็ต้องพึ่งตัวเอง”
หยวนเลี่ยพยักหน้าพูดว่า “ใช่ นักบู๊ต้องพึ่งตัวเอง ได้ครับ สหายลู่ฝาน ถือว่าประโยคนี้ของนาย เป็นสิ่งยิ่งใหญ่ที่ผมได้รับบนเขาวิถีบู๊ ไปละ การคัดเลือกนี้สิ้นสุดลงแล้ว อย่าลืมมาเที่ยวหาพวกเราที่เขตเยี่ยนนะ พวกเฝิงอิ่งก็อยู่ด้วย”
ลู่ฝานเข้าใจความหมายของหยวนเลี่ย พวกเขาอยู่ในเมืองหลวงต่อไปไม่ได้แล้ว ตอนนี้ต้องกลับเขตเยี่ยนให้เร็วที่สุด
ลู่ฝานทอดถอนใจ แล้วพูดกับหยวนเลี่ยด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน!”
หยวนเลี่ยฝืนยิ้มออกมา บาดแผลบนใบหน้า ทำให้รอยยิ้มของเขาดูตลกมาก โดยเฉพาะฟันซี่ที่หายไปในปาก ดูแล้วซื่อบื้อมาก
ค่อยๆ บีบป้ายให้แตก แสงหนึ่งปกคลุมหยวนเลี่ยเอาไว้ ค่ายกลด้านล่างเท้าสว่างขึ้น หลังจากนั้นตัวของหยวนเลี่ยหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ลู่ฝานสูดหายใจลึก วันนี้ช่างยากลำบากจริงๆ ถ้าเขาเรียกไอ้เก้าออกมาช้าอีกแค่นิดเดียว กลัวว่าวันนี้หยวนเลี่ยคงต้องตายแน่นอน
สะบัดมือไปมา แล้วทำความสะอาดสถานที่ต่อสู้
ของที่เอาไปได้ก็เอามาทั้งหมด ไม่ว่ายังไงสี่คนนี้ก็เป็นยอดฝีมือที่มาร่วมการคัดเลือก ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าจะไม่มีอะไรเก็บไว้บนตัว
สิ่งที่สามารถกลืนกินได้ ก็ให้ไอ้เก้ากินเป็นอาหาร ส่วนที่เหลือกองไว้ในตำหนักดวงดาวในเข็มขัด เก็บไว้กับพวกของขวัญครั้งที่แล้ว มีเวลาค่อยจัดระเบียบแล้วกัน
สะบัดมือปล่อยเปลวไฟ เผาศพทั้งสี่จนมอดไหม้ จากนั้นลู่ฝานเดินช้าๆ ขึ้นไปบนเขา
หลังจากเดินได้ประมาณหลายร้อยก้าว ลู่ฝานรู้สึกว่าพลานุภาพสร้างความกดดันของเทพบู๊หายไปหมดแล้ว
ในที่สุดเขาก็สามารถใช้ปราณชี่ของตัวเองอีกครั้ง!
ความรู้สึกนี้ดีสุดยอดไปเลย ลู่ฝานถอนหายใจยาวออกมา
แค่ใช้ปราณชี่ได้ ถึงมีนักบู๊แบบเมื่อกี้มาอีกสัก 40 คน เขาก็สามารถฆ่าพวกนั้นได้ด้วยมือเดียว
ไม่ไกล ลู่ฝานเห็นจวนแรก มีคนเอาหัวโขกพื้น กองกันอยู่หน้าประตู!
เห็นว่าแปลก ลู่ฝานจึงรีบเดินเข้าไป
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1128 ออนไลน์ฟรี
ชุดนวนิยาย เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1128 โดยผู้แต่ง โอหยางวิ่น ได้อัปเดต บทล่าสุด ในที่นี้ ผู้แต่ง โอหยางวิ่น ได้เน้นไปที่ตัวละครหลักของนวนิยายเรื่อง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจความรู้สึกชายและหญิงในเนื้อหา บทที่ 1128 ได้ดีขึ้น ตัวผู้และตัวเมียจะเป็นผู้นำที่ บทที่ 1128 เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า รวมตัวกันหรือพบปัญหาอื่นหรือไม่ ติดตาม เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นวนิยาย บทที่ 1128 ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โอหยางวิ่น บทที่ 1128
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นวนิยาย บทที่ 1128