เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1179

ผู้อาวุโสใหญ่สะบัดมือบอกให้ผู้อาวุโสคนอื่นเอามุกซานไห่ออกไป หลังจากนั้นพูดกับลู่ฝานว่า “ตรงนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวกับนายแล้ว กลับไปเถอะ อย่าใช้แรงจนทำให้ข้าวของเสียหาย ไม่งั้นนายต้องชดใช้”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า ก้าวเท้าเดินออกไปข้างนอก แต่ละก้าวทำให้พื้นสั่นสะเทือนครู่หนึ่ง รอยเท้าลึกปรากฏขึ้นด้านล่างเท้า

ลู่ฝานก็รู้สึกว่าด้านล่างเท้าผิดปกติ เขาก้าวเท้าลงเบาๆ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันใหญ่เกินไปหน่อย

จนปัญญา ลู่ฝานทำได้เพียงเบาลงอีก แทบจะเขย่งเท้าเดินแล้ว ทำขนาดนี้แล้วยังไม่ได้ผลอีก ลู่ฝานทำได้เพียงใช้ย่ำก้าวยอดเมฆาฟ้าเหาะออกไป เหลือแผ่นหลังอันสง่างามให้ทุกคนเห็น

หานอู๋ซวงกระแอมเบาๆ สองครั้ง แล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ นี่ถือว่าเขาประสบความสำเร็จไหม”

ผู้อาวุโสใหญ่พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ผ่านการทดสอบเคลื่อนย้ายภูเขาแล้ว ทำไมจะไม่ประสบความสำเร็จล่ะ ฉันว่าศักยภาพของเด็กคนนี้เหนือกว่าเทียนชิงหยาง นายรอดูเถอะ ตอนการคัดเลือกรอบที่สาม เทียนชิงหยางซวยมากแน่นอน”

พวกผู้หญิง ยังพูดคุยกันเสียงสูง ปรึกษากันว่าวิธีไหนจะเป็นไปได้มากที่สุด

ลู่ฝานหนีอย่างรวดเร็วจนไม่ได้ยินเรื่องพวกนี้ ถ้าลู่ฝานได้ยินพวกผู้หญิงตระกูลหานคิดจะทำอะไรเขา เดาว่าคงคุกเข่าอ้อนวอนเลยล่ะ วิธีไม่ดีต่างๆ นานามีมาหมด เรียกได้ว่าเหนือกว่าการกระทำชำเราเสียอีก

หานหยวนหนิงยังไม่ได้ออกไป ตอนนี้เขายังตกอยู่ในความตกตะลึง

ลูกหลานตระกูลหานสองสามคนจะหามเขากลับไป แต่หานหยวนหนิงห้ามพวกเขาเอาไว้ แล้วพูดเสียงเบาว่า “ขอฉันอยู่เงียบๆ คนเดียว!”

สองสามคนมองหน้ากัน ทำตามที่หานหยวนหนิงบอก