เหนือดาวยังมีเรา บทที่ 18 โลกมันกลม
ทิศเหนือขมวดคิ้ว เสียความรู้สึกอยู่ภายในใจไม่น้อย
ที่เขาเอาดอกไม้มาส่งให้ถึงร้านก็แค่อยากจะทำให้ผู้ชายคนนั้นได้เห็นเท่านั้น แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะไปยุแห่ให้พันดาวรู้สึกโมโหเข้า
แต่ที่เธอโมโหเกรี้ยวกราดขนาดนี้ หรือกลัวว่าผู้ชายคนนั้นจะเข้าใจผิดอย่างนั้นเหรอ?
“ได้ ตามใจคุณแล้วกัน”
เขาพูดจบก็วางสายไป พันดาวไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาอยู่สักพัก สูดหายใจเข้าลึกๆสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เธอรู้สึกว่าสองวันมานี้ตัวเองแทบจะถูกเขาบีบคั้นจนแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว
“ก๊อกๆ” คริสเคาะประตูส่งสัญญาณ ก่อนจะเดินเข้ามาทันที ยื่นชาร้อนที่เพิ่งจะต้มเสร็จให้กับเธอหนึ่งแก้ว พร้อมกับพูดเธอ“โอเคไหม?” พันดาวยกมุมปากยิ้มส่ายหน้า“ไม่เป็นอะไรค่ะ”
“เธอมีท่าทีแบบนี้กับคนที่ไล่ตามจีบเธอทุกคนเลยเหรอ?” คริสพูดถามขึ้นมาหนึ่งประโยค ดูเหมือนจะล้อเล่น
“แค่รู้สึกหงุดหงิดเท่านั้นค่ะ”
“ไม่ได้คิดพิจารณาที่จะหาคู่ให้กับตัวเองเลยเหรอ? คุณทิศเหนือมีคุณสมบัติไม่เลวเลยนะ”
พันดาวแค่เปิดปากพูดออกไปอย่าง่ายๆ“ฉันไม่คู่ควรกับเขาหรอกค่ะ หยุดคุยเรื่องนี้ได้แล้วค่ะ ยังต้องรีบทำแบบร่างการออกแบบนั้นของบริษัทเอมสตาร์ให้เสร็จอีกนะคะ”
“อื้อ อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป พอจิตใจสงบนิ่งลงแล้ว ถึงจะมีแรงบันดาลใจที่ดีๆ ถ้าเกิดไม่ไหวจริงๆ พี่จะหยุดให้กับเธอสองวันก็ได้นะ ออกไปเดินเล่นสักหน่อยก็ยังดี”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันไม่เป็นอะไร”
พันดาวรู้สึกว่าช่วงเวลาที่ตัวเองเพิ่งจะแต่งงานในตอนนั้น ดูเหมือนอารมณ์จะไม่แปรปรวนมากขนาดนี้ เธอเองก็แทบจะไม่มีท่าทีแบบนี้กับคนอื่นเลย ดูเหมือนทิศเหนือจะเป็นคนแรก
หลังจากที่นิ่งสงบลงสักพักก็นึกขึ้นมาได้ว่า น้ำเสียงเมื่อตะกี้นี้ของเธอมันเกินไปหรือเปล่า แต่ขอแค่ให้ทิศเหนือไม่มาเกาะแกะอีก จะเกินไปหน่อยมันก็ไม่เห็นเป็นไร
หลังจากโทรศัพท์สายนั้นแล้ว ทิศเหนือก็ไม่ได้โผล่หน้ามาอีก ดูเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างจะกลับคืนสู่ปกติตามเดิมแล้ว
จนกระทั่งถึงงานแฟชั่นโชว์สามวันให้หลัง เขาปรากฏตัวขึ้นมาที่งานในฐานะนายทุน แล้วพันดาวในฐานะที่เป็นดีไซเนอร์ก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
