เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1260

หูของผู้อาวุโสที่หลับตาอยู่ด้านล่างขยับเบาๆ เหมือนเห็นว่าลู่ฝานไม่ได้เลือกกระบี่เฮ่าหราน จึงขมวดคิ้วเบาๆ

ลู่ฝานดูอาวุธอื่นต่อ ที่นี่มีของดีเยอะจริงๆ คงใช้ได้แค่คำว่าของงดงามมากมายจนดูไม่ทันมาบรรยาย

“เกราะสัตว์เถาวัลย์” “ดาบห้าธาตุ” “ค้อนทรงพลัง”

ไม่ว่าจะเป็นอาวุธชิ้นไหนก็มีชื่อเสียงทั้งนั้น ของดีที่มาไม่ธรรมดา แน่นอนว่าถ้าไม่ใช่ของดีก็ไม่มีทางวางอยู่ตรงนี้

เหมือนหลู่ยินที่อยู่ข้างๆ เลือกเสร็จเป็นคนแรก เห็นเธอวิ่งอย่างรีบร้อนไปข้างผู้อาวุโสแล้วพูดเสียงเบาว่า “ฉันจะเอาเข็มพายุมังกรน้ำ!”

ผู้อาวุโสพยักหน้า สะบัดมือแล้วมีของชิ้นหนึ่งลอยมา หล่นลงข้างหน้าเขา “เดี๋ยวออกไปปลดผนึก แล้วจะให้เธอ!”

หลู่ยินตื่นเต้นจนหน้าแดงเถือก เหมือนได้อาวุธล้ำค่าไร้เทียมทานอย่างไรอย่างนั้น

ลู่ฝานมองเข็มพายุมังกรน้ำแวบหนึ่ง แค่เข็มมังกรขนาดเล็กเท่านั้น ของสิ่งนี้เก่งกาจมากเหรอ

“เกราะเฟิงอวี้!”

หลินหย่าอ่านออกมาเสียงเบา หลังจากนั้นรอยยิ้มปรากฏตรงมุมปาก ของที่น่าสนใจ

นี่ก็ขยะ ขยะทั้งนั้น หึ

เสอหลิงเดินกลับมาอย่างหมดคำจะพูด ของพวกนี้ไม่ถูกใจเขาสักชิ้น สู้ไม่เอาดีกว่า

ถังชิงยืนอยู่หน้าดาบเล่มหนึ่ง เขายืนอยู่นาน พึมพำออกมาไม่หยุดว่า “ในที่สุดก็เจอแกแล้ว!”

ลู่ฝานยังเดินเล่นอยู่ เขาคิดไว้ในใจแล้ว อีกเดี๋ยวไปบอกว่าเกราะเฟิ่งเซียนก็จบแล้ว

ตอนนี้แค่อยากมาดูอาวุธล้ำค่าต่างๆ เท่านั้น เปิดหูเปิดตาสักหน่อย

แต่ขณะนั้นเอง จู่ๆ ลู่ฝานเห็นของชิ้นหนึ่ง เป็นกระบี่ผุพังเล่มหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าในคลังบู๊จะมีของแบบนี้อยู่ด้วย