เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1208

ทำไมพลานุภาพของคู่ต่อสู้ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้

ความห้าวหาญและความมั่นใจที่แข็งแกร่ง ค่อยๆ กลืนพลังฟ้าดินรอบตัวไปหมดแล้ว ลู่ฝานยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น แต่กลับมีความรู้สึกที่ไม่เกรงกลัวอะไรเลย

เหมือนหินโสโครกขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่กลางทะเลอันกว้างใหญ่ แม้โดนคลื่นกระทบ แต่ก็ยังตั้งตระหง่านดั่งภูเขา

แล้วก็เหมือนนกอินทรีเงยขึ้นไปมองบนสวรรค์ แม้ไม่ได้สยายปีกบินขึ้นสูง แต่กลับไม่สนใจเสียงนกเสียงการอบตัวแล้ว รอเพียงเวลาบินพุ่งขึ้นไป สยบทุกสิ่งทุกอย่าง!

พลานุภาพของลู่ฝานกำลังสะสมเรื่อยๆ พลังกำลังรวมตัวกัน ประกายในแววตาใกล้แสบตาเหมือนพระอาทิตย์อันร้อนแรงแล้ว

มือของอู่จุนเริ่มสั่นเล็กน้อย จู่ๆ เขาพบว่าตัวเองโดนสยบด้วยพลานุภาพของลู่ฝานแล้ว

อู่จุนกัดฟัน พยายามทำให้ตัวเองนิ่ง

ฉันอู่จุนผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกจู๋หลง จะตกใจนักบู๊แดนปราณดินธรรมดาๆ เพียงคนเดียวได้ยังไง

“ลู่ฝาน ตายซะเถอะ!”

อู่จุนเด้งตัวขึ้นสูงเข้าไปหาลู่ฝาน คิดไม่ถึงว่าจะเด้งตัวสูงหลายร้อยเมตร

พลังปราณพลุ่งพล่าน กลายเป็นอสูรวิเศษนับไม่ถ้วนคำรามกลางท้องฟ้า พุ่งลงไปพร้อมมีดของอู่จุน!

“ฝูงอสูรพิฆาต!”

เมื่อมีดจู่โจมลงมา พื้นดินทนทานรอบๆ เปลี่ยนจากดินกลายเป็นหินทันที!

แสงค่ายกลส่องสว่างไปทั่ว พลังจู่โจมของมีดของอู่จุน เกือบทำลายพื้นดินของสถานที่ สร้างความเปลี่ยนแปลงให้ค่ายกล!

มีดจู่โจมมาที่ด้านบนหัวของลู่ฝาน แต่กลับหยุดลงห่างจากผิวหนังของลู่ฝานประมาณ 3 นิ้ว