ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 415

เห็นเพียงชายหญิงเสื้อผ้า หลุดลุ่ย เรื่องที่ทำอยู่ไม่อาจทนดูต่อไปได้

“อ๊าก...” เจียงหรูเยว่ร้องออกมาทันที ปิดหน้าแล้วหันหนี

ผู้คนก็แทบไม่อยากเชื่อ “นี่ๆๆๆ...”

“แม่เจ้า! ไม่คิดว่าสองคนนี้...”

“ไม่อยากเห็นๆ! ช่างเสื่อมเสียทำนองคลองธรรมเกินไปแล้ว ไม่อาจทนดูได้แล้ว!”

หนานชิงชิงที่หันหลังให้ประตู รู้สึกเบิกบานมาก

ด่าเลย ด่าให้หนานหว่านเยียนตายไปซะ

นางเฝ้ารอช่วงเวลานี้อยู่

เมื่อหยุนเหิงเห็นหน้าของทั้งสองชัดเจน ก็หัวเราะเยาะทันที “ช่างเสื่อมเสียทำนองคลองธรรมและไม่รู้จักยางอายจริงๆ ที่แท้พระชายาเฉิงก็รู้มานานแล้ว ว่ามารดาของตนเองชอบทำเรื่องจำพวกนี้ในบ้านผู้อื่น”

มารดาของตนเอง?

หนานชิงชิงมุมริมฝีปากที่อดยกขึ้นไม่ได้พลันหยุดกะทันหัน ทันใดนั้นแววตาก็เปลี่ยนไป

หยุนเหิงหมายความว่าอย่างไร

นางหันศีรษะอย่างแข็งทื่อ เห็นเพียงทุกคนจ้องมองนางด้วยสีหน้ารังเกียจเหยียดหยาม ค่อนข้างไม่พอใจ

นางรู้ว่ามีท่าไม่ดีทันที จับจ้องไปที่สองคนในห้อง เหมือนมีสายฟ้าฟาดลงมาตอนกลางวันกะทันหัน

หนานชิงชิงปิดปากแทบไม่อยากเชื่อสายตา “ไม่ มันเป็นไปได้อย่างไร...”

คนที่มั่วสุมกับเฉินชิงเยี่ยน ทำไมกลายเป็นท่านแม่ของนางได้!

ควรจะเป็นหนานหว่านเยียนมิใช่หรือ!

“ทำไมพวกเจ้าทุกคนอยู่ที่นี่เล่า” หนานหว่านเยียนสวมชุดสีแดงเพลิง ที่อยู่ไม่ไกล เดินเข้าช้าๆ

ทุกคนมองไป เห็นเพียงหนานหว่านเยียนยิ้มหวาน เดินมาหาพวกเขาอย่างไร้พิษไร้ภัย

เมื่อเดินมาถึงประตูห้องปีก นางก็เหลือบมองเข้าไปข้างในคล้ายตั้งใจและไม่ตั้งใจ สีหน้าพลันเปลี่ยนไปอย่างมาก “เอ๋! นี่มันฮูหยินเฉิงเซี่ยงมิใช่หรือ นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน”

เซียงอวี้ที่อยู่ข้างนาง แสร้งทำเป็นกรีดร้องทันที รีบพูดว่า “พระชายาอย่ามองเพคะ เสนียดสายตาเพคะ!”

สายตากู้โม่หลิงประกายเล็กน้อย เหมือนเดาอะไรบางอย่างได้ มุมปากจึงโค้งขึ้นเล็กๆ มองหนานหว่านเยียนอย่างชื่นชม

หยุนเหิงยิ่งเข้าไปทักทายด้วยดวงตาสดใส “พระชายาพ่ะย่ะค่ะ!”

เขารู้อยู่แล้ว ว่าพี่นางฟ้าของเขาต้องไม่เป็นอะไร!

คนที่อีนุงตุงนังกับบุรุษในห้องคือฮูหยินเฉิงเซี่ยงและหนานหว่านเยียนปรากฏตัวท่ามกลางฝูงชน การแสดงเสแสร้งดัดจริตของหนานชิงชิงเมื่อครู่ ก็แพ้ภัยตนเอง

แววตาเจียงหรูเยว่กลอกตาไปรอบๆ เอ่ยนำว่า “ที่แท้พระชายาอี้อยู่ที่นี่ ท่านคงไม่รู้สินะ ว่าในห้องนี้น่าอัศจรรย์มาก เมื่อครู่พระชายาเฉิงยังคิดว่า คนในห้องเป็นท่านน่ะ!”

ทุกคนเอ่ยคล้อยตามกัน “ใช่แล้ว เมื่อครู่พระชายาเฉิงยังเอาแต่พูดว่าฮูหยินเฉิงเซี่ยงไปเข้าห้องน้ำ แล้วทำไมคนที่ไปห้องน้ำถึงมีความสามารถมาลักกินขโมยกินอยู่ที่นี่ได้เล่า”

“ไม่คิดว่า รสนิยมของฮูหยินเฉิงเซี่ยงจะเฉพาะตัวขนาดนี้ จิ๊ๆ นับวันสังคมยิ่งแย่ลงเสียจริง...”

หนานหว่านเยียนเริ่มทำการแสดง เอามือปิดปาก ท่าทางตกใจมาก

“คนข้างในจะเป็นข้าไปได้อย่างไรกัน เมื่อครู่สาวใช้ข้าปวดหัวมาก จึงมีสาวใช้คนหนึ่งตามข้าไปดู ข้าฝังเข็มให้เซียงอวี้ที่ใต้ต้นไม้เล็ก บรรเทาอาการปวดหัวของนาง สาวใช้คนนั้นเป็นพยานให้ข้าได้นะ”

สาวใช้ที่ถูกหนานหว่านเยียนซื้อตัวแล้วรีบเอ่ยว่า “ใช่เจ้าค่ะ บ่าวเป็นพยานได้”

เซียงอวี้ก็คล้อยตามว่า “ใช่แล้วๆ อย่าได้เอาน้ำสกปรกมาสาดที่พระชายาของข้า พระชายาของข้าเป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่ว่าใครก็ห้ามว่าร้าย!”

เมื่อหนานชิงชิงเห็นสาวใช้คนนี้ว่านอนสอนง่าย ฟังคำพูดหนานหว่านเยียนยิ่ง ก็แทบจะโกรธจนเป็นลม ตอนนี้ยังมีอะไรที่ไม่เข้าอีกกัน

นางกับท่านแม่ล้วนถูกหนานหว่านเยียนเล่นงานกลับแล้ว!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้