เจอหน้ากันตอนที่อยู่หลังเวที เขาทำตามที่เธอบอกจริงๆ แสร้งทำเป็นไม่รู้จัก ต่างคนต่างไม่ทักทายกัน
พันดาวเองก็ถึงได้พบว่า ตอนที่เขาไม่กระตือรือร้นนั้น เขาก็เหมือนกับเป็นเทพบุตรที่สูงส่งทะนงตัว ดึงดูดความสนใจของเหล่าบรรดาผู้คน ราวกับว่าใครก็ไม่สามารถเข้าใกล้ได้
ราวกับว่าคนที่ทำตัวไร้ยางอายกับเธอก่อนหน้านี้ไม่ใช่เขาอย่างไรอย่างนั้น
งานมีการจัดเตรียมให้ดีไซเนอร์เดินบนรันเวย์ด้วยกันกับโมเดล พันดาวก็ถือว่าพอจะมีประสบการณ์อยู่บ้างเหมือนกัน
ก่อนหน้านี้คริสยังเชิญคนมาฝึกฝนเธอเป็นพิเศษอยู่ตั้งหลายวันก็เพื่อสิ่งนี้
“คุณเหนือ มีผู้หญิงที่ถูกใจบ้างไหมครับ? ผมจะไปช่วยเจรจาให้กับคุณได้นะครับ”
สายตาของทิศเหนือมองอยู่แค่พันดาวที่อยู่บนเวทีเท่านั้น เห็นๆอยู่ว่าเธอไม่ใช่ตัวหลัก แต่สายตาของเขากลับยังคงไม่เลื่อนออกจากตัวของเธอ
เธอไม่ได้ถือว่าสูงมาก หนึ่งร้อยหกสิบกว่าๆ พอยืนใกล้กับโมเดลแล้วเตี้ยอย่างเห็นได้ชัด แต่โชคดีที่ว่าสัดส่วนรูปร่างนั้นไม่เลว แค่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนสีอ่อน สวมรองเท้าส่นสูงหนึ่งคู่
ในหัวนึกถึงภาพในคืนนั้นขึ้นมาอย่างอดไม่ได้……
“ดูเหมือนดีไซเนอร์คนนั้นจะดูไม่เลวเลย เป็นประเภทที่ผมชอบ อีกเดี๋ยวพอจบแล้วผมจะไปลองถามดูสักหน่อย” เดย์จับคางของตัวเอง จ้องมองพันดาวอยู่สักพักคิดจินตนาการขึ้นมาเรื่อยๆอย่างไม่หยุดไม่หย่อน
“นายลองกล้ามีความคิดอะไรกับเธอดูสิ”
พอได้ยินคำพูดนี้ของทิศเหนือ เดย์ก็นึกว่าตัวเองฟังผิดไป จากนั้นก็พูดถามขึ้นมาด้วยความตื่นตกใจ“คุณเหนือ คุณสนใจสาวคนนั้นเหรอครับ?!ถ้าเกิดคุณชอบแล้วก็รีบบอกมาสิครับ เรื่องอื่นยกให้เป็นหน้าที่ของผม ถ้าส่งไม่ถึงเตียงของคุณผมจะรับผิดชอบเอง!”
ทิศเหนือจ้องเขม็งเดย์ เดย์รีบเงียบปากไปด้วยความคับข้องใจทันที แต่กลับมองสำรวจพันดาวอย่างอดไม่ได้
คิดในใจว่าก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเจอผู้หญิงมาก่อน เรียกได้ว่าตลอดที่อยู่ข้างกายของทิศเหนือมา เขาไม่เคยเจอผู้หญิงมาก่อนเลย รู้สึกว่าในโลกของทิศเหนือแทบจะไม่มีการดำรงอยู่ของผู้หญิงเลยด้วยซ้ำ
จู่ๆก็มาปกป้องหึงหวงซะยิ่งกว่าอะไรดีแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้มีที่มาที่ไปยังไงกันแน่?
หรือว่าไปคบค้ากันหลังจากที่กลับมาสองสามวันที่ผ่านมานี้เหรอ?
