เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1136

ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน ลู่ฝานฟื้นขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิด

ตอนที่เขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาพบว่าตัวเองยืนอยู่ในลานบ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง

ไม่มีที่รกร้าง ไม่มีศพ มีเพียงลานบ้านเล็กๆ ที่เงียบเหงา กับรูปปั้นหินข้างหน้า นั่นคือหวางเหมิ่งเซียนบู๊กระบี่คลั่ง

ขยับร่างกายครู่หนึ่ง จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่าทุกส่วนของร่างกายตัวเอง เต็มไปด้วยพลังที่ทำให้ระเบิดได้

มีลายเปลวเพลิงเลือนราง สว่างขึ้นบนผิวของเขา

วิชาหนึ่งชุด ปรากฏขึ้นในหัวของเขาโดยอัตโนมัติ

“กลายร่างฟ้าดิน ฝึกกายว่างเปล่าก่อน จากนั้นค่อยฝึกร่างจริง เปลี่ยนจากว่างเปล่าเป็นความจริง ใช้ความจริงทำลายความว่างเปล่า......”

ลู่ฝานลองวิชาอยู่ในสมองแบบเงียบๆ รอบหนึ่ง เป็นวิชาที่แข็งแกร่งสุดยอดตามคาดจริงๆ

ลู่ฝานพูดพึมพำ

เซียนบู๊หวางเหมิ่งไม่รับเขาเป็นผู้สืบทอด เพราะกระบี่หนักไร้คม อีกทั้งจากคำพูดของเขา ลู่ฝานแอบรู้สึกว่าเหมือนมีการถ่ายทอดอื่นรอเขาอยู่บนเขาวิถีบู๊ เหตุผลก็คือกระบี่หนักไร้คมเล่มนี้!

ลู่ฝานครุ่นคิดครู่หนึ่ง ถามไอ้เก้าในใจอย่างรวดเร็ว “ไอ้เก้า ถามกระบี่หนักไร้คมให้ฉันหน่อย มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ บนเขามีการถ่ายทอดที่เกี่ยวข้องกับมันจริงไหม”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดรัวว่า “ได้ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฉันจะไปถามให้เจ้านายเดี๋ยวนี้”

ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้น

ไม่คมบอกว่ามีบางอย่างกำลังเรียกหามัน อยู่ด้านหลังภูเขา แต่มันก็ไม่รู้ว่าคืออะไร เพราะตอนนี้มันยังไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “มีก็ดี งั้นฉันไปดูที่หลังภูเขาดีกว่า หวังว่าจะมีการสืบทอดรอฉันอยู่จริง เช่นนั้นฉันจะได้ของมีค่ามากมาย!”