เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1198

การแข่งขันยังคงดำเนินต่อไป ไม่ได้หยุดชะงักเพราะเจี่ยจวิ้นโดนวางยาพิษ

ต่อไปเป็นสือเฉินแห่งตระกูลสือ กับสุ่ยสือฉวนแห่งตระกูลสุ่ย เป็นการต่อสู้ที่เต็มที่ทั้งสองรอบการต่อสู้ ปลุกบรรยากาศในสนามบู๊ขึ้นอีกครั้ง ทุกคนลืมเรื่องไม่พอใจเมื่อกี้ไปอย่างรวดเร็ว

ฉินซางต้าตี้และคนอื่น ก็ชมการแข่งขันทุกรอบต่ออย่างเพลิดเพลิน ทุกคนยังต้องวิจารณ์อีกไหม

แต่ดูเหมือนไท่จื่อฉินอวิ่นเหม่อเล็กน้อย เพราะเขาสังเกตเห็นว่าข้าราชการใหญ่อยู่กันหมดทุกคน แต่ไม่เห็นอยู่คนเดียว

คนที่หายไปคือหลู่ชิงโหว หลู่เฉิงเซี่ยง

เหมือนฉินซางต้าตี้แค่โบกมือไปมา ก็ไม่รู้ว่าหลู่เฉิงเซี่ยงหายไปตั้งแต่เมื่อไร

ไท่จื่อฉินอวิ่นกังวลเล็กน้อย แต่เขาแค่กังวลเท่านั้น

ผู้อาวุโสตอบว่า “หลู่ชิงโหว”

เจี่ยจวิ้นชะงักไปทั้งตัว รีบคารวะแล้วพูดว่า “สวัสดีครับหลู่เฉิงเซี่ยง”

หลู่เฉิงเซี่ยงวางมือข้างหนึ่งลงบนข้อมือเจี่ยจวิ้น เจี่ยจวิ้นไม่รู้สึกถึงพลังปราณหรือพลังชี่เข้ามาในตัวเขา จึงอดถามไม่ได้ว่า “หลู่เฉิงเซี่ยงทำอะไรเหรอครับ”

หลู่เฉิงเซี่ยงพูดอย่างเรียบเฉยว่า “จับชีพจร พิษที่นายโดนไม่ธรรมดาเลยนะ!”

เจี่ยจวิ้นทำเป็นพูดอย่างโมโหและเศร้าใจ “ไม่รู้ไอ้ลู่ฝานไปเอายาพิษรุนแรงมาจากไหน ทำเอาผมเกือบตาย นายกรัฐมนตรีต้องลงโทษเขาตามกฎหมายนะครับ!”

แล้วพูดว่า “นายเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้บอกว่าฤทธิ์ของพิษไม่ธรรมดา แต่ปริมาณของพิษไม่ธรรมดาต่างหาก! ถ้าเยอะอีกหน่อย นายตายคาที่ได้เลยนะ แต่ถ้าน้อยลงหน่อย นายจะแข่งขันจนจบได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย ปริมาณพอดีแบบนี้ เหมือนยาที่ผู้ฝึกชี่กลั่นออกมาเลย