เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1142
จู่ๆ เทียนชิงหยางหัวเราะ เริ่มจากหัวเราะเบาๆ หลังจากนั้นหัวเราะลั่น
เทียนชิงหยางถือกระบี่มังกรคำรามในมือ หัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า “หานหยวนหนิง นายคิดว่าได้การถ่ายทอดของเซียนบู๊จิ่วหวาก็จะแข่งกับฉันได้งั้นเหรอ”
พลังปราณบนตัวหานหยวนหนิงลุกโชน เขาแผดเสียงดังออกมา “เทียนชิงหยาง ไม่ต้องพูดไร้สาระ รับกระบี่ฉันไปก่อน!”
จู่ๆ มีเงาขนาดใหญ่เก้าเงาปรากฏขึ้นด้านหลังหานหยวนหนิง
มืดฟ้ามัวดิน โหดเหี้ยมน่ากลัว!
“วิชากระบี่ครองสวรรค์!”
เสื้อผ้าบนตัวหานหยวนหนิงขาดออกหมด ตอนนี้พลังของเขาถึงขั้นนักบู๊แดนปราณฟ้าแล้ว
เทียนชิงหยางที่เอาแต่นับนิ้วชะงักไปทันที
มือหนึ่งกำกระบี่เอาไว้ ส่วนอีกมือหนึ่งยื่นนิ้วออกมาสองนิ้ว ดีดเบาๆ ลงบนปลายกระบี่!
“ครืน!”
เสียงสะเทือนออกไป ตัวของเทียนชิงหยางเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
“วิชากระบี่ทะยานเมฆา!”
เทียนชิงหยางลงมือในเวลาเดียวกันนับครั้งไม่ถ้วน แสงสว่างจ้า!
วิชากระบี่ของทั้งสองคนปะทะกัน ฝุ่นกลายเป็นคลื่นม้วนออกไป พื้นดินแตกร้าว พลังลมกระจายไปทั่ว เสียงระเบิดดังสนั่นเลือนลั่น
ทันใดนั้น มีเสียงฟ้าร้องอย่างน่าตกใจบนเขาวิถีบู๊ เสียงสะเทือนสวรรค์!
นักบู๊แทบทุกคน พากันมองมาทางสถานที่ที่ทั้งสองคนต่อสู้กัน......
อากาศเวิ้งว้างไม่สิ้นสุด แสงสว่างพุ่งขึ้นสูงเสียดฟ้า
ลู่ฝานค่อยๆ ฟื้นขึ้นมา ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน
เท้าเหยียบลงบนผืนน้ำใส ลึกจนมองไม่เห็นด้านล่าง
ด้านซ้ายมีพระจันทร์สว่างหมุนรอบตัวเขา ด้านขวามีพระอาทิตย์ร้อนแรงลอยอยู่ ส่องแสงร้อนระอุออกมา
ด้านหลังคือดวงดาวนับไม่ถ้วน ส่องแสงกะพริบระยิบระยับ
ด้านหน้าคือเนบิวลา ด้านในยังมีพื้นที่ขนาดใหญ่
ตอนนี้ลู่ฝานเพิ่งพบว่าร่างกายตัวเองใหญ่ขึ้นอย่างมาก ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
พระอาทิตย์และพระจันทร์อยู่ข้างหน้าเขา มีขนาดเท่าไข่ไก่เท่านั้น
แม้เขาไม่รู้ว่าทำไมมองเพียงแวบเดียว ก็รู้ว่าวัตถุทรงกลมทั้งสองที่ลอยอยู่ด้านหน้าคือพระอาทิตย์และพระจันทร์
เขามีหลายอย่างที่ไม่เข้าใจ รอคนมาคลายความสงสัยให้เขา
ตอนนี้น้ำใสด้านล่างเท้าค่อยๆ รวมตัวเป็นเงาคน
เป็นกระดูกก่อน จากนั้นจึงเป็นเส้นลมปราณ เลือดเนื้อและผิวหนัง
ลู่ฝานมองทุกอย่างเงียบๆ ทิศทางการไหลของเส้นลมปราณทุกเส้นและการประกอบกันของเลือดเนื้อทุกส่วนที่ชัดเจน ผุดขึ้นมาในหัวเขาเอง
ความรู้ประหลาดพวกนี้ เหมือนมีคนพยายามยัดเข้ามาในหัวของเขา
ในที่สุด เมื่อคนนี้ก่อตัวเสร็จสมบูรณ์ ลู่ฝานจำหน้าเขาได้
“จักรพรรดิอู่!”
ลู่ฝานพูดเสียงเบา
จักรพรรดิอู่มองลู่ฝานอย่างเรียบเฉย แล้วพูดว่า “คนรุ่นหลังล้วนเรียกฉันแบบนี้เหรอ ชื่อนี้ถือว่าไม่เลวนะ”
ลู่ฝานมองซ้ายมองขวา แล้วพูดว่า “ที่นี่คือที่ไหน ทำไมผมถึงมาโผล่อยู่ที่นี่”
จักรพรรดิอู่พูดว่า “ตอนนี้นายอยู่ในโลกของฉัน เหมือนนายมีหลายสิ่งที่ไม่เข้าใจ”
ลู่ฝานถามว่า “โลกของท่านเหรอ หมายความว่ายังไง”
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1142 ออนไลน์ฟรี
ชุดนวนิยาย เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1142 โดยผู้แต่ง โอหยางวิ่น ได้อัปเดต บทล่าสุด ในที่นี้ ผู้แต่ง โอหยางวิ่น ได้เน้นไปที่ตัวละครหลักของนวนิยายเรื่อง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจความรู้สึกชายและหญิงในเนื้อหา บทที่ 1142 ได้ดีขึ้น ตัวผู้และตัวเมียจะเป็นผู้นำที่ บทที่ 1142 เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า รวมตัวกันหรือพบปัญหาอื่นหรือไม่ ติดตาม เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นวนิยาย บทที่ 1142 ได้ที่เว็บไซต์ th.readeraz.com
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โอหยางวิ่น บทที่ 1142
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นวนิยาย บทที่ 1142