เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ นิยาย บท 10

"ไม่!"เฉินเป้ยอีหันกลับมาและมองไปที่หนิงเส่าเฉินด้วยความไม่เชื่อ เธอเข้ามาด้วยความเต็มใจและในที่สุดก็ปลูกฝังความรักเล็กน้อยกับหนิงเสียวซี ตอนนี้ให้ไปเหรอ ไม่ ไม่อย่างแน่นอน

สำหรับการปฏิเสธของเธอ หนิงเส่าเฉินขมวดคิ้วและเดินเข้ามาทีละก้าว หายใจเข้าใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ และเฉินเป้ยอีก็ก้าวถอยหลังจนหลังของเธอถูกกดเข้ากับกำแพงเย็น

เฉินเป้ยอีกลืนน้ำลาย: "ฉัน ฉันแค่ชอบเสียวซี ฉันชอบเด็ก ฉัน ... ฉันไม่มีความคิดที่ไม่ดีต่อเขาต่อตระกูลหนิงต่อ... ต่อคุณ ... !"

เฉินเป้ยอีเอียงศีรษะไปด้านหนึ่งและไม่กล้ามองไปที่หนิงเส่าเฉินเมื่อเห็นว่าเขายังดูไม่ยอมแพ้ เธอจึงยกมือขวาขึ้นและเคลื่อนมือขึ้นด้านบน "ฉันสาบาน ฉันเฉินเป้ยอี ถ้าฉันมีความคิดที่ไม่ดีเล็กน้อยต่อพวกคุณ หากฉันออกไปขอให้โดนรถชน!”

ลูกชายของเธอ เธอจะมีความคิดที่ไม่ดีได้อย่างไร พ่อของลูกชายเธอ แม้เธอไม่มองหน้าเขา เธอยังมองหน้าลูกชายของเธอและจะไม่ทำอะไรที่ไม่ดีกับเขา

ลมหายใจร้อนที่รู้สึกได้บนใบหน้าของเธอทำให้ใบหน้าของเฉินเป้ยอีร้อนขึ้นเล็กน้อย ... การเต้นของหัวใจก็เร่งขึ้นเช่นกัน

เมื่อเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ ผมของเธอถูกับผนังอยู่ที่ข้างแก้มของเธอและกระจัดกระจายเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะแสงหรือไม่ เขามักจะรู้สึกว่าใบหน้าของหญิงสาวดูดีขึ้นมากเมื่อเขามองเข้าไปใกล้ ในตอนนี้เธอมีเสน่ห์เล็กน้อย

เมื่อมองลงไป มองที่หน้าอกที่เป็นคลื่น ... ปาก หนิงเส่าเฉินรู้สึกเพียงว่าการหายใจของตัวเองเริ่มแน่นขึ้น

เขาผลักเธอออกไปอย่างกะทันหันดวงตาของเขาจมลง "ชีวิตและความตายของเธอไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนการตัดสินใจของฉัน เธอไปเสียเถอะ "

เขาหันหลังกลับไป และไม่ได้มองเธออีกต่อไป เขาไม่สามารถให้ผู้หญิงคนหนึ่งทำให้หนิงเสี่ยวซีตกอยู่ในอันตราย นับประสาอะไรกับผู้หญิงที่ไม่ได้จริงจังกับเขา

เขาจะไม่ให้เธออยู่ต่อ

ร่างกายของเฉินเป้ยอีเอียงไปข้างหนึ่งเธอพยุงตัวกับกำแพงไว้แน่นเพื่อให้ร่างกายของเธอคงที่

เธอไถลตัวไปตามกำแพงจากนั้นค่อยๆนั่งยองๆจับหัวของเธอ

เธอถูกไล่ออก เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

เธอรอคอยมันมา 5 ปีก่อนที่เธอจะมาเธออยู่ด้วยกันได้แค่เดือนกว่า ๆ แล้วต้องจากไปแบบนี้ได้ยังไง?

ไม่ ไม่อย่างแน่นอน

ถ้าเธอจากไปในเวลานี้ เธอรู้ดีว่าเธออาจจะไม่มีโอกาสที่ได้ใกล้ชิดกับหนิงเสียวซีอีกแล้ว

“ เขาเป็นแพทย์ประจำตัวของแม่ของฉันตอนแม่ของฉันป่วย เธอมักจะต้องทำเคมีบำบัดและเข้าโรงพยาบาลดังนั้นหลังจากนั้นไม่นานเราก็รู้จักกัน ฉันไม่ได้รู้จักเขาเป็นการส่วนตัว เราเป็นเพื่อนธรรมดา ... วันนี้ฉันจะให้ยาให้คุณ ก็พบเขาโดยบังเอิญ ... คุณกับฉัน คุยกัน ฉันไม่ได้ดูหมิ่นคุณ ฉันเป็น ... ประจำเดือนอย่างกะทันหันและกางเกงของฉันสกปรกดังนั้นเมื่อฉันเห็นคุณฉันไม่สามารถยืนขึ้นได้ มีคนอยู่ที่นั่นมากมาย ฉันอธิบายไม่ได้ฉันไม่ได้ตั้งใจจะ ... "

เฉินเป้ยอีพูดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับเซี่ยอวี่ ชายคนนี้คงไม่สงสัยในตัวเธอเพราะตัวตนของเซี่ยอวี่หรอกนะ จากนั้นเธอบอกเขาทุกอย่างที่เธอรู้ เขาจะเพิกเฉยได้หรือ

หนิงเส่าเฉินหันกลับไปที่เก้าอี้หลังโต๊ะแล้วนั่งลงถือปากกาในมือมองเอกสารในมือ แต่ไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นใดเขาขอให้หลิวซูตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเซี่ยอวี่และเฉินเป้ยอีแต่ก็เป็นเช่นนั้น ดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจ แต่เขาแปลกใจเล็กน้อยเกี่ยวกับการมีประจำเดือน

จนถึงตอนนี้ความรู้สึกเบื่อหน่ายในใจก็ผ่อนคลายขึ้นมาก

เมื่อเฉินเป้ยอีเห็นว่าเขายังไม่มีความตั้งใจที่จะปล่อยตัวเธอ จากตอนแรกที่ทรุดตัวลงก็ยืนขึ้นจับกำแพง เพื่อมองหนิงเส่าเฉิน"ฉันแค่ชอบเด็ก ๆ ฉันชอบ เสียวซีคุณจะเชื่อใจฉันได้ไหม"

เธอมีน้ำเสียงออดอ้อนเธอกลัวจริงๆที่จะปล่อยไว้แบบนี้ ในฐานะของเธอมันคงเป็นเรื่องยากที่จะได้เห็นหนิงเสียวซีในอนาคต

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