เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1279

ทั้งสองคนเผยพลานุภาพออกมา เหมือนสายลมแรงปะทะกัน พัดเศษหินจนลอยขึ้นมา

เมื่อแสดงพลานุภาพออกมา ก็รู้ว่าวิทยายุทธของนักบู๊เป็นอย่างไร

เรียกได้ว่า ภาพรวมพละกำลังของนักบู๊ที่สะท้อนออกมา ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับพลานุภาพ

พลานุภาพของถังชิง เหมือนดาบที่แหลมคมเป็นอย่างมาก

มีพลังดุดันพุ่งไปด้านหน้า ตัวเขาเหมือนดาบล้ำค่าที่ออกจากฝักดาบ

หันกลับมาดูพลานุภาพของลู่ฝาน ดูแกร่งอ่อนควบเข้ากัน นิ่งดังขุนเขา

เมื่อโจมตี มีทักษะการโจมตีนับร้อย เปลี่ยนแปลงได้หลากหลาย เมื่อถอย ก็ไม่เผยช่องโหว่สักนิด มีขั้นตอนเป็นระเบียบ

ทั้งสองคนแสดงพลานุภาพออกมาในการโจมตีครั้งแรก

เริ่มแรกพลานุภาพของถังชิงข่มลู่ฝานเล็กน้อย

แต่ไม่นาน พลานุภาพของลู่ฝานพุ่งขึ้นเหมือนเกลียวคลื่น กุมความได้เปรียบอย่างรวดเร็ว

นักบู๊บนที่นั่งผู้ชม ส่วนใหญ่เป็นนักบู๊ที่ฉลาดและเก่งกาจ

มองเพียงแวบเดียวพวกเขาก็รู้ว่าพลานุภาพของลู่ฝานเหนือกว่า

“มั่นคงมาก!”

นักบู๊จำนวนไม่น้อย เอ่ยชมพลานุภาพของลู่ฝานออกมาพร้อมกัน

บนที่นั่งผู้ชม เหลยเสี่ยวหย่งที่โดนคัดออกนานแล้ว นั่งอยู่ข้างอาจารย์เหลย เขาอ้าปากพูดด้วยความตกใจ “ลู่ฝานเป็นศิษย์พี่ของสาขาสายฟ้าเหรอ”

อาจารย์เหลยตบด้านหลังหัวเหลยเสี่ยวหย่งแล้วพูดว่า “อย่าเอาเรื่องจริงมาพูด!”

อาจารย์ถิงยวนพูดข้างๆ ว่า “ถือว่าใช่ก็ได้ ใช่ไหมอาจารย์!”

ทั้งสองคนมองผู้อาวุโสสกปรกมอมแมมที่อยู่ข้างหน้า

เสื้อผ้าขาดทั้งตัว เห็นแล้วเหมือนขอทาน โชว์พุงใหญ่ออกมา โบกพัดไปมา

ส่ายหัวไปมาอย่างมีความสุขแล้วพูดว่า “ต้องใช่อยู่แล้ว แต่ถ้านับตามลำดับอาวุโส เสี่ยวหย่งควรเรียกเขาว่าปรมาจารย์ถึงจะถูก อิอิ รอให้เขาจัดการเรื่องเสร็จเรียบร้อย เราค่อยไปเจอเขา! ถ้าได้เจอผู้อาวุโสหวูด้วย

ในสนาม กระบี่ของลู่ฝานบีบให้ถังชิงถอยหลังไปหลายก้าว

ถังชิงหัวเราะแล้วพูดว่า “แข็งชนแข็งใช่ไหม ทำได้ดี!”

ดาบฟันลงมาอีกครั้ง เห็นด้วยตาเปล่าว่ามีเงาขนาดใหญ่ลอยขึ้นจากด้านหลังถังชิง

เงาเหมือนยักษ์เหวี่ยงดาบสวรรค์ ความน่าเกรงขามสว่างไสว ฟาดฟันลงมาอย่างรวดเร็ว

ดาบล้ำค่าในมือถังชิง มีแสงสว่างจ้าพุ่งขึ้นมา

ทันใดนั้น พลังฟ้าดินนับไม่ถ้วนรวมตัวบนดาบกลายเป็นค่ายกล

เมื่อฟาดฟันลงมา พลานุภาพเหมือนกองกำลังนับหมื่นนับพัน