เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1146

ตบลงมาอีกครั้ง ความทรงจำในหัวสมองลู่ฝานระเบิดออก กลายเป็นแสงเต็มท้องฟ้า

ความทรงจำในหัวสมองได้รับความเสียหาย จิตวิญญาณดับสลาย

ในช่วงเวลานี้ ลู่ฝานเห็นทุกอย่างในอดีตที่ผ่านมาของตัวเอง ภาพทั้งหมดวนไปวนมาอยู่ในแสง

การฝึกฝนอย่างยากลำบากตอนเด็ก ความอับอายตอนวัยรุ่น

ช่วงเวลาโรแมนติกกับจางเยว่หาน ภาพที่ล้มลงบนพื้นหิมะ

ฝากตัวเป็นศิษย์กับอาจารย์หวูเฉิน ฝึกฝนที่เขาซีซาน ทดสอบที่ลานกว้าง

เข้าสถาบันสอนวิชาบู๊ แย่งชิงอันดับหนึ่งของคณะ

เข้ามาในเมืองตงหวา ต่อสู้ดุเดือดกับกุยวัว ได้ตำแหน่งผู้ตรวจกลางระดับกลาง

เข้าไปในคุกใต้ดิน ดูป้ายศิลาเทพฝน รอดตายแบบเกือบเอาชีวิตไม่รอด ฝึกพลังความเป็นความตายวนเวียนสำเร็จ

จักรพรรดิอู่ยื่นมือออกมา พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของนาย แต่นี่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ความจริงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วยความคิดของนายหรอก!”

จักรพรรดิอู่เหวี่ยงมือเบาๆ แสงหายไปทั้งแถบ

แสงแต่ละแสงเป็นความทรงจำส่วนหนึ่งของลู่ฝาน เป็นตัวแทนอดีตของลู่ฝาน

เมื่อแสงเหล่านี้หายไปจนหมด จะเป็นตอนที่ลู่ฝานตายอย่างสมบูรณ์

แสงหายไปอย่างรวดเร็ว เพียงครู่เดียวเหลืออยู่เพียงแถบสุดท้ายแล้ว

ในแสงเหล่านี้ ไม่มีความทรงจำของลู่ฝานแล้ว เหลือเพียงความไม่พอใจและความโหยหาของลู่ฝาน

จักรพรรดิอู่มองแสงสุดท้ายด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดว่า “ความโหยหาคือสิ่งที่น่ากลัวตามคาด มันสามารถทำให้คนที่ตายไปแล้ว ยังคงหลงเหลือร่องรอยสุดท้ายของการดำรงอยู่!”

พูดจบ จักรพรรดิอู่เหวี่ยงมืออีกครั้ง แสงสุดท้ายโดนเหวี่ยงจนกระจาย