พันดาวเดินด้วยกันกับโมเดลบนรันเวย์หนึ่งรอบ ทิศเหนือนั่งแถวแรกสุด แม้ว่าแสงไฟข้างล่างเวทีจะค่อนข้างมืดสลัว แต่พันดาวก็ยังสังเกตเห็นถึงการมีอยู่ของทิศเหนืออยู่ดี
แถมตอนที่เธอเห็นเขา ดูเหมือนว่าสายตาของเขากำลังจ้องเขม็งเธออยู่ด้วย เธอแค่รีบเหลือบมองไปทันที ไม่ได้เพ่งมองอย่างละเอียด
ตอนที่หันตัวเดินกลับ ก็ดูเหมือนจะเป็นผลทางจิตวิทยา เธอรู้สึกว่ามีสายตาที่เยือกเย็นกำลังจ้องมองเธออยู่ตลอดเวลา
เดินตัวแข็งจนถึงหลังเวที พันดาวถึงได้ถอนหายใจออกมา
ห้องพักข้างหลังเวทีนิ่งเงียบลงไปเยอะ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลา ตอบข้อความไลน์ไปสองข้อความ
หยิบขวดน้ำแร่ข้างๆขึ้นมามองสำรวจหนึ่งรอบ พอยืนยันแล้วว่าเป็นของใหม่ทั้งหมดจึงได้เปิดดื่มไปหนึ่งคำ
ยังมีเวลาอีกสักพักก่อนที่แฟชั่นโชว์จะจบลง เดินไม่ได้อยู่ชั่วขณะ
“พี่ดาวมาหลบอยู่ตรงนี้ทำอะไร? บอสตามหาไปทั่วแล้วนะ”
พันดาวเงยหน้าขึ้นมองมิว เก็บอารมณ์ที่ฟุ้งซ่านลังเลไป“มีธุระอะไรเหรอ?”
“ก็พอเห็นว่าพี่ดาวหายไป เลยมาถามดู” มิวมองเธออย่างยิ้มมีเลศนัย เดินเข้าไปใกล้เธอพร้อมกับพูดขึ้น“พี่ดาวกำลังแอบคุณทิศเหนืออยู่ใช่ไหม?”
พันดาวหลบสายตาอย่างร้อนตัว“ฉันจะหลบเขาทำไม?”
“พี่ดาว มีความสุขอยู่รอบตัวของแท้ๆแต่กลับไม่เห็นความสุขนั้น ทิศเหนือ!คนเขาเป็นฝ่ายไล่ตามจีบอย่างกระตือรือร้น!แต่พี่ดาวกลับไม่รับน้ำใจของเขา พี่ดาวคงจะไม่ได้ชอบบอสของพวกเราหรอกใช่ไหม?”
พันดาวกลอกตามองบน ก่อนจะยื่นมือออกไปอุดปากของมิวเอาไว้“เธอลองพูดมั่วซั่วอีกดูสิ!”
พูดวิเคราะห์ออกมาต่อ“ไม่อย่างนั้นมันไร้เหตุผลเกินไปไหม ถ้าพี่ดาวไม่มีใครอยู่ในใจเลย จะต้องไม่ปฏิเสธคุณทิศเหนือไปอย่างใจจืดใจดำแบบนี้แน่นอน แต่ถ้าเป็นบอสจริงๆล่ะก็ ไม่เลวเหมือนกันนะ เปรียบเทียบบอสกับคุณทิศเหนือแล้ว บอสก็ค่อนข้างดีกว่านะ ถึงยังไงพวกพี่ก็รู้จักกันมานานหลายปีขนาดนี้แล้ว
เหนือดาวยังมีเรา โดย Anonymous บทที่ 18 โลกมันกลม ออนไลน์ฟรี
นวนิยายชุด เหนือดาวยังมีเรา บทที่ 18 โลกมันกลม เป็นที่รอคอยมากที่สุด เนื้อหาของซีรีส์ ที่ บทที่ 18 โลกมันกลม เหนือดาวยังมีเรา ผู้เขียน Anonymous ทำให้ความรักของชายและหญิงหลักเกิดขึ้นตามธรรมชาติ พวกเขามองเห็นคุณค่าที่ดีของกันและกันซึ่งอคติของผู้อื่นมองไม่เห็น บทที่ 18 โลกมันกลม Anonymous จะทำให้เราพอใจกับผลของความรักนั้นหรือไม่? ติดตาม เหนือดาวยังมีเรา นวนิยาย บทที่ 18 โลกมันกลม ที่ th.readeraz.com
เหนือดาวยังมีเรา Anonymous บทที่ 18 โลกมันกลม
นวนิยาย เหนือดาวยังมีเรา บทที่ 18 โลกมันกลม